صبیه خلج| جوانان مرکز امور جوانان هلال‌احمر استان قم که اوقات فراغت خود را به فعالیت بشردوستانه در این مرکز می‌گذرانند، دست در دست هم داده‌اند و با همکاری یکدیگر کار دوخت البسه و ملحفه مورد نیاز توان‌یابان مرکز بهشت استان قم را انجام می‌دهند. در میان اتاقی کوچک، صدای چرخ خیاطی‌های قدیمی و خنده‌های دختران جوان در هم آمیخته و رنگ‌های صورتی و روشن پارچه‌هایی که قرار است تبدیل به ملحفه و البسه شود بیش از هر چیز فضای اتاق را پر کرده و شاید زیبا‌ترین رویای ناب این دقایق دختران، برق شادی چشمان کسی از جنس خودشان باشد.
«معصومه بهلولی» که نزدیک به سه‌سال است از مجموعه کلاس‌های آموزشی و فوق برنامه‌های مرکز امور جوانان استفاده می‌کند، می‌گوید: «اینجا یکی از مراکز فرهنگی و آموزشی غنی در سطح استان قم است که با پتانسیل جذب بالا و ارايه برنامه‌ها و خدمات مناسب و به روز، و کلاس‌های مورد علاقه جوانان توانسته اعتماد خانواده‌ها را به خود جلب کند.» او که مشغول خیاطی بود، ادامه می‌دهد: «مدتی پیش در کلاس‌های خیاطی این مرکز مشغول به آموختن هنر خیاطی با هزینه بسیار مناسب شدم و با عضویت در کانون و حضور در برنامه‌های داوطلبانه توانستم با دوستان خوبی آشنا شوم و هم‌اکنون به دعوت همین دوستان که از اعضای فعال کانون جوانان هستند درحال دوخت البسه موردنیاز معلولان ذهنی بهشت کوچکیم.»
کمی آن طرف‌تر «فهیمه» خیلی دقیق سرگرم برش پارچه‌هاست؛ از‌سال ۷۹ یعنی دقیقا با شروع دوران نوجوانی‌اش به عضویت سازمان جوانان
در‌آمده و بزرگترین افتخار زندگی‌اش را خدمت به مردم با حضور در همین برنامه‌های عام المنفعه و خیریه مرکز امور جوانان قم می‌داند و می‌گوید: «در زندگی‌ام همیشه آثار این خدمت را به وضوح دیده‌ام و شاید این تنها دلیل و انگیزه‌ای باشد که مرا بیش از ۱۵سال در مسیر خدمت داوطلبانه دلگرم و ثابت قدم نگه داشته است.» در میان این همه شادی و سر و صدا، «اعظم قرنلی» که برخلاف همه آرام و کم حرف است، می‌گوید: «ما همه فقط برای کسب رضایت خدا دور هم جمع شدیم و من با این‌که اصلا به اصول خیاطی آشنا نبودم اما اشتیاق کمک کردن به همنوعانم سبب شد تا در این چند روز به خوبی راسته دوزی را یاد بگیرم.»
پاکنژاد، مسئول کانون جوانان واحد خواهران استان قم که خودش بیش از یک دهه از دوران جوانی را در فعالیت‌های هلال‌احمر به صورت داوطلبانه سپری کرده است، در توضیح طرح «احسان به بهشت» اظهار می‌کند: «جرقه این طرح چند‌سال پیش در همین کانون جوانان
زده شد و حالا هم به همت اعضای پر تلاش و نیکوکار به صورت داوطلبانه مشغول اجرای مجدد این طرح به مناسبت هفته هلال‌احمر در اردیبهشت‌ماه هستیم.»
