امیر للـه‌گانی معاون جوانان و دانشجویی سازمان جوانان   جمعیت هلال‌احمر

حدود 15‌سال با دکتر معتمدی در ارتباط بودم؛ در دوران دانشجویی و فعالیت‌هایی که داشت یکی از بچه‌های خوش فکر و افرادی بود که در مورد کارهایی که انجام می‌داد احساس مسئولیت می‌کرد. من در مجموعه جهاد دانشگاهی با ایشان همکار بودم و خلوص و صمیمیتی که در قبال انجام کارها داشت، زبانزد همه افراد بود. در یکی دو‌سال اخیر هم در مجموعه سازمان جوانان باز این نگاه مسئولیت‌پذیر، آشکار و هویدا بود.
دکتر معتمدی تأکید زیادی در زمینه متناسب با تحصیلات دانشگاهی خود - PHD ارتقای سلامت - داشت؛ یعنی در حوزه پیشگیری. بارها و بارها تأکید می‌کرد که به جای آن‌که بیاییم در حوزه‌های مختلف و چندگانه سرمایه‌گذاری کنیم، باید در حوزه پیشگیری فعالیت داشته باشیم. رویکرد او در فعالیت‌ها تأکید زیادی بر رویکرد علمی داشت.
با آن‌که از اعتبار خانوداگی خوبی برخوردار بود، شهادت می‌دهم که ذره‌ای از این موقعیت سوءاستفاده نکرد و هرجا که فعالیت داشت و مسئولیتی بر عهده می‌گرفت، با علاقه و پشتکار این کار را انجام می‌داد و از ارتباطات خانوادگی خود نفعی نبرد.
او از دوستان خوب ما بود؛ بی‌غل و غش بود، لایه‌لایه نبود و هرچه در دل داشت به زبان می‌آورد. با موقعیت اجتماعی ویژه‌ای که داشت، بسیار خاکی و دوستانه با اطرافیانش برخورد می‌کرد؛ از نگهبانی و نیروهای خدماتی تا مدیران. از پنجره دید او فرقی بین آدم‌ها با موقعیت‌هاي اجتماعی‌شان وجود نداشت. او به همه احترام می‌گذاشت و مهربان بود. فضای فعلی سازمان جوانان با اندوه عجین شده، چون ایشان با تمام افراد خوش‌رفتار بود و همه با او احساس راحتی می‌کردند و درِ اتاقش به روی همه باز بود.