کامبیز قهرمانی – کارشناس مسئول روابط عمومی جمعیت هلال‌احمر استان فارس| شماره همراه ما مدیران روابط عمومی هم همچون شماره‌های همراه مدیران عامل و معاونان امداد و نجات جمعیت هلال‌احمر در سامانه اطلاع‌رسانی سازمان امداد و نجات ثبت است. از صبح علی الطلوع تا پاسی از شب، گاه و بیگاه، اخبار امدادرسانی به حوادث استانی برایمان پیامک می‌شود؛ «گزارش پایانی» جاده‌ای (برخورد پژو 405 با پژو 206) حادثه دیده: 3، مصدوم: 2، انتقالی: 1، «گزارش پایانی» جاده‌ای (واژگونی سواری پراید) فوتی: 1، مصدوم: 3 و ... .www.raro.ir
شاید برای ما سربازان اطلاع‌رسانی جمعیت، به‌عنوان یک نهاد امدادی، دریافت و انعکاس روزانه چنین اخباری تبدیل به یک وظیفه روزمره یا حتی عادت شده باشد. اما دوست دارم به این موضوع از جنبه جدی دیگری نگاه کنم.
در ابتدا بر این نکته مهم تاکید می‌کنم که هدف از این نوشتار، ارزشگذاری روی یک سازمان خاص در جمعیت و بی‌اعتنایی به دیگر سازمان‌ها یا ماموریت‌های جمعیت نیست، بلکه پرداختن به اولویت‌ها و شاخص‌هایی است که مبنای اعتماد عمومی و ارزیابی و قضاوت برون سازمانی حول محور آنها شکل می‌گیرد و بالتبع دیگر امور به حسایست و ظرافت آنها نیست.
نگارنده بیش از هشت‌سال است که در تمامی نشست‌های شورای معاونان، گردهمایی‌های روسای شعب و دیگر جلسات بررسی کارشناسی نقاط ضعف و قوت جمعیت فارس حضور داشته و دارم. محور اصلی تقاضاها، گلایه‌ها و نیازمندی‌های روسای این جمعیت در جلسات سال‌های اخیر، لزوم تقویت تجهیزات، زیرساخت‌ها و توانمندی‌های امدادی بوده است. روسای شعب می‌گویند: فرمانداران، مسئولان محلی و عموم مردم بیش و پیش از هر انتظاری اعم از فعال سازی کانون‌های مختلف جوانان، راه‌اندازی خانه‌های داوطلب و حتی واکسیناسیون حجاج و زائران عتبات عالیات، جمعیت هلال‌احمر را یک نهاد امدادرسان می‌دانند که باید بتواند در انجام وظایف امداد و نجات در حوادث مختلف حرف اول را بزند...
یادم می‌آید چند‌سال پیش نیز یکی از مدعوین سازمان داوطلبان جمعیت هلال‌احمر به‌عنوان سخنران در جمع روسای شعب هلال‌احمر فارس، به این موضوع اشاره کرد و گفت: «اگر هلال‌احمر وظیفه غنی‌سازی اوقات فراغت جوانان را انجام ندهد، اگر رسیدگی به وضع نیازمندان را جزو وظایف خود قرار ندهد، اگر در ایام نوروز کمپ راهنمایی مسافران را برپا نکند، اگر ...، به‌عنوان متهم ردیف اول در هیچ محکمه‌ای محاکمه نخواهد شد، اما اگر در امدادرسانی به یک حادثه طبیعی یا غیرطبیعی کوچکترین کوتاهی کند، عذرش نزد هیچ‌کس پذیرفته نخواهد بود؛ نه مسئولان و نه مردم و ...»
عریان‌ترین لحظه رویارویی مردم با جمعیت در صحنه‌های حوادث است که قضاوت عمومی نسبت به عملکرد و توانمندی ما را رقم می‌زند. به لطف الهی در چند‌سال اخیر شاهد آن هستیم که سرعت و چالاکی جمعیت در امدادرسانی به حوادث مختلف کشور تحسین تمامی مسئولان و در رأس همه مقام معظم رهبری را برانگیخته است تا آن‌جا که معظم‌له این سرعت را باور نکردنی توصیف کردند.
با این همه و با وجود تمامی تلاش‌ها و قدم‌های مثبت، نباید با
گرفتار شدن در دام «خودشیفتگی» و «تبلیغات»، نسبت به واقع‌نگری و ارزیابی دقیق وضع موجود و اهتمام برای رفع نارسایی‌ها اهمال کرد.
استان فارس در چند‌سال اخیر جزو سه تا چهار استان اول کشور در تجربه حوادث جاده‌ای و آمار قربانیان تصادفات بوده است. طول راه‌های مواصلاتی این استان بالغ بر 22هزار کیلومتر است و با وجود 22 پایگاه ثابت امداد و نجات بین شهری، هزاران کیلومتر از راه‌های استان، هنوز خارج از پوشش خدمات امداد و نجات جاده‌ای است. تعدادی از پایگاه‌های موجود فاقد خودروهای نجات هستند و ست هیدرولیک تعدادی دیگر نیز مستهلک است. اوایل فروردین سال جدید بود که با مدیرعامل محترم جمعیت استان برای بازدید از طرح‌های نوروزی، عازم شهرستان جهرم شدیم و در مسیر، از پایگاه‌های امداد جاده‌ای آبگرم، خفر و رزک بازدید کردیم. گلایه نجاتگران داوطلب یکی از همین پایگاه‌ها، استهلاک ست‌های نجات یا فقدان خودروی نجات و در نتیجه و ناچارا حمل ست توسط آمبولانس بود. از قضا در مسیر بازگشت، تصادف شدیدی در همین محور اتفاق افتاده بود و نجاتگران ما با دلسوزی و زحمت مضاعف به دلیل استفاده از ابزارهای یاد شده، در مقابل صدها چشم نگران و پرالتهاب درحال رهاسازی یکی از مصدومان گرفتار شده در خودروی حادثه دیده بودند. اشتیاق و اضطراب همزمان برای نجات جان یک هموطن را می‌شد علاوه بر چشمان نجاتگران، در رنگ و رخسار مدیرعامل هم دید. بعد از حادثه که با هم گفت‌وگو می‌کردیم، به من گفت: «ای کاش اعتبارات اجازه می‌داد تا ست‌های نجات تمامی پایگاه‌ها را نوسازی کنیم». آن‌جا فهمیدم چقدر فرق است بین پیامک‌های هر روزه سازمان امداد و نجات و اعلام گزارش حادثه‌ای تا دیدن یک حادثه از نزدیک. آن‌جا بود که فهمیدم جمعیت هلال‌احمر از وفور و پراکندگی برنامه‌ها رنج می‌برد و نیاز است تا با همت مدیران مدبر این جمعیت، اولویت‌ها در سال جدید متناسب با شاخص‌های «اعتماد و انتظارات عمومی» و «رسالت اصلی جمعیت» تعیین تا اعتبارات فارغ از هرگونه اسراف و تبذیری در جای موثر خودش هزینه شود. ان‌شاء‌الله ...