بهروز عطایی کارشناس والیبال
1-با توجه به اسامی‌ای که از سوی کواچ برای حضور در لیگ جهانی اعلام شده، فکر نمی‌کنم تغییرات زیادی در تیم‌ملی والیبال ایران نسبت به سال گذشته رخ داده باشد. البته به نظر می‌رسد چند تغییر اجباری در تیم به وجود بیاید چون تشکری که جزو بازیکنان اصلی بود از اردو خارج شده، غفور هم دچار مصدومیت است. به هر روی با توجه به نتایج قابل قبولی که سال گذشته تیم‌ملی در مسابقات مختلف کسب کرد، نیازی هم نبود که کواچ تغییرات اساسی در ترکیب تیمش بدهد و منطق این را می‌گوید که دست به ترکیب تیم برنده زده نشود. از سویی امسال و سال آینده برای والیبال ایران بسیار سرنوشت‌ساز است و به عبارت بهتر زمان این نیست که بخواهیم جوانان را محک بزنیم چون مسابقات المپیک در راه است که همیشه حسرت حضور در آن در دلمان مانده است.
2- آغاز راه تیم‌ملی در سال 94 بسیار دشوار خواهد بود چون 3 بازی نخست ما در کشورهای دیگر برگزار می‌شود. شاگردان کواچ باید در آمریکا، لهستان و روسیه به صورت متوالی رقابت کنند که شاید سخت‌ترین برهه زمانی برای تیم‌ملی در چند‌سال اخیر را تجربه کنیم. در کل با طرز فکر سرمربی تیم‌ملی که همواره می‌گوید نباید هیچ مسابقه‌ای را از دست بدهیم، موافق نیستم چون امسال 3 رویداد در پیش داریم که اهمیت لیگ جهانی از 2 رقابت دیگر بسیار پایین‌تر است. تیم ایران در جام ملت‌های آسیا و جام‌جهانی باید به دنبال کسب سهمیه المپیک باشد. در این صورت از لیگ جهانی می‌تواند به‌عنوان مسابقاتی تدارکاتی استفاده کند.
3- اگر بازیکنان برای لیگ جهانی که اولین رقابت ماست به اوج آمادگی برسند، دیگر هیچ مربی‌ای نمی‌تواند آنها را دوباره به اوج آمادگی در فاصله‌ای کوتاه برساند. انرژی اصلی بازیکنان در لیگ جهانی تخلیه می‌شود و ممکن است خیلی از اتفاقات ازجمله مصدومیت‌ها ما را اذیت کند.
4- از این بحث که گذر کنیم، بعد از گذشت یک‌سال که صحبت از حضور مربی ایرانی در کادر فنی می‌شد، بازهم دیدیم که فدراسیون به خواسته کواچ تن داد و هیچ مربی سطح بالای ایرانی همراه تیم‌ملی نیست. در واقع تا سال‌های گذشته دستیاران ایرانی کواچ بیشتر نقش مترجم را روی نیمکت ایفا می‌کردند. یادمان نرود مربیان ما همان‌هایی هستند که در لیگ این بازیکنان را پرورش می‌دهند و قطعا از دستیاران صربستانی کواچ هم قوی‌تر هستند. وقتی صحبت از توسعه والیبال می‌شود، نباید فقط تمرکز روی بازیکن باشد و مربیان نیز باید سهمی از این پیشرفت ببرند. شاید بتوان گفت جای حداقل
2 مربی ایرانی در تیم‌ملی خالی است.