می‌گویند حساب آدم‌هاي ثروتمند هميشه از آدم‌هاي معمولي جداست چون آنها به اندازه‌اي درآمد، پس‌انداز و پشتوانه دارند كه اگر روزي كمي زيادتر از حد معمول خرج كنند باز هم كم نمي‌آورند. پس روي سخن ما با آدم‌هاي سطح متوسط و ضعيف است كه بايد در خرج كردن دست به عصا باشند.
البته دست به عصا زندگي‌كردن هرگز به معني خساست به خرج دادن نيست يعني اين‌كه پول را بيشتر از خودت يا اعضاي خانواده‌ات دوست داشته باشي يا حاضر شوي به خاطر پس‌انداز‌كردن و اندوختن براي روز مبادا، اطرافيانت را ناراحت كني. درواقع درست و بجا خرج‌كردن، حسابش از خست به خرج‌دادن جداست چون آدم خسيس حتي وقتي پول نسبتا خوبي هم دارد و مي‌داند اگر كمي بيشتر از قبل خرج كند اتفاق بدي نمي‌افتد و اقتصاد خانواده‌اش به هم نمي‌ريزد باز هم از دست در جيب كردن هراس دارد ولي كسي كه با حساب و كتاب خرج مي‌كند مي‌داند كه چه مقدار پول را براي چه كاري و چه زماني در نظر بگيرد.
پس شايد بدترين شيوه مديريت اقتصاد خانواده، حبس‌كردن اسكناس‌ها در جيب يا حساب‌هاي بانكي باشد در حالي كه حسرت داشتن همه چيزهاي خوب دنيا به دل اعضاي خانواده مانده و آنها در حالي كه مي‌توانند خوب زندگي كنند، اما اوضاع رقت‌باري دارند. بنابر اين اگر خواستيد مديريت مالي خانواده را به‌عهده بگيريد ابتدا مرز مديريت را با خساست مشخص كنيد و مرتب به خود يادآوري كنيد كه پول خرج نكردن و پس‌انداز‌كردن مساوي با داشتن زندگي راحت نيست.