او می‌گوید: «چند‌سال پیش در برنامه ای که برای تکریم سالمندان به یکی از مراکز بهزیستی مراجعه کرده بودیم. بعد از صحبت با مسئول آن از وجود مرکزی به نام «بهشت کوچک» آگاه شدیم و پس از مراجعه و بازدید اعضای داوطلب در زمینه نیازهای این توان‌یابان؛ تصمیم گرفتیم چنین طرحی را اجرا کنیم.» او در ادامه عنوان می‌کند: «هر ساله تعدادی از اعضای نیکوکار با همت و علاقه هزینه‌های مادی این طرح را به صورت داوطلبانه تأمین می‌کنند و پس از تهیه پارچه‌های مناسب با هماهنگی مسئولان مرکز توانبخشی به دوخت ملحفه و لباس‌های موردنیاز معلولان پرداخته و در پایان هم با بسته بندی آنها به بهترین شکل برای تقدیم به توان یابان اقدام می‌کنند.» او از دلیل انتخاب این نام برای طرح امسال می‌گوید: «همیشه بهشت مظهر وجود زیبایی‌ها و لطف مطلق خداوند است و این کار داوطلبانه جوانان و تکریم مخلوقات کم توان، بی‌شک خشنودی و رضایت خالق را در پی دارد و از این رو نوعی احسان و باقیات الصالحات برای همه ما و اعضا محسوب شده و انتخاب این نام هم برای این بود که تعدادی جوان دور هم جمع شدند و به شکرانه سلامت تن، درحال خدمت رسانی به بندگان معلول جسمی خالق هستند.»
از «محمد مصباحی» معاون امور جوانان استان قم که از مشوقان اجرای چنین طرح‌هایی توسط اعضای جوان است در مورد اقدامات داوطلبانه جوانان می‌پرسم؛ او دوران جوانی را بهترین فصل شناخت خود و در پی آن رسیدن به معرفت و نزدیکی به خداوند می‌داند و اظهار می‌کند: «اجرای این نوع طرح‌ها می‌تواند به نوعی شکر عملی نسبت به نعمت‌های بزرگی همچون سلامتی باشد.» او همچنین می‌گوید: «با توجه به ماهیت خدمت‌رسانی جمعیت هلال‌احمر و تصمیم‌سازی و تصمیم‌گیری توسط خود اعضای جوان در حوزه جوانان، همیشه از ارایه و اجرای طرح‌هایی که اهداف بشردوستانه و عام‌المنفعه را دنبال می‌کنند حمایت کرده‌ایم.» او در ادامه با توجه به اجرای طرح «احسان به بهشت» توسط اعضای جوان و آموزش دیده در این مرکز عنوان می‌کند: «در‌سال ۹۳ بیش ۲۰هزار جوان قمی از کلاس‌ها و دوره‌های آموزشی مرکز امور جوانان بهرمند شده‌اند و حضور تعدادی از همین اعضا در اجرای این طرح و برنامه‌های مشابه، نشانگر بازده و خروجی مطلوبی از برگزاری این کلاس‌ها و جذب اعضای جوان به جمعیت هلال‌احمر استان قم است.»
پس از ده روز دوخت و دوز و تهیه ملزومات، حالا همه چیز مهیاست و اعضای جوان مشغول
بسته‌بندی هدایا برای بردن به بهشت کوچک هستند. حضور عضو جدیدی در جمع، توجهم را جلب می‌کند، «فاطمه حسینی» چند روز پیش خیلی اتفاقی پس از حضور در کلاس آموزشی فن ورز داروخانه، که در مرکز امور جوانان هلال‌احمر قم تشکیل می‌شود با آگاهی از برگزاری دوره آشنایی با نهضت صلیب‌سرخ در کلاس حضور یافته و به عضویت سازمان جوانان هلال‌احمر در آمده است. او که رتبه ۸۰ کنکور در‌سال ۹۲ و دانشجوی ترم دوم پزشکی دانشگاه تهران است، می‌گوید: «این اتفاق خیلی خوب و قشنگ را، هدیه بزرگی از طرف خداوند می‌دانم وی دلیل حضورش در این برنامه با تمام مشغله کاری و تحصیلی که را علاقه به امور بشردوستانه و خدمت به نیازمندان می‌داند.» فاطمه ادامه می‌دهد: «من رشته پزشکی را هم با توجه به همین علاقه‌ام انتخاب کرده‌ام، با این‌که اصلا سررشته‌ای از هنر خیاطی ندارد بسیار مشتاقانه در جست‌وجوی یادگیری است تا بتواند در حد توانش در این امر خداپسندانه مشارکت داشته باشد. او هم همراه سایر اعضا مشغول مرتب کردن البسه
دوخته شده می‌شود و پس از جدا کردن نخ‌های اضافی؛ آنها را بسته‌بندی می‌کند.»
