شهروند| «مارتين اسکورسیزی  بعد از دیدن فیلم «ABC آفریقا» گفت با دیدن این فیلم تمام حسرتم جلوی چشمم آمد، چون همیشه آرزو داشتم به دور از سلطه سرمایه فیلم خود را بسازم، اما شما دو نفر در عین سادگی، فیلم خودتان را ساختید و بزرگ‌ترین لذت فیلمسازی را تجربه کردید که ما در سینمای آمریکا از آن محروم هستیم. این نقل قول در شرایطی اتفاق افتاد که در خود ایران کسانی که اسکورسیزی را در حد اعلا می‌دانستند، این فیلم را اصلا فیلم نمی‌دانستند و وقتی نظر او منعکس شد، نمی‌دانم با خودشان چه گفتند.»
«سيف‌الله صمديان» اينها را روز شنبه بعد از نمايش فيلم‌هايش گفت. او از آن دست هنرمنداني است كه بيش از آنكه به ارايه‌ آثارش فكر كند، به خلق مي‌انديشد. براي همين است كه بعد از چهار دهه عكاسي، تعداد نمايشگاه‌هاي انفراديش بسيار اندك است و بعد از 25‌سال فيلمسازي، براي نخستین‌بار است كه تعدادي از آثارش در گروه سينمايي «هنر و تجربه» به نمايش درآمده است. در آغاز این جلسه رضا کیانیان که جزو میهمانان برنامه بود، خوشامدگویی به حاضران را انجام داد و سخنرانان را برای صحبت کردن دعوت کرد.
صمدیان از اینکه فيلم‌هايش را شبيه «كيارستمي» مي‌دانند، اشتباه بزرگي دانست: «من و کیارستمی با وجود این دوستی نزدیکی که داریم، سینمای‌مان هیچ شباهتی به هم ندارد. اشتباهی که احتمالا به خاطر دوستی من و کیارستمی پیش می‌آید، این است که تصور می‌شود سینمای ما شبیه به یکدیگر است. هر چند ما رفاقت سلیقه‌ای و دوستی نزدیکی داریم، اما سینمای‌مان هیچ شباهتی به هم ندارد؛ زیرا کیارستمی همیشه معتقد است هنرمند باید در واقعیت دخل و تصرف کند، اما من آن‌قدر اعتبار قطعی به واقعیت اطرافم می‌دهم که فکر می‌کنم هیچ‌گونه بازسازی نمی‌تواند آن واقعیت را بهتر تصویر کند. به همین دلیل در هیچ‌یک از فیلم‌هایم هرگز بازسازی نمی‌کنم، اما کیارستمی معتقد است کوچک‌ترین عدم دخالت او به سینمایش لطمه می‌زند زیرا او به حضور و تاثیرگذاری سینماگر معتقد است.»
صمدیان همان چيزي را مي‌گويد كه به آن ايمان دارد:  «شگفت‌زدگی ما هر روز باید ادامه داشته باشد و باید مانند یک کودک هر روز زندگی را از نو ببینیم. شاید آنچه در کار من جالب توجه است، به این دلیل است که سعی می‌کنم هر روز زندگی برایم روز اول آن باشد. چرا که حس می‌کنم در 35‌سال گذشته انسان معاصر در دایره‌ای میان سیاست، فوتبال، مذهب، سینما و ... گرفتار و دچار روزمرگی شده است.»
به‌گفته صمديان، معمولا در سینمای تجاری می‌کوشند با انواع ترفندها تماشاگر را در سالن سینما گروگان بگیرند، اما فیلمساز مولف کسی است که وقتی فیلمش تمام می‌شود آن فیلم تازه در تماشاگر آغاز می‌شود. در این جلسه همچنين «ابراهیم حقیقی» هنرمند پیشکسوت گرافیست با ابراز خوشحالی از راه‌اندازی سینمای هنر و تجربه گفت: «همیشه این دعوا را با سیف‌الله داشتم که چه زمانی می‌خواهد آرشیو عظیمی از فیلم‌هایش را که در خانه دارد، به ما نشان دهد. امیدوارم سینمای هنر و تجربه این فرصت را بدهد.»
او درباره‌ فيلم‌هاي صمديان گفت: «پیوند این فیلم‌ها هنر زنده بودن، هنر چگونه زندگی را بهتر کردن و ناگزیری مرگ است. صمدیان سینماگری مولف است. این طرز فکر ذاتی اوست و حتی اگر روایت شخصی‌اش را هم نگوید، ما را وادار به تأویل می‌کند.»  همچنین «اکبر عالمی»- منتقد و پژوهشگر پیشکسوت سینما- خطاب به سیف‌الله صمدیان تاکید کرد: «این فیلم‌ها باید به صورت گسترده توزیع شود زیرا بسیاری از دانشجویان و هنرجویان دوست دارند از تجربیات فیلمسازی کسی مانند کیارستمی بهره‌مند شوند اما فعلا فقط باید آه بکشند. گرچه تحصیلات او به ادبیات انگلیسی مربوط می‌شود، اما شخصیتی چند وجهی دارد. او می‌تواند به فضایی برود که شاید از دید افراد ناشی، ارزش فیلم‌شدن ندارد.»