محسن سیف منتقد

همه فعالیت‌هایی که درخصوص معرفی «مولانا» از طرف سازمان سینمایی صورت می‌گیرد، به دلیل تسلط آقای ایوبی بر روی ادبیات است.خوشبختانه او مطالعه زیادی در این زمینه دارد. برخلاف 95‌درصد از اهالی سینما و هنر که شناخت آنچنان دقیق و عمیقی از ادبیات ما ندارند. اگر از آنها درباره تعداد کتاب‌هایی که در زندگی‌شان خوانده‌اند، بپرسید عموما به زحمت می‌توانند  20 کتاب را نام ببرند.
چند‌سال پیش من کتابی درباره قصه‌های شاهنامه نوشتم، یعنی  10قصه آن را به نثر در آوردم. در آن زمان هم این کتاب حسابی مورد توجه قرار گرفت. حتی مرحوم رضا سیدحسینی در برنامه زنده تلویزیون از آن کتاب تعریف کرد. اما بعد از مدتی این کتاب فراموش شد. همانند بسیاری از کتاب‌هایی که این اتفاق برایشان می‌افتد. چندی پیش بود که آقای ایوبی به من گفت آن کتاب را مطالعه کرده است. او حتی جزییاتی از این کتاب را بیان می‌کرد که برایم چنین مطالعه عمیقی جای تعجب داشت. این امتیاز بزرگی برای یک مدیر سینمایی است که کمتر اتفاق می‌افتد.  ادبیات ما بسیار غنی و متفاوت است. به همین دلیل هم می‌تواند منبع بی‌پایانی برای سینماگران ما باشد. با این حال به‌دلیل شناخت محدود سینماگران ما هیچ‌وقت فرصتی نداشته‌ایم تا از این گنجینه پر بار استفاده درستی کنیم. درحالی‌که سینماهای دیگر کشورهای جهان از جمله ‌هالیوود یا بالیوود همیشه با استفاده از قصه‌های ما فیلم‌های اقتباسی زیادی ساخته‌اند.
شاید برگزاری جلساتی برای آشنایی سینماگران ما با مولانا سبب شود تا آنها انگیزه‌ای برای مطالعه عمیق‌تر دراین‌باره و دیگر منابع ادبیات کهن ما پیدا کنند. تا زمانی که فیلمسازان ما گرایش به ادبیات پیدا نکنند، نمی‌توانند آن را به خوبی تحلیل کنند و از آن در فضای سینما بهره ببرند. اگر چنین انگیزه‌ای برای آنان به وجود بیاید و خود به خود به حوزه ادبیات کهن علاقه‌مند شوند، شاید تاثیری بر روی هنر و سینمای ما بگذارد. همین شخصیت مولانا را ترک‌ها سال‌هاست که در تلاش برای مصادره‌اش هستند و ادعا می‌کنند او ترک است. آنها حتی به مراتب بیشتر از ما در این زمینه تلاش کرده‌اند و تبلیغات وسیعی داشته‌اند. خوب است که چنین اتفاقاتی در سینمای ما بیفتد تا ما چهره‌های ارزشمند ادبیات‌مان را از دست ندهیم و بتوانیم باز هم از آنها تأثیر بگیریم.