درخت نخل، درخت عجیبی است، خوزستانی‌ها می‌دانند که چه‌می‌گویم، تو گویی این درخت نبات نیست، چیزی شبیه به آدمیزاد است و بی‌جهت نیست که واحد شمارش آن همچون آدمیان، نفر است. نخل تنها درختی است که اگر سرش را قطع کنی می‌میرد، برخلاف همه درخت‌ها که سرشان را که می‌زنی بار و برگشان بیشتر هم می‌شود اما نخل نه؛ سرش را که قطع کردی می‌میرد، مهم نیست ریشه‌اش در خاک سالم باشد، نخل بی‌سر می‌میرد. این را نخستین‌بار از دکتر کریم مجتهدی، استاد فلسفه دانشگاه تهران آموختم، پیرمرد همیشه می‌گوید، فرهنگ مثل درخت نخل است، مهم نیست ریشه‌ات هزاران ‌سال در خاک تاریخ است، مهم این است که سرت هم سالم باشد، یعنی نمود فرهنگی امروز جامعه‌ات هم سالم باشد، اگر فرهنگ امروز جامعه‌ای بیمار شد، آن فرهنگ می‌میرد ولو هزاران‌ سال ریشه داشته باشد، وقتی از این گوشه دنیا به آن جامعه و مردمان نگاه می‌کنم به گمانم سر این نخل را بریده‌اند.
از تلگرام سام سلیمی