حسن خطیبی (۱۳5۷-۱۳2۷)
او در سال ۱۳۲۷ بهعنوان مدیرعامل جمعیت شیروخورشید سرخ انتخاب شد و تا سال ۱۳۵۷ در این سمت فعالیت داشت.
مرحوم کاظم سامی
در دولت موقت بعد از انقلاب اسلامی که مهندس مهدی بازرگان رئیس آن بود، وزیر بهداری بود و بهعنوان نخستین رئیس جمعیت هلالاحمر جمهوری اسلامی ایران منصوب شد و تا اوایل سال 1359 این سمت را برعهده داشت.
علی بهزادنیا
در اوایل سال ۱۳۵۹ مسئولیت جمعیت هلالاحمر را بهعهده گرفت.
حسن فیروزآبادی
در سال 1360 با حکم شهیدرجایی رئیس هلالاحمر شد و تا سال 1362 این سمت را بهعهده داشت، او اکنون رئیس ستاد کل نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران است.
مرحوم سیفالله وحیددستجردی
پنجمین رئیس جمعیت هلالاحمر جمهوری اسلامی ایران بود که 16سال ریاست این سازمان را برعهده داشت و در سال ۱۳۷۸ درگذشت.
احمدعلی نوربالا
روانپزشک است و از سال 1378 عهدهدار این سمت بود. همزمان با آغاز ریاستجمهوری محمود احمدینژاد او از هلالاحمر استعفا داد.
مسعود خاتمی
در دوره اول ریاستجمهوری احمدینژاد ، از سال 84 تا 89 رئیسجمعیت هلالاحمر بود.
ابوالحسن فقیه
در دولت دهم محمود احمدینژاد، رئیس جمعیت هلالاحمر جمهوری اسلامی ایران شد. وی پیش از این و در دولت نهم، رئیس سازمان بهزیستی کشور، مشاور محمود احمدینژاد در شهرداری تهران، مسئول روابطعمومی سازمان پزشکی قانونی کشور و عضو نهاد نمایندگی ولیفقیه در دانشگاهها بودهاست.
محمد فرهادی
فرهادی در کارنامه اجرایی خود علاوهبر وزیر بهداشت دولت خاتمی، وزیر فرهنگ و آموزشعالی طی سالهای 1364 تا 1368 بوده است. وی مدتی نیز بهعنوان رئیس دانشگاه تهران و قائممقام جمعیت هلالاحمر به فعالیت مشغول بوده است. همزمان با رویکار آمدن دولت یازدهم، او بهعنوان رئیس جمعیت هلالاحمر انتخاب شد اما پس از مدتی و در پی استیضاح رضا فرجیدانا، وزیر علوم سابق، از سوی مجلس بهعنوان وزیر علوم رأی اعتماد گرفت و به آن وزارتخانه رفت.
امیرمحسن ضیایی استرآبادی (دی ۱۳۹۳)
ضیایی آخرین رئیس جمعیت هلالاحمر تا امروز است که کمتر از شش ماه از حضورش در این مسئولیت میگذرد. ضیایی ازجمله پزشکانی است که ایدههای تازهای را با خود به هلالاحمر آورده. او از آن دست مدیرانی است که یکی از دغدغههای اصلی خود را بر توسعه فرهنگ هلالاحمر و بنیانهای فکری این جمعیت در سطح کشور قرار داده است.