عبدالرضا رحمانی فضلی، وزیر کشور دولت یازدهم، روز گذشته میهمان بهارستان‌نشینان بود. دلیل حضورش هم صحبت درباره «ورود پول‌های کثیف به عرصه انتخابات» بود، حرف‌هایی که رحمانی فضلی‌ سال گذشته زد و بارها اعلام کرد که منتظر دعوت مجلس برای توضیح و پاسخگویی درباره آنهاست. اگرچه صحبت‌های روز گذشته او آن چیزی نبود که شاید رسانه‌ها و حتی نمایندگان مجلس انتظار نداشتند اما به هر روی او با عذرخواهی از طرف رسانه‌ها در انتشار اخباری به قول او، تحریف شده، به موضوع پول‌های کثیف که اولین بار خودش مطرح کرد، پایان داد. برخی این صحبت‌های رحمانی فضلی را
عقب‌نشینی خواندند اما برخی دیگر بر این باورند که رحمانی فضلی نه‌تنها عقب‌نشینی نکرده بلکه حتی با طرح این موضوع، به نوعی تابوی این مسأله را شکسته است. محمدرضا خباز، معاون امور تقنینی پارلمانی رئیس جمهوری هم معتقد است که اگر جلسه روز گذشته غیرعلنی بود، شاید صحبت‌های دیگری از زبان وزیر کشور شنیده می‌شد. مشروح این گفت‌وگو در پی می‌آید.
آقای خباز، صحبت‌های روز گذشته آقای رحمانی فضلی را در صحن علنی مجلس با توجه به آنچه او پیشتر درباره پول‌های کثیف عنوان کرده بود، چطور ارزیابی می‌کنید؟
مدتی است بحث پول‌های آلوده در محافل سیاسی و بین مردم شنیده می‌شود. در این زمینه هم افراد مختلفی با نگاه‌های سیاسی و بعضی با دغدغه‌های ملی نگران این جریان هستند. شروع کار هم پس از صحبت‌های آقای رحمانی فضلی، از آن‌جا بود که وزیر کشور و مسئولان نیروی انتظامی و در نهایت آقای پور محمدی، وزیر دادگستری به آن پرداختند. این حرف‌ها البته با زمینه‌هایی پیشتر با نامه رحیمی، معاون اول رئیس دولت دهم، پس از محکومیت و نامه آقای مرتضوی، سرپرست تامین اجتماعی در دولت دهم قبل از محکومیت، ایجاد شد. در نهایت تمام این موارد دست به دست هم داد تا چنین جوی در جامعه درباره پول‌های کثیف حاکم و سوال‌هایی در اذهان ایجاد شود. اما نکته این است که وزیر کشور به این دلیل هشدار داد که جلوی گسترده شدن موارد فساد را بگیرد و کار درستی هم بود. زمینه‌های آن هم وجود داشت چون در مجلس هشتم که بنده حضور داشتم فردی از طرف دولت برای جلب نظر نمایندگان در ماجرای استیضاحی آمد و به بعضی نمایندگان پول داد که یکی از نمایندگان سیلی به صورت این نماینده دولت زد. با این زمینه فکر می‌کنید که آیا صحبت‌هایی که شده غلط است؟ بنابراین باید کسی دراین‌باره هشدار می‌داد تا جدی گرفته شود و گسترده نشود.
اما صحبت‌هایی که آقای وزیر دیروز در صحن علنی مطرح کرد، کمی متفاوت از صحبت‌های گذشته‌اش به نظر می‌رسید، تا آن‌جا که تحلیل‌هایی چون
عقب نشینی وزیر کشور را دربر داشت.
اینطور نیست. وزیر عقب‌نشینی نکرد و دلیلش را هم توضیح می‌دهم. دغدغه مردم و نمایندگان منجر به حضور وزیر در مجلس شد. در صحن علنی مجلس صحبت‌های وزیر این بود که او نگفته است که نمایندگان فعلی مجلس به وسیله پول‌های کثیف رأی آورده‌اند یا از این طریق وارد مجلس شده‌اند. وزیر از ابتدا می‌خواست بگوید که اتفاق خاصی نیفتاده ولی نگران است که این اتفاق بیفتد.
این نگرانی‌ها بالاخره نشانه‌هایی داشته است. نشانه‌ها یا به قول خود آقای وزیر اسناد و مصادیقی که افکار عمومی منتظر اعلام آنها از طرف وزیر بود.
واقعیت این است که آقای وزیر تقاضای جلسه غیرعلنی و رسمی کرده بود. همه هم می‌دانند که در جلسه غیرعلنی، افراد حرف‌هایی را می‌توانند بگویند که در جلسه علنی نمی‌گویند. بنابراین وزیر هم از این قاعده مستثنا نیست. از ابتدا آقای وزیر گفت که حاضر به توضیح در یک جلسه غیرعلنی است. اتفاقا او به این دلیل درخواست جلسه‌ای غیرعلنی را داشت که بتواند وارد مصادیق شود ولی به هر ترتیب هیأت رئیسه موافقت نکرد. اما وزیر در جلسه‌ای علنی حضور یافت و به همین دلیل مجبور بود که حرف‌هایی را نگوید که بعدا برخی از آن به‌عنوان پیراهن عثمان استفاده کنند.
یعنی شما فکر می‌کنید که آقای وزیر چون جلسه علنی بود، وارد مصادیق نشد و مطلبی نگفت و حتی به نمایندگی از رسانه‌ها از مجلس عذرخواهی کرد؟
احتمالا مدارکی داشته است. اما همان‌طور که گفتم در جلسه غیرعلنی او می‌توانست وارد مصادیق شود ولی اگر در یک جلسه رسمی و علنی که مردم به‌طور زنده آن را می‌بینند، اسمی مطرح می‌شد یا در این زمینه اشاره‌ای به مطلبی می‌شد، فضا به هم می‌ریخت و قطعا سیاست دولت ایجاد تنش نیست.