۱۵۰ سال پیش، برابر با بیست و ششم آوریل ۱۸۶۵ میلادی، جان ویلکس بوث، هنرپیشه‌‌ای که ۱۲ روز قبل از این تاریخ، آبراهام لینکلن شانزدهمین رئیس‌جمهور ایالات متحده آمریکا را در تئا‌تر فورد واشینگتن دی.سی ترور کرده بود، در اثر اصابت گلوله سربازان ارتش به قتل رسید. بوث در خانواده‌ای هنرمند رشد کرده و در دهه ۱۸۶۰ یکی از معروف‌ترین هنرپیشه‌ها به شمار می‌آمد. او در بیانیه‌های انتقادآمیزش نسبت به مدیریت لینکلن نشان داده بود که به سختی مخالف الغای برده‌داری در ایالات جنوبی و طرح رئیس جمهوری برای اعطای حق رأی به بردگان تازه آزاد شده بود. بوث و گروهی از توطئه‌چینان، نقشه قتل لینکلن، معاونش اندرو جانسون و وزیر امور خارجه وقت ایالات متحده، ویلیام سیوارد را در یک سالن نمایش تئا‌تر کشیدند. با وجود آنکه ارتش جنوبی‌ها به فرماندهی ژنرال رابرت لی ۴ روز قبل تسلیم شده بود، بوث همچنان بر این باور بود که جنگ به پایان نرسیده است. از میان دست‌اندرکاران ترور، تنها بوث موفق به انجام وظیفه‌اش در اجرای نقشه شد. بوث پس از وقوع حادثه به سمت جنوب مریلند گریخت و در نهایت ۱۲ روز بعد در یکی از نواحی روستایی شمال ویرجینیا به دام سربازان ارتش افتاد. سال‌ها بعد، نویسندگان مختلفی بر این عقیده پای فشردند که بوث از دست تعقیب‌کنندگانش گریخت و سال‌ها تحت یک نام مستعار به زندگی ادامه داد.