علی زاهدی، تهیه‌کننده: تلویزیون هم مدیریتش، هم ساختارش و هم مدیرانش عوض شده است؛ طبیعی است که دچار رکود شود و وقفه‌ای هم در این رکود ایجاد شود. صداوسیما دو کار عظیم انجام داد؛ یکی تعریف شبکه‌ها و ساختار جدید و دیگری تغییر مدیران و مدیرگروه‌ها. این  دو اتفاق همزمان می‌توانست سازمان صداوسیما را فلج کند درحالی‌که این‌گونه نبوده و تلویزیون اکنون درحال حاضر شرایط مطلوب‌تر و بهتری دارد.
کامران قدکچیان، کارگردان سینما: متاسفانه سینماي ما در شرایط بیماری به سر می‌برد و باید درمان شود، اما عده‌ای سعی نمی‌کنند که این سینمای بیمار را درمان کنند. تنها مسکن‌های قوی به این سینما تزریق می‌کنند که بیشتر از آن‌که یک مشکل حل شود، همه در این عرصه گیج می‌شوند که کدام مشکل را حل کنند. وضعیت مدیریت سینما مدنظر من نیست؛ بلکه معتقدم که همه مشکلات در سینما زنجیروار به هم متصل هستند. گاهی مدیران سینما دانش کافی ندارند و گاهی اهالی سینما بعضی مسائل را بهانه می‌کنند تا فیلم نساختن خود را توجیه كنند. اما همه این مسائل زیر نظر یک شخص خاص باید حل‌وفصل شود. وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در این مدت سعی کرده با مساعدت این مشکلات را حل کند. به نظر من این وزارتخانه نسبت به دیگر وزارتخانه‌ها مسئولیت سنگین‌تر و سخت‌تری را برعهده دارد.
فرزاد موتمن، کارگردان سینما: بحثی که از ابتدای سال جدید در بین فیلمسازان و رسانه ملی آغاز شده است همچنان ادامه دارد. به نظرم حل شدن این مشکل توسط تلویزیون کار واقعا سختی نیست. بعضی از مشکلات تلویزیون ملی با سینما هیچ توضیح مشخصی ندارد. چرا محصول فرهنگی و هنری نباید در شبکه‌های داخلی ما تبلیغ شود اما‌‌ همان تیزر فیلم‌ها را بین تبلیغ سریال‌های ترکی مشاهده کنیم؟ و بعد از آن هم بگوییم که مردم ماهواره تماشا نکنید و مجموعه برنامه‌های داخلی از تلویزیون ایران را ببینید.