نتایج یک پژوهش جدید روی ۱۲‌هزار و 700 کودک ۵ ساله بریتانیایی، نشان می‌دهد کودکانی که در خانواده‌های فقیر به دنیا می‌آیند، به دلایل گوناگون، هنگام ورود به مدرسه، نسبت به همسالان دیگر خود، توانایی‌های آموزشی کمتری دارند و به همین دلیل در طول‌ سال‌تحصیلی با مشکلات آموزشی بیشتری روبه‌رو خواهند بود.
بنیاد ساتن (Sutton Trust) که این پژوهش را انجام داده یکی از دلایل جاماندن کودکان خانواده‌های فقیر از دیگران را بی‌سوادی یا کم سوادی پدر و مادرها در این خانواده‌ها می‌داند. افزون‌بر این، کودکان این پدر و مادرها، ساعت خواب و بیداری و برنامه منظمی برای زندگی ندارند و در بسیاری از موارد تنها با پدر یا مادر خود زندگی می‌کنند.
با همه این تفاوت‌ها و جاماندگی کودکان فقیر از همسالانشان حتی پیش از این‌که به سن مدرسه برسند، خواندن روزانه و منظم برای کودکان، می‌تواند فاصله‌ها را کمتر کند. نتایج این پژوهش نشان می‌دهد، توانایی خواندن و دایره واژگان کودکان فقیری که هر روز کتابی برایشان خوانده می‌شود و به‌طور مرتب به کتابخانه می‌روند، در مقایسه با کودکان خانواده‌های متوسط و ثروتمند تفاوت کمتری دارد.
بنیاد ساتن، پس از انتشار نتایج این پژوهش، از دولت انگلستان خواسته تا از تصمیم خود جهت افزایش برنامه‌های آموزشی رایگان برای همه کودکان ۳ و ۴ ساله کشور از
5/۱۲ ساعت به ۱۵ ساعت در هفته دست بردارد و به‌جای آن، ۲۵ ساعت در هفته برای کودکانی که در اثر فقر خانواده از رشد توانایی‌های خود بازمی‌مانند، برنامه‌های آموزشی رایگان تدارک ببیند. این بنیاد همچنین از دولت خواسته است تا برای پدران و مادران این کودکان کلاس‌های آموزشی برگزار کند تا نسبت به رشد توانایی‌های فرزندانشان حساس‌تر شوند.