شهروند| یکی از قهرمانان سال‌های دور وزنه‌برداری کشورمان که چه در زمان ورزش حرفه‌ای خودش و چه در زمان مربیگری افتخارات زیادی کسب کرده، از وضع کنونی این رشته کاملا ناراضی است. در ادامه گفت‌وگوی «شهروند» را با محمد نوری که در شهر بابلسر ساکن است، می‌خوانید:
شاید نسل امروزی خیلی نام شما را نشنیده باشد، کمی از افتخارات خودتان بگویید.
من در دهه 40 و 50 در خدمت تیم‌ملی بودم و مدال‌های آسیایی و جهانی را در کارنامه‌ام دارم. از اوایل انقلاب نیز کار مربیگری را شروع کردم و از همان ابتدا نیز جزو مربیان تیم‌ملی شدم. آن زمان به‌عنوان کمک مربی دهنوی که از بزرگان رشته وزنه‌برداری است، فعالیت می‌کردم و در 2 دوره بازیهای آسیایی 1990 و 1994 شرکت کردیم، اگرچه خیلی خاطرات خوبی از آن مسابقات ندارم.
چطور؟
آن زمان برومند رئیس فدراسیون بود که شدیدا جلوی پدیده شوم دوپینگ ایستاده بود. حتی همین باعث شد تا ما فقط با یک نماینده به بازیهای آسیایی 1990 برویم! بقیه همه دوپینگ کرده بودند و یک نفر را هم حتی از فرودگاه دیپورت کردیم.سال 1994 نیز یکسری فشارها به فدراسیون آمد که از برخی ورزشکاران دوپینگی استفاده کند ولی ما زیر بار نرفتیم.
اکنون فعالیتی در رشته وزنه‌برداری دارید؟
من سال‌ها است که دیگر علاقه‌ای به کار کردن در فضای وزنه‌برداری ندارم چون متاسفانه هیچ احترامی به پیشکسوتان گذاشته نمی‌شود. فعلا که کنار هستم و فکر هم نمی‌کنم با مدیران فعلی فدراسیون بتوانم همکاری کنم.
هنوز دوپینگ در وزنه‌برداری وجود دارد؟
بله، دقیقا یکی از دلایلی که باعث شده من دیگر در وزنه‌برداری نباشم، همین دوپینگ است. ایوانف که در دوره خودش سروصدای زیادی کرده بود، چون همسرش متخصص بیوشیمی بود، به بازیکنان دارو می‌داد. حتی در همین دوره قبلی فدراسیون نیز از سوی خود مسئولان داروهای نیروزا تهیه می‌شد. خود رضازاده نیز به دلیل همین مسائل نتوانست به کارش در تیم‌ملی در آستانه المپیک 2008 ادامه دهد. متاسفانه عزم جدی برای ریشه‌کن کردن این پدیده شوم وجود ندارد.
شاید از مربیگری بتوانید درآمدزایی کنید؛ چرا دنبال این مسأله نرفتید؟
شاید باورتان نشود اما با 13سال تجربه مربیگری هنوز یک ریال هم بابت این کار از کسی دریافت نکردم. فقط زمانی که می‌خواستیم به بازیهای آسیایی هیروشیما برویم، 20هزار تومان پول توجیبی به ما دادند وگرنه دیگر هیچ. من اگر می‌خواستم به مسائل مادی فکر کنم، باید زیر بار خیلی حرف‌ها می‌رفتم اما تا دست یکسری از آقایان از ورزش کوتاه نشود، حاضر به این کار نیستم.