شهروند| موفقیتهای ذوبآهن در فصلی که گذشت، هرگز اتفاقی نبود که بتوان آن را با توجه به نتایج چندسال قبل این تیم پیشبینی کرد؛ این رویداد اما با تلاشهای سعید آذری، یحیی گلمحمدی و بازیکنانی نظیر مهدی رجبزاده رقم خورد. کاپیتان 37 ساله سبزقبایان اصفهانی حالا صاحب رکوردهایی جالب شده است؛ آقایگلی در جام حذفی و البته کسب عنوان دومین پاسور فصل فوتبال ایران.
خودباوری، عامل موفقیت
مهدی رجبزاده گفتوگوی خود با «شهروند» را با صحبت درباره موفقیتهای ذوبآهن آغاز میکند: «با توجه به اینکه در چندسال اخیر شرایط خوبی نداشتیم، فصل را هم خوب شروع نکردیم اما رفتهرفته وضع برایمان تغییر کرد و توانستیم به خودباوری لازم برسیم. اینطور شد که بعد از تعطیلی لیگبرتر ما هرگز شکست نخوردیم و یک موفقیت بزرگ رقم زدیم. بازیکنان ما انگیزه زیادی برای رسیدن به جامقهرمانی داشتند و همه تلاش کردند تا علاوه بر کسب سهمیه آسیایی از لیگبرتر در حذفی نیز جام قهرمانی را مالخود کنیم.»
دنبال رکورد نیستم
حرفهای بعدی رجبزاده درباره عملکرد خوب خودش بود: «واقعیتش را بخواهید من هرگز دنبال رکورد و عدد و رقم نیستم. اصلا نمیدانم چند پاس گل دادهام و چند گل زدهام. تنها چیزی که در 37سالگی برایم مهم است، خوب تمرین کردن و حفظ شرایط بدنیام در موقعیت کنونی است. به هیچ چیز دیگری فکر نمیکنم و تلاش خواهم کرد روزهای خوبی را سپری کنم. این را هم بگویم که هرگز قصد خداحافظی از فوتبال را ندارم و فعلا به حضوری خوب در لیگقهرمانان آسیا فکر میکنم.»
دود از کنده بلند میشود
رجبزاده در ادامه درباره مسنهای فوتبال ایران حرف میزند: «در فصل گذشته لیگبرتر جوانان خوب خودشان را نشان دادند و به نظرم نسلی که وارد فوتبال شدهاند میتوانند آیندهای خوب را برای این رشته در کشورمان رقم بزنند اما به نظر من هنوز هم تجربه بسیار مهم است. به غیراز خودم که با 37سال سن هنوز بازی میکنم، اگر به عملکرد محرم نویدکیا در سپاهان، رضا عنایتی در استقلال، ابراهیم صادقی در سایپا، ایمان مبعلی در نفت، ادینیو در تراکتورسازی و نگاهی بیندازید به خوبی متوجه میشوید که تجربه این نفرات در کنار انگیزه جوانان باعث موفقیت شده است. پس به نظرم هر باشگاهی باید با تلفیقی از جوانان و باتجربهها پا به میادین بگذارد تا موفق شود.»
شانس قهرمانی در آسیا
کاپیتان ذوبآهن ضمن تشکر از یحیی گلمحمدی سرمربی و سعید آذری مدیرعامل این باشگاه میگوید: «من جای مسئولان شهر اصفهان بودم، مجسمه این دو نفر را از طلا میساختم و در میدان نقش جهان نصب میکردم. امسال همه متوجه شدند خواستن، توانستن است. این مجموعه اهداف بزرگتری نیز دارد. همه ما به دنبال این هستیم که بتوانیم مثل چندسال پیش تا فینال لیگ قهرمانان آسیا پیش برویم و این مهم قطعا با تلاشهای متعدد بهدست میآید ولی واقعا به موفقیتهای بعدی خوشبین هستم. چندسال پیش که ما در ذوبآهن به فینال آسیا رسیدیم، هیچکس چنین تصوری نداشت و الان هم به نظرم میشود این موفقیت بزرگ را کسب کرد.»