شهروند| قرار است آثار هوشنگ کامکار اجرا شود، این بار توسط ارکستر البرز که رهبری جوان با نام «سهراب کاشف» دارد. در این کنسرت قرار است قطعه خرمشهر او اجرا شود؛ علاوه بر «پوئم سمفونی خرمشهر» اما قطعه کجایید ‌ای شهیدان خدایی نیز به همراه قطعه‌ای با عنوان «انفال» اجرا خواهد شد. اینها همه آثاری هستند که کامکار درباره جنگ ساخته است. اما از اینها گذشته ‌هوشنگ کامکار بار دیگر در نشستی مطبوعاتی فرصت یافت تا حرف‌های خود را درباره اهالی رسانه با ادبیاتی کم‌نظیر بیان کند. او در این نشست تاکید کرد که منتقد موسیقی نداریم و روزنامه‌نگاران این حوزه تلاشی در این‌باره انجام نمی‌دهند؛ با وجود این مشخص نیست چرا او اصلا تصمیم به برگزاری نشست مطبوعاتی گرفته بود. او درحالی‌که بار دیگر به شکلی به خبرنگاران توهین می‌کرد، به این مسأله اشاره کرد: «من هیچگاه به هیچ خبرنگاری بی‌احترامی نکرده‌ام، سخن من با کسانی بوده که نقدهایی را منتشر می‌کنند که هیچ پایه علمی ندارد و واقع‌بینانه نیست و بیشترش براساس غرض‌ورزی‌ها و سلیقه‌های شخصی است. خبرنگار باید یقه هنرمند را بگیرد و هر چه که هنرمند گفت او تایید نکند؛ مثلا اگر فلان خواننده گفت من در آمریکا و در فلان سالن اجرا کردم سریع باور نکند و در این‌باره تحقیق و جست‌وجو کند.»
طبق گفته‌های کامکار؛ «پوئم سمفونی خرمشهر، مربوط به واقعه آزادسازی این شهر است که به نظر من این واقعه در تاریخ ایران به‌حدی بزرگ است که نمی‌شود عظمتش را توصیف کرد. قطعه دیگر مربوط به کسانی است که به خاطر عدالت و انسان‌دوستی و برای میهنشان جانشان را از دست دادند. قطعه‌ای به نام «کجایید ‌ای شهیدان خدایی» دومین قطعه‌ای است که از من در این کنسرت اجرا می‌شود، من این قطعه را زمانی نوشتم که وزارت ارشاد اجازه نمی‌داد قطعه‌ای که شاعرش زنده نباشد، ساخته شود. خوشبختانه این قطعه چه در آن زمان و چه در زمان حال با اقبال عمومی
 مواجه شد و برای بسیاری از مردم خاطره‌انگیز است. در کنار این دو قطعه، قطعه دیگری به نام «انفال» را نوشتم که این قطعه نیز به وقایع دوران جنگ می‌پردازد و یادآور خانواده‌هایی است که توسط صدام از خانه‌هایشان بیرون رانده شدند و درنهایت قطعه آخر مربوط به کنسرتو برای سنتور می‌شود.»
کامکار در ادامه در پاسخ به سوالی مبنی بر این‌که آیا دو ارکستر سمفونیک تهران و البرز در تقابل با یکدیگر فعالیت می‌کنند، نیز به این مسأله اشاره کرد: «این اجرا به هیچ‌وجه جنبه اعتراضی و چیزی شبیه این را ندارد. فعالیت‌های این ارکستر همان‌طور که اشاره شد از پیش از عید آغاز شده بود. من باز بر این نکته تاکید می‌کنم که من هیچگاه در طول زندگی حرفه‌ای‌ام از هیچ رهبری نخواستم تا قطعات من را اجرا کند. البته گله‌ای از دفتر موسیقی ارشاد دارم. چند ماه پیش با من تماسی گرفته شد و به من اعلام شد که عضو شورای مشورتی ارکستر سمفونیک هستم. من و ارسلان کامکار همیشه از کسانی بودیم که از علی رهبری دفاع می‌کردیم به همین خاطر با آمدن علی رهبری من پذیرفتم تا به عضویت این شورا در بیایم. در ادامه اولین جلسه این شورا تشکیل شد و هیچ‌گاه جلسه دیگری برگزار نشد و بدون این‌که به من اعلام شود، این شورا منحل شد. گله‌ من این است که چرا حداقل یک اطلاع به من ندادند که این شورا منحل شده است. تعطیلی این شورا برای من بحث‌برانگیز نبود، همان‌طور که نیم ساعته حکم صادر شد، به همان سرعت هم این شورا منحل شد اما با وجود این من فقط در صورت عذرخواهی رسمی که از سوی دفتر موسیقی و از رسانه‌ها اعلام شود حاضر به همکاری مجدد
خواهم بود.»