کاربری با شناسه ناشناس ضمن تشکر از انتشار این خبر نظرش را اینگونه نوشته: اینجانب یکی از مسئولان پخش ادارات استانی میباشم که مطالب فوق در رابطه با وضع بحرانی شرکت را کاملا تأیید مینمایم زیرا همین استان که بنده مسئول آن هستم با 90درصد افت فروش نسبت به سال 92 مواجه شده است اما دلایل این افت فروش به نظر بنده به شرح ذیل است 1. صدور بیش از حد مجوز واردات توسط مرکز نظارت و واردات بیرویه سیگارهای ارزانقیمت که رقیب سیگارهای این شرکت هستند که در سنوات قبل باتوجه به اینکه خود دخانیات این مجوزها را صادر میکرد واردات بسیار کمتر بود 2.عدم تمکین عاملان فروش از دخانیات باتوجه به اینکه قبل از واگذاری، مجوزهای عاملیت را خود شرکت صادر میکرد و عاملان بهجهت باطل نشدن مجوز عاملیت همکاری میکردند، بنابراین در صورت باطل شدن مجوز آنها دیگر نمیتوانستند با شرکتهای خصوصی معامله کنند 3. افزایش بیسابقه میزان سیگار قاچاق در بازار با توجه به عدم وجود متولی و عزم جدی پس از واگذاری شرکت به بخش خصوصی و منفک شدن وظایف حاکمیتی با توجه به واگذاری این مسئولیت به مرکز نظارت با توجه به موارد بالا پر واضح است که تمام مشکلات شرکت دخانیات پس از واگذاری به بخش خصوصی آغاز گردیده و تنها راه نجات در لغو مصوبه دولت سابق و بازگشت شرکت به شرایط قبل از واگذاری میباشد.
کاربر دیگری با شناسه نا شناس به تحلیل این نابسامانی میپردازد و مینویسد: بنده بهعنوان یکی از کارکنان شرکت دخانیات ایران لازم میدانم موارد زیر را برای روشن شدن بهتر موضوع بیان کنم: 1- خصوصیسازی شرکت دخانیات غیرقانونی بوده زیرا شرکت دخانیات ایران بهعنوان بدهی دولت به صندوق بازنشستگی فولاد واگذار شده و این خلاف مقررات خصوصیسازی میباشد. 2- برداشتهای صندوق بازنشستگی فولاد طی سال 1393 بیش از 40درصد درآمد دخانیات بوده. این درحالی است که مبلغ برداشت شده میبایست پس از کسر هزینههای شرکت صورت میگرفته اما برداشتها پیش از کسر هزینههای دخانیات صورت گرفته و به همین دلیل این شرکت دچار مشکلات عدیده مالی شده است 3- این شرکت درحال حاضر توان تولید بسیار بالایی دارد و از نظر مواد اولیه نیز مشکلی ندارد اما متولیان جدید شرکت با تضعیف شرکت سعی دارند تا این صنعت را ناکارآمد جلوه داده و منافع دیگری را (که اهم آنها فروش زمینهای دخانیات است) در دستورکار قرار دهند 4- قیمتگذاری شرکت دخانیات در روند خصوصیسازی به دور از عدل و انصاف بوده و این شرکت حدود 3800میلیارد تومان قیمتگذاری شده که این مبلغ حتی از قیمت زمینهای این شرکت در تهران نیز کمتر است.
5- بر آورد قیمت زمینهای شرکت دخانیات (عرصه) بدون در نظر گرفتن موقعیتهای تجاری و سالنهای تولید و کاربریهای تجاری بالغ بر 25000میلیارد تومان است که نشان میدهد کارشکنیها و بیعدالتیها تا چه حد به این صنعت ضربه وارد کرده است. 6- آمارهای اعلامی از سوی مدیران و نمایش شرایط سخت تنها ابزار تبلیغاتی است تا بخش خصوصی که این شرکت را با کمترین قیمت ممکن بهدست آورده (به عقیده بنده رایگان) هرچه سریعتر و پیش از اقدامات قانونی پیشگیرانه، بخش خصوصی را به هدفش (فروش زمینهای شرکت دخانیات ایران) و تأمین منافع آنها برساند.
کاربر دیگری هم با ناراحتی نوشته است: با توجه به اینکه تنها راه نجات شرکت بازگشت دوباره به بخش دولتی است فقط باید خدا بهداد ما کارگران برسد.