|  ناهید خداکرمی  |   رئیس انجمن مامایی ایران   |

به طور کلی طرح تحول نظام سلامت، انعکاس مثبت و خوشایندی برای جامعه مامایی داشت، زمانی که اعلام شد این طرح قرار است اجرا شود، ما خیلی امیدوار شدیم که پس از سال‌ها فریاد زدن برای رسیدگی به وضع اسفبار تولدها در کشور، در نهایت کسی فریادرس می‌شود. در ابتدای اجرای طرح، قرار بر این شد تا زایمان‌های طبیعی رایگان شود اما متاسفانه به محض این‌که طرح اجرا شد، متوجه شدیم که تمام تمرکز وزارت بهداشت به بحث‌های مالی و پایه‌ای بود و از مسائل آسیب‌زا غافل ماندند. هدف وزارت بهداشت این بود که روند زایمان با مداخله کمتر صورت گیرد و با ترویج زایمان طبیعی، مادر و نوزاد سالم‌تری داشته باشیم و مادر دغدغه‌ای جز تولد فرزندش نداشته باشد. دیدگاه وزارت بهداشت این بود که مادر بدون توجه به مسائل مالی، زایمانش را به صورت طبیعی دنبال کند اما وقتی طرح اجرا شد، تمام توجه به سمت رایگان شدن زایمان رفت. با همه اینها ما به‌ عنوان انجمن مامایی از اجرای طرح استقبال کردیم اما متاسفانه در روند اجرا، به این موضوع توجه نشد که عامل افزایش سزارین بی‌توجهی به رشته‌های پایه‌ای و تخصصی است؛ رشته‌هایی مانند پیراپزشکی که نیاز اصلی مردم هستند. در این طرح حتی مصوبه‌های قانونی وزارت بهداشت در زمینه تعیین تعرفه‌ها و مواردی که مربوط به رشته‌های پروانه‌دار بود هم دیده نشد و عملا کسانی که پروانه کار داشتند، کنار زده شدند، رشته‌هایی مانند مامایی، فیزیوتراپی، شنوایی‌سنجی، بینایی‌سنجی و ... ما در طرح تحول نظام سلامت انتظار داشتیم که به این موضوع توجه ‌شود. موضوع دیگر این است که قبل از اعمال تعرفه‌ها براساس کتاب ارزشگذاری خدمات سلامت، خیلی از خدمات از سوی ماماها ارایه می‌شد و تحت پوشش بیمه هم بود اما پس از تغییر در تعرفه‌ها، آن خدمات از پوشش بیمه‌ای خارج شدند، درحالی‌که اگر همان خدمت را یک متخصص انجام دهد، تحت پوشش بیمه قرار می‌گیرد. یعنی سازمان‌های بیمه‌گر تنها خدمتی که از سوی متخصص ارایه می‌شود را بیمه کردند. توجه نکردن به همین نکات باعث شد تا طرح تحول نظام سلامت در زمینه زایمان طبیعی آن‌طور که باید پیش نرود. هنوز 51‌درصد تولدهای کشور در‌ سال گذشته، در اتاق عمل و به صورت زایمان سزارین انجام شد، همین نشان می‌دهد که یک جای کار ایراد و اشکال بنیادی دارد و آن نداشتن نگاه ویژه به حرفه‌ای است که به‌ عنوان متولی زایمان طبیعی شناخته می‌شود. به همین خاطر انتظار داریم که در ‌سال جاری، سازمان‌های بیمه‌گر با ماماهایی که دفتر کار دارند، قرارداد ببندند، خرید خدمت را از این گروه دریافت کنند و وزارت بهداشت وضع ماماها در زایشگاه را استانداردسازی کند. البته اتفاق خوبی که در طرح تحول نظام سلامت رخ داد، این بود که تعرفه زایمان طبیعی یکسان‌سازی شد اما این موضوع نتوانست کمبود ماما در بخش دولتی را جبران کند. من به‌عنوان رئیس انجمن مامایی ایران این اطمینان را به وزیر بهداشت می‌دهم که با تمام توان علمی و پتانسیل نیروی انسانی از این طرح پشتیبانی کنیم اما در این میان باید در کمیته‌های تخصصی از صاحبنظران رشته مامایی استفاده شود تا بتوانند طرح را با هزینه کم و سرعت بیشتر پیش ببرند. حالا از وزیر رفاه و بهداشت می‌خواهیم تا دستور دهند شرایطی فراهم شود تا حرفه مامایی هم با تمام پتانسیل در خدمت مردم باشد و ابزارهای ارایه خدمت را در اختیار ما قرار دهد. امیدواریم وزیر رفاه شخصا وارد عمل شود و مسأله سازمان‌های بیمه‌گر و پوشش خدمات ماماها را برطرف کند. یعنی بحث خرید راهبردی خدمات در دستور کار شورایعالی بیمه قرار گیرد. تا زمانی‌که این موضوع در شورایعالی بیمه لحاظ نشود، نمی‌توان به اجرای آن امیدوار بود.