در بدو ورود به بهشت کوچک، بوی مواد
ضد‌عفونی‌کننده شامه‌ات را آزار می‌دهد. فضایی شبیه بیمارستان با چند سالن و اتاق‌هایی که در هر کدام از آن تعدادی تخت است و بالای آن قابی از مشخصات دخترانی که از عارضه ذهنی رنج می‌برند، آویخته‌اند. وارد سالن طبقه دوم می‌شویم. تُنگ کم آب و یک ماهی سرخ کوچک روی میز قرار گرفته و تعدادی از دختران توان‌یاب دور هم جمع شده‌اند و با دیدن ما با شور و اشتیاق شروع به ایجاد سر و صدا می‌کنند. اعضایی که سابقه حضور در این مراکز را پیش از این داشته‌اند، با فشردن دست‌های آنها خیلی زود با دختران ارتباط برقرار می‌کنند. دیدن اشک شوقِ دختران توان‌یاب وقتی در آغوش جوانان هلال‌احمر نوازش می‌شوند دیدنی است. تعدادی از اعضاي جوان که بار اول است وارد چنین مراکزی شده‌اند مبهوت، مشغول تماشای دوستان خود هستند؛ اما کم‌کم یخ بُهت آنها هم در میان گرمای فضای مهرورزی دوستانشان ذوب شده و به جمع دوستان خود می‌پیوندند.
خانم خادمی کار درمان مرکز توانبخشی «بهشت کوچک» ضمن تقدیر از حرکت بشردوستانه جوانان هلال‌احمر عنوان می‌کند: «در این مرکز مشغول ارایه خدمات شبانه‌روزی به ۷۰ توان‌یاب ذهنی هستیم.» او سن این توان یابان را بین ۱۴ تا ۴۵سال عنوان کرده و اظهار می‌کند: «در این مرکز که ویژه دختران است بیماران در سه گروه براساس میزان بهره هوشی از خفیف تا بسیار شدید و عمیق تفکیک می‌شوند و بر همین اساس برای آنها کلاس‌های آموزشی با حضور مربیان مجرب برگزار می‌کنیم.» او با بیان این‌که در این مرکز سعی کردیم خانواده دوم این توان‌یابان باشیم، اظهار می‌کند: «با توجه به‌درصد معلولیت، نگهداری این دختران برای بسیاری از خانواده‌ها دشوار است اما تمام تلاش ما این است که با برگزاری جشن‌ها و برنامه‌های متنوع و حتی اردوهایی که توسط خیران برایشان تدارک دیده می‌شود بتوانیم برای آنها فضایی مطلوب ایجاد کنیم تا رنج کمتری را از خلأ دوری خانواده‌ها به دوش بکشند.»
او خاطرنشان می‌کند: «در طول هفته برای ارتباط بیشتر آنها با خانواده‌ها و عموم مردم دو روز ویژه ملاقات عمومی برنامه‌ریزی شده که تاکنون مورد استقبال خوبی قرار گرفته است.» در یکی از کارگاه‌های آموزشی این مرکز جایی که تعدادی از توان‌یابان مشغول بافت قالی و گلیم هستند، دختران جوان هلال‌احمر مشغول گپ و گفت با دختران توان‌یاب می‌شوند، گاهی آن‌قدر با صمیمیت آنها را در آغوش می‌گیرند که گویی عضوی از خانواده آنها هستند.