۱۰۴ سال پیش، برابر با پانزدهم اردیبهشت ۱۲۹۰ خورشیدی، غلامحسین بنان، خواننده، عضو شورای موسیقی رادیو، استاد آواز هنرستان موسیقی تهران و بنیان‌گذار انجمن موسیقی ایران، در تهران به دنیا آمد. پدرش کریم خان بنان‌الدوله نوری و مادرش دختر شاهزاده رکن‌الدوله (برادر ناصرالدین شاه) بود. او از ۶ سالگی به خوانندگی و نوازندگی ارگ و پیانو پرداخت و در این راه از راهنمایی‌های مادرش که پیانو را بسیار خوب می‌نواخت بهره گرفت. از سال ۱۳۲۱ صدای غلامحسین بنان، همراه با همکاری عده‌ای از هنرمندان دیگر از رادیو تهران به گوش مردم ایران رسید. روح‌الله خالقی او را در ارکستر انجمن موسیقی شرکت داد و با «گل‌های رنگارنگ» از بدو شروع به دعوت استاد داود پیرنیا همکاری داشت. از ماندگار‌ترین ترانه‌های بنان می‌توان به: آمدی جانم به قربانت ولی حالا، الهه ناز، بهار دل‌نشین، بوی جوی مولیان، تصنیف توشه، یار رمیده، مِی‌ناب، خاموش، مراعاشقی شیدا، من از روز ازل، نوای نی و سرود همیشه جاوید‌ای ایران اشاره کرد. غلامحسین بنان ساعت ۶:۴۵ غروب ۸ اسفندماه ۱۳۶۴، در بیمارستان ایرانمهر تهران درگذشت و در امام‌زاده طاهر کرج به خاک سپرده شد.