علی خرم، نماینده اسبق ایران در مقر اروپایی سازمان ملل، قیاس ایران و عراق را قیاس معالفارق میداند و معتقد است هیچگاه 7 وزیر خارجه کشورهای قدرتمند دنیا روزهای متمادی را صرف مذاکره درباره عراق نکردند.
علی خرم در گفتوگو با ایرنا افزود: نزدیک به دوسال قبل ماموریتی به تیم مذاکرهکننده هستهای کشورمان داده شد که از یک طرف صنعت هستهای را حفظ کنند و از طرف دیگر تلاش کنند تحریمها علیه کشورمان لغو شود و در این راستا برنامه اقدام مشترکی تدوین شد که دو بخش موقت و دایم داشت. وی با اشاره به اجرای بخش موقت برنامه اقدام مشترک گفت: بخشی از این برنامه دايمی، اعتمادسازی است که براساس آن ایران باید نشان دهد که فعالیتهایش صلحآمیز است و وقتی این برنامه را پذیرفتیم باید ابزار و لوازم مورد نیاز آن را هم فراهم کنیم.
خرم اضافه کرد: در این راستا و برای اینکه آژانس بینالمللی انرژی اتمی صلحآمیز بودن فعالیتهای هستهای ایران را تأیید کند، باید بتواند با کمک پروتکل الحاقی هرگاه لازم بود از ایران بازدید و اعلام کند که ایران فعالیتهای پنهانی ندارد. این کارشناس مسائل سیاسی خاطرنشان کرد: درواقع پروتکل الحاقی ابزاری برای اثبات ادعای ما است و نه اذیت کردن کشورها و اگر قرار است مشکلی را حل کنیم باید به لوازم آن مقید باشیم و ما از طریق پروتکل الحاقی است که میتوانیم بگوییم هیچگونه فعالیت مخفی نداریم.
وی یادآور شد: پروتکل الحاقی ابزاری است که سازمان ملل متحد و کشورها ازجمله جمهوری اسلامی ایران در سال 1993 برای اثبات صلحآمیز بودن فعالیتهای هستهای کشورها آن را تدوین کردهاند. خرم همچنین درباره اقدامات منتقدین تیم مذاکرهکننده هستهای و اینکه بعضا میگویند این انتقادات قدرت چانهزنی تیم مذاکرهکننده را افزایش میدهد، گفت: این قبیل اقدامات در صورتی به نفع تیم مذاکرهکننده است که با هماهنگی مذاکرهکنندگان باشد و منافع ملی را پوشش دهد و در عین حال با مقررات بینالمللی هم مغایرت نداشته باشد.
نماینده اسبق ایران در مقر اروپایی سازمان ملل ادامه داد: اینطور نیست که هر چه خواستیم بگوییم و بعد ادعا کنیم اینها به نفع تیم مذاکرهکننده هستهای است؛ این اشتباه محض است.کارشناس مسائل سیاسی اضافه کرد: آن چیزی به نفع مذاکرهکنندگان است که بتواند از آنها پشتیبانی کند نه حرفهایی که مثلا مذاکرات را متوقف کنیم یا پروتکل الحاقی را نپذیریم. مذاکرهکنندگان میدانند که راه اثبات صلحآمیز بودن برنامه هستهای ایران پروتکل الحاقی است.
خرم در بخش دیگری از سخنان خود به مقایسهای که برخی از منتقدان تیم مذاکرهکننده بین جمهوری اسلامی ایران و عراق انجام میدهند، اشاره کرد و گفت: هر ابزاری میتواند مورد استفاده مناسب و در عین حال استفاده نامناسب قرار بگیرد، اینکه حکم کلی بدهیم که مثلا در کشوری مثل عراق این اتفاق افتاده و آن را به سایر کشورها تعمیم دهیم، اشتباه است. وی افزود: قبل از ما 124 کشور پروتکل الحاقی را پذیرفتهاند و این کشورها میدانند که چه کار کنند تا پروتکل الحاقی تبدیل به ابزار جاسوسی علیه آنها نشود و اگر آنها از این عقلانیت برخوردار بودهاند ما هم میتوانیم این کار را بکنیم وگرنه مسأله به این سادگی نیست که هر کسی از هر جا خواست، جاسوسی کند.
این کارشناس مسائل سیاسی ادامه داد: عراق وضع خاص داشت، ما شرایط کاملا متفاوتی با این کشور داریم؛ برای عراق هیچ وقت وزیران خارجه 7 کشور بزرگ نیامدند برای مدت مدیدی در وین، ژنو و لوزان مذاکره کنند و اساسا جایگاه و منزلت و قدرت ایران قابل مقایسه با عراق نیست.
خرم درعین حال گفت: هر کشوری اگر نتواند با جامعه بینالملل سازگار شود، علیه آن کشور همدست میشوند و ما هم نباید غفلت کرده و موقعیت منفی علیه خود در جامعه بینالملل ایجاد کنیم . نماینده اسبق ایران در مقر اروپایی سازمان ملل اضافه کرد: اینکه وزیران خارجه کشورهای بزرگ میآیند و پشتسر دکتر ظریف و موگرینی بیانیه لوزان را صادر میکنند، نشاندهنده خیلی از مسائل است. احتیاجی نیست ما علیه خودمان تبلیغ توخالی بکنیم.