شهروند| یکی از مردان قدیمی دوچرخه‌سواری ایران که هم در زمینه قهرمانی و هم در بخش مدیریت خدمات ارزشمندی را به این رشته انجام داده، این روزها همچنان انگیزه کمک به رشته محبوب خود را دارد، اگرچه فعلا به رشته‌ای رانده شده که به اندازه دوچرخه‌سواری به آن علاقه و در آن تخصص ندارد. گفت‌وگوی «شهروند» را با «منوچهر روشن‌پور» بخوانید:
این روزها بر شما که سال‌های زیادی از عمرتان را در دوچرخه‌سواری سپری کردید، چطور می‌گذرد؟
در جلسات کمیته فنی شرکت می‌کنم اما نقش من در فدراسیون خیلی پررنگ نیست و بیشتر یک مشورت‌دهنده هستم. البته اخیرا مادر و همسرم را طی چند ماه از دست دادم که به روحیه‌ام لطمه شدیدی وارد کرده است و نمی‌توانم زیاد در خدمت دوستان باشم.
روحیه‌ای که به‌عنوان یک ورزشکار قدیمی دارید، در برابر این اتفاقات چقدر به شما کمک کرد؟
قطعا کسی که سختی‌های ورزش را کشیده باشد، بهتر می‌تواند در برابر سختی‌های زندگی مقاومت کند اما به‌هرحال هضم از دست دادن چنین عزیزانی به این راحتی‌ها نیست.
به نظر می‌رسد از جایگاهی که هم اکنون دارید، اصلا راضی نیستید. درست است؟
اینطور هم نیست؛ مدتی است وزیر ورزش و معاونانش روی حضور من در فدراسیون دوچرخه‌سواری به صورت خیلی پررنگ‌تر تأکید داشتند. پیش خودم می‌گویم شاید پیر شده‌ام و دیگر به درد نخورم اما دوستان لطف دارند و من هم هر کاری از دستم بربیاید، دریغ نمی‌کنم.
چرا به پیشکسوتان در ورزش به اندازه کافی بها داده نمی‌شود؟
با توجه به فضایی که برای ورزش درست کرده‌اند، پیشکسوتان اصلا دیده نمی‌شوند. درحالی‌که برای جمع کردن حواشی فراوان این روزهای ورزش پیشکسوتان می‌توانند به بهترین نحو عمل کنند. در نظر بگیرید که یک آشپز قدیمی کارش با یک آشپز تازه‌کار چقدر تفاوت دارد. تجربه همه‌جا لازم است و ورزش که دیگر جای خودش را دارد. به عقیده من، حضور پیشکسوتان در قلب ورزش می‌تواند کلید خیلی از قفل‌هایی باشد که این روزها بسیاری نمی‌توانند بازش کنند. در ضمن همین مسأله ورزشمان را متحول خواهد کرد.
شما در این میان مقصر را چه کسی می‌دانید؟
نقش فدراسیون‌ها در استفاده از پیشکسوتان بسیار مهم است. وزارت ورزش هیچ‌وقت نمی‌گوید که شما از این پیشکسوت استفاده کنید و از آن یکی نه. اگر من به فدراسیون ملحق شوم، قطعا یاران قدیمی را دور هم جمع خواهم کرد. متاسفانه مسئول کمیته پیشکسوتان دوچرخه‌سواری کار خاصی نکرده، اگرچه قرار نیست هر کسی که پیشکسوت است، بتواند نقطه نظرات خوبی هم بدهد اما با این حال قطعا بزرگان این ورزش همین پیشکسوتان هستند و حرف‌های زیادی برای گفتن دارند.
شما به غیراز دوچرخه‌سواری به نظر مشغله دیگری هم در ورزش دارید؟
بله، من تا قبل اتفاق ناگواری که برای همسرم افتاد، در فدراسیون اسکی بودم؛ البته به‌زودی برمی‌گردم و در سمت نایب رئیسی فعالیت می‌کنم.
چطور از دوچرخه سواری به اسکی رفتید؟
اگر به صورت کلان به این موضوع نگاه کنیم، مدیریت خیلی ربطی به رشته ندارد اما در کل من سابقه قهرمانی در اسکی را هم دارم. حتی عضو کمیته اسنوبورد فدراسیون جهانی هم هستم. به‌هرحال آدم وقتی وارد ورزش می‌شود، دیگر همه‌کاره می‌شود.