جدای از احتمال احداث جاده از وسط جنگل ابر که با اعتراض جمع کثیری از مردم و اهالی محیطزیست روبهرو شد و درنهایت هم رأی به عدم احداث این جاده داده شد، مشکلات دیگری زندگی این جنگل بسیار معروف را به خطر انداخته است. حضور دام و همینطور انسان در قسمتهای مختلف جنگل ابر باعث تخریب گسترده این منطقه بینظیر شده است. جنگل ابر شاهرود که یکی از زیباترین چشماندازهای طبیعت ایران بهشمار میرود امروز بیش از پیش حضور انسان را برای خود یک خطر جدی تلقی میکند. وجود ۸۵ نوع گونه گیاه مانند راش، بلوط، ممرز افرا، شیردار، توسکا، آزاد داغداغان، گونههای کلاه میرحسن، چوبک، اسپرس، دم روباهی، آویشن و شبدر به همراه گونههای گیاهی نادر مانند نارون، بارانک، سرخدار و مانند آنها جنگل ابر را به موزهای طبیعی تبدیل کرده است. از گونههای جانوری این منطقه میتوان به خرس قهوهای، گرگ، پلنگ، خوک وحشی، شغال، روباه، خرگوش، کل و بز اشاره کرد. جنگلی که در بیشتر اوقات روی ابرها سوار است محل زندگی گونههای بیشمار گیاهی و جانوری است از این رو حفظ آن بسیار حایز اهمیت است. این جنگل در همین چندماه پیش بهعنوان منطقه حفاظت شده ارتقا یافت اما حضور انسان به دو صورت حیات این جنگل را به خطر انداخته است. یکی آفرود است که در آن برخی از آفرود سواران به دلیل حساسیت منطقه باعث از بین بردن مراتع و پوشش گیاهی میشوند. وقتی پوشش گیاهی از بین برود فقر پوشش گیاهی ایجاد میشود که درنهایت باعث لختشدن خاک و فرسایش و سیلاب میشود. در نتیجه امکان رویش به صفر میرسد. درواقع این حضور غیرمتعارف انسان در طبیعت را میرساند. دیگر آسیبی که حضور انسان به جنگل ابر رسانده مربوط به بحث گردشگری میشود. هرسال این جنگل میزبان تعداد زیادی از مسافرانی است که کمترین نکات زیستمحیطی را رعایت نمیکنند. اغلب نمیدانند که چطور آتش را خاموش کنند و در کجاها آتش را روشن کنند. بیشتر گردشگران که تعدادشان هم بسیار زیاد است درواقع این آگاهی را ندارند که در طبیعت چطور رفتار کنند. حضور بیشمار انسان در طبیعت باعث شده که نهالهای جوان نابود شوند. در این زمینه حتما باید تعداد گردشگران مدیریت شود. در کنار آن بهترین کار این است که آموزش دهیم تا مردم از ماشین شخصی در جنگل ابر استفاده نکنند.