| جواد ارجمندفر | رئیس انجمن خیریه نوباوگان کوثر |
طی این سال‌های اخیر که به ان. جی. او و نهادهای مدنی بها داده شده است و خیلی از آنها به رسمیت شناخته شده‌اند، روند کارهای اداری و تمدید مجوزها به‌راحتی انجام می‌پذیرد و در این زمینه ما مشکلات کمتری را شاهد هستیم. حتی در رابطه با تأسیس یک انجمن خیریه نیز روند اداری آسان‌تر شده و خیلی از سختگیری‌های گذشته وجود ندارد اما یک مشکل مهم و اساسی خیریه‌ها را دچار مشکل کرده است. درحال‌حاضر مهم‌ترین مشکل مربوط به منابع کم مالی است که برای خیریه‌ها وجود دارد.
به‌عنوان مثال، خیریه‌ای مثل ما که در رابطه با کودکان بی‌سرپرست فعالیت می‌کند و 20دختربچه را تحت‌پوشش قرار داده، متاسفانه از نظر جذب خیرین مشکل دارد. بهزیستی برای هرکدام از بچه‌ها، ماهانه 182هزار تومان در نظر گرفته که این مبلغ تنها خرج پول آب و گاز و برق محل نگهداری بچه‌ها خواهد شد. نقدینگی برای چنین خیریه‌هایی که امکان تبلیغات در سطح وسیع را ندارند، کم است و خیرین معمولا از طریق تبلیغاتی که در اطرافیانمان صورت می‌گیرد جذب این موسسه می‌شوند. البته این دلایل تا به امروز باعث نشده تا ما از انجام کار خیر منصرف شویم و خیریه را تعطیل کنیم اما باید قبول کرد که امروزه مردم به دلیل مشکلات اقتصادی زیادی که دارند، انگیزه‌های کار خیر را از دست داده‌اند. تمام کسانی که سال‌ها در امور خیریه فعالیت داشتند روی این موضوع تأکید دارند که در گذشته مردم مشارکت بیشتری در کار خیر داشتند اما امروزه با این بهانه که گرفتاری‌ها زیاد شده و همین که بتوانند زندگی خودشان را اداره کنند، کار بزرگی کرده‌اند، کمتر به سمت کارهای خیر می‌روند. به همین دلیل از مقدار کمک‌ها روزبه‌روز کمتر می‌شود و مردم از انجام کارهای خیر عادی دور می‌شوند.
از طرفی، یکی دیگر از مشکلاتی که بر سر راه انجمن‌های خیریه‌ای که در رابطه با کودکان بی‌سرپرست یا زنان سرپرست خانوار در مقایسه با انجمن‌های کمک به بیماران خاص، وجود دارد، این است که انجمن‌هایی که در رابطه با بیماران فعالیت می‌کنند به دلیل ماهیت مشخصی که دارند، بیشتر می‌توانند کمک‌های مالی را جذب خود کنند. من همزمان با انجمن ام. اس هم در تماس هستم و از نزدیک می‌بینم که خیرین به دلیل هزینه بالای داروها و همچنین به دلیل وجود رنج بیماری تا چه اندازه مشتاق برای کمک در این انجمن‌ها هستند. البته این موضوع جای خوشحالی دارد که مردم تا این اندازه نسبت به بیماران حساس هستند و آنها را تنها نمی‌گذارند اما همین باعث شده تا باز هم انجمن‌های خیریه دیگر از نظر منابع مالی با مشکل مواجه باشند. انجمن ام.اس نزدیک به 15سال است که فعالیت می‌کند و در تمام این سال‌ها با کمک خیرین توانسته خدمات خوبی به بیماران تحت‌پوشش خود ارایه دهد. شاید بد نباشد تا بهزیستی و دولت کمی بیشتر به انجمن‌هایی مثل ما که کودکان بی‌سرپرست را تحت‌پوشش قرار داده اهمیت دهند و بیشتر متوجه خیریه‌ها و نهادهای مدنی باشند.