۶۲ سال پیش، برابر با چهارم ماه می ‌۱۹۵۳ میلادی، ارنِست میلر هِمینگوی، نویسنده برجسته آمریکایی و برنده جایزه نوبل ادبیات، برای نوشتن رمان کوتاه «پیرمرد و دریا» که از مشهور‌ترین آثار اوست جایزه پولیتزر را دریافت کرد. این رمان در سال ۱۹۵۱ در کوبا نوشته شد و در ۱۹۵۲ به چاپ رسید. «پیرمرد و دریا» واپسین اثر مهم داستانی همینگوی بود که در دوره زندگی‌اش به چاپ رسید. این رمان داستان مبارزه حماسی ماهی‌گیری پیر و باتجربه است با یک نیزه‌ماهی غول پیکر برای به دام انداختن آن. همینگوی در «پیرمرد و دریا» وارد خلوت پیرمردی می‌شود که روزی قلمرو بی‌کران دریا در حیطه اقتدارش بود و حال در پایان راه عمر در آرزوی بزرگ‌ترین صید زندگی‌اش دل به دریای بزرگ می‌سپارد. او در «پیرمرد و دریا» شکوه قلمرو دریا را با افت و خیز زندگی دراز یک صیاد در هم می‌آمیزد و از این آمیزش، زندگینامه‌ای سرشار از اندوه برای پیرمردی از پا افتاده فراهم می‌کند. به عقیده برخی از منتقدان این کتاب با «موبی دیک» اثر به یاد ماندنی هرمان ملویل برابری می‌کند.