شهروند| وقتی سوت پایان یکی از هیجان‌انگیزترین هفته آخرهای تاریخ لیگ ایران زده شد، به آنچه دیده شهادت می‌داد، شک کردیم. در یک فریم، نیمکت‌نشینان تراکتورسازی با به صدا درآمدن سوت پایان بازی، استارت جشن قهرمانی را زده بودند و در فریمی دیگر، ثانیه‌های پس از اضطراب سپاهانی‌ها که بازی را با برد تمام کرده بودند، اشک‌شوق برنده عنوان بهترین بازیکن میدان، خبر از رخ دادن اتفاقی متفاوت از خواست تراکتوری‌ها می‌داد. مگر تراکتورسازی نمی‌دانست قهرمانی را  از دست
 داده است؟
قطعی اینترنت و مسائل امنیتی!
گفته می‌شود در دقیقه 87 پس از قطع کامل وسایل ارتباط جمعی در ورزشگاه یادگار امام(ره) تبریز، یک نفر(گمانه‌زنی‌ها می‌گویند پسر تونی اولیویرا که از روی نیمکت اخراج شد!) خبر می‌دهد سپاهان در بازی خانگی با سایپا، 2 گل خورده و بازی با تساوی 2 بر 2 پایان یافته است. این خبر، جو استادیوم را به‌هم‌می‎‌ریزد. نیمکت‌نشینان تراکتور به این جو دامن می‌زنند و جالب این‌که گزارشگر بازی هم که حداقل به تلویزیون دسترسی داشت (چون لحظه‌به‌لحظه اتفاقات 2 بازی را برای مردم گزارش می‌کرد و بعد از سوت پایان مدام از جشن نایب‌قهرمانی می‌گفت!) ماجرا را می‌دانست. ظاهرا قصه از اخراج آندو (حتی یکبار هم صحنه آهسته درگیری منجر به فحاشی آندو پخش نشد) شروع شد. فغانی اگر می‌دانست او اخطار دارد، حداقل به دلیل فحاشی، آندو را از زمین بیرون نمی‌کرد. 10 نفره شدن تراکتورسازی و دریافت 2 گل در دقایق پایانی از نگاه طرفداران این تیم، ظلم فغانی به آنها بود. شایعات بعدی از همانجا شروع شد؛ وقتی فرضیه اعلام خبر قهرمانی تراکتورسازی به قصد حفاظت از جان بازیکنان رقیب و شخص فغانی دهان‌به‌دهان چرخید و کسی هم ماجرا را تکذیب نکرد. این دروغ تا زمان مطمئن شدن از سالم ماندن عوامل بازی پابرجا ماند. در هنگام برپایی جشن قهرمانی تحمیل شده به تراکتورسازی، گوینده ورزشگاه از هواداران می‌خواهد برای برپایی منظم جشن قهرمانی روی سکو بروند. در این شرایط هواداران باقی‌مانده روی سکوها از آنهایی که درون زمین هستند، می‌خواهند به سمت آنها بیایند! در  ادامه، اصل ماجرا رو می‌شود. فحاشی و توهین‌ها به اوج می‌رسد، صندلی‌ها به زمین پرتاب می‌شوند و احتمالا اتفاقات دیگری هم رخ می‌دهد که سال‌ها بعد اگر بخواهیم از طریق تلویزیون ردی از آن بیابیم، احتمالا دشواری‌هایی در حد به دست آوردن چند فریم از آن دربی 6 بر صفر 52 متحمل خواهیم شد. تلویزیون لحظاتی بعد از تأکید گزارشگر تبریزی مبنی‌بر جشن نایب‌قهرمانی تراکتورسازی! به‌طور کامل تصاویر ورزشگاه یادگار امام (ره) را قطع می‌کند و دیگر به آنجا برنمی‌گردد. جالب این‌که علیرضا منصوریان از یک اتفاق کثیف حرف زد و مدیرعامل باشگاه نفت هم از قطع همزمان همه وسایل ارتباطی گفت. تراکتورسازی قطعا اگر با حرف‌های یکی از بازیکنان ذخیره‌اش مبنی ‌بر نگه‌داشتن زمان بازی به دلیل مساوی‌شدن بازی سپاهان، مجبور به بازی تأخیری نمی‌شد، بی‌دلیل بازیکنان خوب تهاجمی‌اش را بیرون نمی‌کشید و تمایلی به زودتر تمام شدن بازی
 نشان نمی‌داد!
