ایوب آقاخانی نویسنده، مدرس،کارگردان و بازیگر تئاتر

مشغولیت‌های فکری موضوعی نیست که لحظه‌ای از آدم دور شود. گاهی‌اوقات مشغله‌های ذهنی و کاری برای لحظاتی انسان را از این فضا دور می‌سازد اما دوباره با منفک‌شدن از اشتغالات روزانه، سراغ انسان می‌آید. این حالت ویژگی انسان است و دایمی. اگر سوال این باشد که در این لحظه یا امروز به چه موضوعاتی فکر کرده یا می‌کنم، باید مطابق اولویت آنها را بیان کنم. چیزی که این روزها، بیش از هر چیز دیگری ذهن مرا به خود مشغول کرده، آینده حرفه‌ای خودم و همکارانم است. منظورم از همکاران، همه کسانی هستند که به‌نوعی به تئاتر یا سینما اتصال یا ارتباط دارند. بعد از این موضوع، بدون شک، ماجرای مذاکرات هسته‌ای میان ایران و کشورهای غربی است که به آن فکر می‌کنم. تصور من این است که ارتباط جدی و وثیقی میان نتیجه این مذاکرات و آینده حرفه‌ای من و همکارانم در حوزه فرهنگ وجود دارد. چراکه متاسفانه در کشور ما، مقوله فرهنگ، اولویت ندارد. در بهترین شرایط می‌توان گفت که مسأله فرهنگ، اولویت دوم یا سوم است. بنابراین عجیب نیست که من فرهنگی هم ناگزیر باشم ابتدا به سیاست فکر کنم و بعد به تنفس فرهنگی در جامعه.     در نهایت، آخرین چیزی که می‌توانم به‌عنوان موضوع فکری این روزهایم، به آن اشاره کنم، تداوم آرزوها و دغدغه‌هایم است. یکی از آنها، آثاری است که به صورت موازی درحال نوشتنشان هستم. قریب به چند‌سال است که آنها را در دست دارم اما امیدوارم در ‌سال 94، آنها را از حالت نیمه‌تمام بودن دربیاورم و به حد مطلوبی برسانم. آرزوی قلبی من و همه همکارانم این است که زندگی‌مان، زندگی درخور افراد فرهنگی و هنرمند باشد.