شهروند| مربی محبوب دیروز و منفور امروز آبی‌های پایتخت برای سومین بار از این تیم جدا شد. با این‌که رکورد اخراج نشدن امیر قلعه‌نوعی در استقلال حفظ شد و این مربی با وجود نتایج ضعیف نیز تا پایان فصل روی نیمکت آبی‌پوشان ماند اما هیأت‌مدیره که طاقتش به‌سر آمده بود،‌ درست چند روز بعد از پایان مسابقات لیگ برتر، پایان همکاری با قلعه‌نوعی را کاملا محترمانه اعلام کرد.
پایان امیر
عدم موفقیت امیر قلعه‌نوعی در عملی کردن قولش مبنی بر قهرمانی، ناتوانی کسب سهمیه آسیایی و شکست در 2 دربی رفت و برگشت، دست هیات‌مدیره استقلال را کاملا برای انجام تغییرات در کادرفنی باز گذاشته بود. دیروز جلسه هیات‌مدیره باشگاه استقلال تشکیل و در پایان این جلسه از سوی همه اعضا اعلام شد که باشگاه به دنبال سرمربی جدیدی است که به‌زودی نام او را بعد از بررسی رزومه‌ گزینه‌ها اعلام خواهد کرد. در این میان صحبتی از عدم تمدید قرارداد سرمربی استقلال در لیگ چهاردهم به میان نیامد و بررسی رزومه و برنامه‌های مربیان دیگر را می‌توان پایان عصر استقلال با امیر قلعه‌نوعی نامید.
رکوردهایی که وارونه شد
شاید اگر به آمار ضعیف تیم قلعه‌نوعی در لیگ چهاردهم نگاهی بیندازیم،‌ به هیأت‌مدیره استقلال کمی حق بدهیم. باختن در 2دربی رفت و برگشت‌ درحالی‌که پیش از این قلعه‌نوعی دربی را نباخته بود، کسب مقام ششم، در شرایطی که ‌سال گذشته با قرار گرفتن در جایگاه پنجم بدترین نتیجه‌اش با استقلال را کسب کرده بود،‌ نگرفتن سهمیه برای دومین‌سال متوالی که در یک دهه اخیر برای استقلال رخ نداده و... همه و همه نشان از یک ناکامی بزرگ برای پرافتخارترین مربی لیگ برتر داشت. وارونه شدن رکوردها گواه خوبی برای این ادعا است.
گزینه‌های جایگزینی
تا دلتان بخواهد برای نیمکت استقلال مشتری وجود دارد؛ از علیرضا منصوریان که فقط در ظاهر به نیمکت آبی‌ها نزدیک شده گرفته تا گزینه‌های خارجی که شاید حتی برخی نامشان را هم نشنیده باشند. البته علاوه بر مربیان جوانی چون پاشازاده و زرینچه که در کنار منصوریان جزو گزینه‌ها محسوب می‌شوند و به احتمال فراوان نیز هیچ مدیری در استقلال به این زودی به آنها اعتماد نخواهد کرد،‌ نام پرویز مظلومی هم وجود دارد. کسی که نماد 4 را برای استقلال ساخت،‌ شاید برگردد تا هواداران این تیم شاهد از دست رفتن این نماد  نباشند.
مقصد کجا    است؟
امیر قلعه‌نوعی همواره عادت داشته از میان پیشنهادهای مختلفی که برایش می‌آید،‌ بهترین را انتخاب کند اما این بار به نظر نمی‌رسد با توجه به 2 نکته او آنقدرها هم در انتخاب تیم جدید دستش باز باشد؛ یکی کسب نتایج ضعیف در 2 فصل اخیر با استقلال است که کارنامه‌اش را کاملا تحت‌تأثیر قرار داده و نکته دوم تداوم همکاری تیم‌های بزرگ همچون فولاد، سپاهان و ذوب‌آهن با مربیان فصل گذشته‌شان. این مسائل باعث شده یک شایعه عجیب به وجود آید؛ شایعه‌ای که   از بازگشت قلعه‌نوعی به تبریز البته برای هدایت تیم‌ آبی این شهر حکایت می‌کند.

بررسی کارنامه قلعه‌نوعی در 4 دهه اخیر
از 20 تا 30 سالگی:  قهرمانی در لیگ قدس(۱۳۶۴) با تیم تهران، قهرمانی در لیگ و جام حذفی قطر(۱۳۶۷) با السد قطر، قهرمانی در لیگ ایران(۱۳۶۹) با استقلال، نایب قهرمانی در جام حذفی ایران(۱۳۶۹) با استقلال، قهرمانی در جام باشگاه‌های آسیا(۱۳۷۰) با استقلال، قهرمانی در جام باشگاه‌های تهران(۱۳۷۰) با استقلال، نایب قهرمانی در جام باشگاه‌های آسیا(۱۳۷۰) با استقلال و نایب قهرمانی در جام باشگاه‌های ایران(۱۳۷۱) با استقلال[همه این افتخارات در کسوت بازیگری رقم خورده است]
از 30 تا 40 سالگی:  نایب قهرمانی در جام باشگاه‌های ایران(1373) با استقلال(بازیکن)، قهرمانی در جام جذفی 74- 75 با استقلال (بازیکن) قهرمانی در جام حذفی ۸۱-۱۳۸۰ با استقلال(مربی)، نایب قهرمانی در لیگ برتر ۸۳-۸۲ با استقلال(مربی) و نایب قهرمانی در جام حذفی ۸۳-۱۳۸۲ با استقلال(مربی)
از 40 تا 50 سالگی:  مقام سومی در لیگ برتر ۸۴-۸۳ با استقلال، قهرمانی در لیگ برتر ۸۵-۸۴ با استقلال، قهرمانی در غرب آسیا ۲۰۰۷ با تیم ملی،‌ قهرمانی در جام حذفی ۸۷-۱۳۸۶ با استقلال،‌ قهرمانی در لیگ برتر ۸۸-۸۷ با استقلال،‌ قهرمانی در لیگ برتر ۸۹-۸۸ با سپاهان، قهرمانی در لیگ برتر ۹۰-۸۹ با سپاهان،‌ نایب قهرمانی در لیگ برتر ۹۱-۹۰ با تراکتورسازی و قهرمانی در لیگ برتر ۹۲-۹۱ با استقلال[همه این افتخارات در کسوت مربی رقم خورده است]
از 50 تا 52 سالگی:  یک مقام پنجمی و یک مقام ششمی با استقلال