تکرار تاریخ و مورد خاص
فارغ از این مسائل، نابود شدن شادی قهرمانی در ورزشگاه یادگار امام(ره) به خاطر دروغ یک نفر خاص، هرچند در جزئیات، اتفاقی بی‌نظیر است اما به‌طورکلی در سال‌های اخیر یک بار رخ داده است؛ هفته پایانی فصل 2001- 2000بوندسلیگا - شالکه پس از تبدیل شکست 3 بر صفر به برتری 5 بر 3 بر اونترهاخینگ، منتظر شکست بایرن از ‌هامبورگ در هفته آخر بود؛ اتفاقی که در دقیقه91 رخ داد و هواداران شالکه به تصور پایان آن بازی به زمین ریختند اما وقتی خبر گل تساوی بایرن به گوش رسید، به دلایل امنیتی تنها به رئیس و مسئولان شالکه اطلاع داده شد و پس از کاسته‌شدن از توده جمعیت، ماجرا به اطلاع همه رسید! آن گل باعث شد بوندس‌لیگا پس از یک فصل، بار دیگر صدرنشین هفته ما قبل پایانی را قهرمان فصل ببیند. 14‌سال بعد در لیگ برتر ما اتفاقی رقم خورد که از فصل 1994-1993 لالیگا در 5 لیگ معتبر دنیا سابقه نداشته است؛ عوض شدن نام قهرمان در هفته پایانی
 2 فصل متوالی!
آخرین لبخند،   ‌  بهترین لبخند
مردی که بی‌اعتنا به این همه هیاهو، پس از قطعی شدن پنجمین قهرمانی لیگی سپاهان، اشک شوق می‌ریخت، لایق بالاترین ستایش‌هاست. یکی از تنها فریم‌های تکراری هفته پایانی 2 فصل اخیر لیگ برتر، سربلندی حسین فرکی است؛ فصل گذشته با فولادخوزستان و این فصل همراه سپاهان. تیم منسجم ساخته‌شده توسط او، فقط یک هفته، آن هم در هفته پایانی صدرنشین شد. طبق یک ضرب‌المثل انگلیسی بهترین لبخند، آخرین لبخند است و این بار هم فرکی بهترین لبخند را ضمیمه اشک‌هایش کرد. برتری 2 بر صفر پاداشی بود به تلاش‌های او.

آمارهای خاص قهرمان
سپاهان، علاوه بر این‌که پرافتخارترین تیم تاریخ لیگ برتر است، بیشترین قهرمانی در بازه زمانی 6 فصل را هم دارد. به عبارت بهتر از زمان برپایی لیگ برتر هیچ تیمی در بازه زمانی 6دوره‌ای، 4بار قهرمان نشده است. در تاریخ لیگ‌های ایران تنها پاس، پرسپولیس و استقلال کاری مشابه انجام داده‌اند که البته 4قهرمانی پاس در 5فصل، حدود 16سال(به‌خاطر وقوع انقلاب اسلامی و جنگ تحمیلی) زمان برد. همچنین سپاهان با 4بازی کمتر از دوران 3قهرمانی متوالی در لیگ18 تیمی، بعد از فصل 14 تیمی 82-81، با کمترین امتیاز در مقایسه با قهرمانی‌های قبلی‌اش (59 امتیاز) فاتح لیگ شد. این تیم در 3فصل از 5فصلی که قهرمان شد، فقط 5باخت داشت. این اتفاق،‌ آخرین‌بار در فصلی که 2روز پیش پایان یافت، رخ داد.