محمدعلی فلاحتی‌نژاد پیشکسوت وزنه‌برداری
تصور می‌کنم تغییر و تحولات در وزنه‌برداری قطعا به نفع این رشته خواهد بود چون در چند سال گذشته ورزشکاران و تمامی اهالی وزنه‌برداری در انتظار تزریق یک خون تازه به این رشته بودند. علی مرادی نیز قبلا تجربه قرار گرفتن در این جایگاه را داشته و در این مقطع که زمان زیادی برای حضور در مسابقات پراهمیت جهانی نداریم، بهترین گزینه محسوب می‌شد. حالا وزنه‌برداری می‌تواند آن جایگاهی که واقعا شایسته‌اش است و سال‌ها قبل آن را در اختیار داشت، به‌دست آورد چون ما نفراتی در تیم ملی داریم که هنوز فرصت برای شکوفایی آنها وجود دارد، اگرچه نباید از رده‌های سنی پایه نیز غافل شویم.
متاسفانه در سال‌های اخیر رده‌های سنی پایه کاملا رها شده بودند و الان هیچ پشتوانه‌ای برای تیم‌ملی بزرگسالان و تک‌ستاره‌هایی که سال‌هاست دل به آنها بسته‌ایم، وجود ندارد. باید دقت کنیم که مسابقات جهانی امسال جدا از اهمیتی که از نظر مدال‌آوری دارد، برای کسب سهمیه المپیک ریو بسیار ارزشمند است. درنهایت هم برنامه‌ریزی کوتاه‌مدت ما باید برای المپیک 2016 باشد چون از وزنه‌برداری در کنار کشتی و تکواندو همیشه انتظار مدال وجود دارد.
با این شرایط و با توجه به کمبود نیروی انسانی در بخش بزرگسالان باید قدر داشته‌هایمان را بدانیم چون در صورت از دست دادن چند ستاره فعلی ضربه بزرگی به وزنه‌برداری وارد می‌شود. البته همان‌طور که در بالا گفتم باید در رده‌های سنی پایه نیز سرمایه‌گذاری داشته باشیم چون قهرمانان فعلی هم یک روز تمام می‌شوند.
با جوی که من در فدراسیون وزنه‌برداری می‌بینم و روحیه‌ای که در تیم‌ملی وجود دارد، قطعا تحولاتی رخ خواهد داد که به سود وزنه‌برداری کشورمان خواهد بود. در اولین فرصت نیز باید تکلیف سرمربی تیم‌ملی بزرگسالان مشخص شود. برخی از مربیان خارجی نام می‌برند اما به عقیده من دانش مربیان داخلی نیز در حدی هست که بتوانند این رشته را به سوی پیشرفت هدایت کنند. در این راه کمبودهایی وجود دارد که باید هرچه سریع‌تر رفع شود. درنهایت باید گفت که انتخاب سرمربی یک تصمیم مدیریتی است اما نکته مهم جداسازی رده‌های مختلف سنی است که نباید یک مربی تمام آنها را هدایت کند.