شماره ۵۵۵ | ۱۳۹۴ دوشنبه ۱۴ ارديبهشت
صفحه را ببند
مشکلات، همدوره‌ای‌هایم را دود و دمی کرده
حاج محمد: به ما نگویید پیشکسوت!



شهروند| یکی از پیشکسوتان با سابقه استقلال که شاید در میان فوتبالدوستان امروزی نامی پرآوازه نداشته باشد، این روزها به‌عنوان یک میاندار برای پیشکسوتان عمل می‌کند و در تلاش است تا از مشکلات آنها کاسته و بیشتر قدیمی‌های فوتبال را دورهم جمع کند. در ادامه گفت‌و‌گوی «شهروند» با مهدی حاج‌محمد را درباره حال این روزهای خودش می‌خوانید:
‌ پیشکسوت قدیمی فوتبال ایران که کمتر از او خبری می‌بینیم، این روزها مشغول چه کاری است؟
اول این را بگویم که اگر اسم پیشکسوتان را بگذارند فراموش‌شدگان خیلی قشنگ‌تر است. شما هم با همین نام مرا صدا کنید چون به واقعیت نزدیک‌تر است. البته من کاری نکردم که بخواهم نام خودم را پیشکسوت بگذارم اما دوستانی دارم که باعث شدند پرچم این مملکت بالا برود و برای آنها نیز ارزش قایل نیستند. من این روزها ریاست کمیته پیشکسوتان هیأت فوتبال تهران را برعهده دارم، اگرچه فقط اسما این پست را دارم وگرنه هیچ توجهی به پیشکسوتان نمی‌شود و هیچ بودجه‌ای هم در کار نیست.
 ‌ بیشتر توضیح می‌دهید؟
هیچ وقت هیچ قدمی برای پیشکسوتان برنمی‌دارند. 4‌سال است که به من می‌گویند رئیس پیشکسوتان استان تهران هستی اما بخواهیم یک برنامه اجرا کنیم، از جیبمان پول می‌دهیم. آن‌قدر برنامه‌های ما لغو شده که دیگر هیچ‌کدام از پیشکسوتان  رغبت نمی‌کنند حضور پیدا کنند.
 درحالی به پیشکسوتان بودجه‌ای تعلق نمی‌گیرد که پول‌های میلیاردی در فوتبال خرج می‌شود...
بهتر است برای پاسخ به سوال شما یک خاطره تعریف کنم. آن زمان که ما بازی می‌کردیم، اصلا هیچ‌کس اسم پول را نمی‌آورد. 50‌سال قبل 7‌هزار تومان پول زیادی بود و قرارداد من با تاج سابق همین مقدار بود و من هم راضی بودم اما پرسپولیس که قصد داشت برای اردو به 6 کشور اروپایی برود، به من و عزت جانملکی قرارداد 15‌هزار تومانی پیشنهاد داد. ما هم گفتیم پیراهنمان را به این ارزانی نمی‌فروشیم. حرفم این است با این‌که پول کم بود، اصلا بازیکنان در بند پول نبودند.
‌ شما از چه کسی توقع دارید که بیشتر به پیشکسوتان رسیدگی کند؟
اگر بخواهند چیزی هم به پیشکسوتان بدهند، من اولین نفری هستم که انصراف می‌دهم و می‌گویم که آن را به نیازمندان بدهید اما خیلی از پیشکسوتان به نان شبشان هم محتاج هستند. اکبر کارگرجم را می‌بینیم که سرطان دارد و وضع مالی‌اش هم اصلا خوب نیست. نمی‌دانم بگویم چه کسی باید کمکش کند اما تقریبا هیچ‌کدام از مسئولان به فکر پیشکسوتان نیستند. نصیر رحیمی الان 20‌سال است که جام یونس شکوری را با هزینه شخصی‌اش برگزار می‌کند اما هیچ‌کس به او یک دستت درد نکند، هم نگفته است. جدا از این انگ می‌زنند که او پول مردم را خورده است. مگر چه کسی پول گذاشته که او پولش را بخورد؟
و صحبت پایانی مهدی حاج‌محمد؟
همین رفتارهای بد با پیشکسوتان باعث شده تا برخی از آنها به سمت دود و دم بروند. وقتی یک بازیکن از فوتبال خداحافظی می‌کند، کاری بلد نیست انجام بدهد و به خاطر همین بیکار می‌شود. بیکاری هم ام‌الفساد است و باید کارهایی صورت بگیرد تا این افراد آلوده نشوند. البته خیلی از این افراد خدا را شکر سرشان به سنگ خورد و الان سالم هستند اما اگر به این وضع رسیدگی نشود، خطر همیشه در کمین است.


تعداد بازدید :  339