صادق ورمزیار
وقتی یک مربی در دوسال متوالی نمی‌تواند موفقیتی کسب کند، خودش نباید ادامه کار بدهد. امیر قلعه‌نوعی تا پیش از حضور 3باره در استقلال رزومه بسیار درخشانی داشت و از همه مربیان دیگر هم بالاتر بود اما نتایج حال حاضر نشان می‌دهد که او در استقلال به بن‌بست رسیده است. به نظر می‌رسد قلعه‌نوعی دیگر زور مقابله با حاشیه‌ها و جو به‌وجود آمده در استقلال را ندارد و این جدایی هم به نفع خودش خواهد بود و هم به نفع استقلال. البته این‌که بگوییم دوران قلعه‌نوعی به سر رسیده را قبول ندارم و تصورم این است که او فقط تمرکز لازم را ندارد. شاید بهتر باشد که مدتی استراحت کند و سپس به جرگه مربیان بازگردد. برای انتخاب سرمربی جدید، باید تمام جوانب را در نظر گرفت. اولویت باید این باشد که در صورت وجود منابع مالی قدرتمند یک مربی خارجی سطح بالا به ایران بیاید که بتواند تاثیرگذار باشد. بازیکنان امروزی ازجمله استقلالی‌ها که اکثر ملی‌پوش هستند وقتی بدانند که علم فوتبالی مربی‌شان بالا نیست، گوش به فرمانش نیستند؛ اتفاقی که این فصل در استقلال رخ داد و بازیکنان تصور می‌کردند مربی‌شان چیزی برای گفتن ندارد. اگر هم مربی خارجی نباشد، باید کسی روی کار بیاید که بتواند حاشیه‌های این تیم را جمع کند.