هر كه در قبال خوبى مردم تشكر نكند، از خداوند عز و جَل هم تشكر نكرده است.
امام رضا (ع)

طبع روان
با زمین‌گیری به منزل می‌رسانم خلق را
در بیابان طلب سنگ نشانم خلق را
سینه بی کینه‌ای دارم که چون زنبور شهد
می‌شود شیرین دهان از کسر شانم خلق را
می‌کنند از من تهی پهلو چو تیغ آبدار
گرچه از طبع روان، آب روانم خلق را
این گران‌جانان سزاوار سبکباری نیَند
ورنه از یک ناله از خود می‌رهانم خلق را
نیست از یوسف به جز حسرت نصیب مفلسان
از بهای خویش بر خاطر گرانم خلق را
چون شراب تلخ، صائب نیست بی کیفیتی
حرف تلخی کز نصیحت می‌چشانم خلق را
صائب تبریزی