مریم حسینی‌نیا

این تصویر اغلب اوقات برقرار است اما نقطه اوجش روز اول مهرماه است. حدود ساعت ۱۰که مطمئنی همه بچه‌های مدرسه الان پشت میز‌ها نشسته‌اند و چُرت می‌زنند، کافی است کودکی وارد اتوبوس شود و برای فروش دستمال، آینه، پد لاک پاک‌کنی چیزی بیاید قسمت خانم‌ها.‌‌ای وای و‌ای امان اکثریت بلند می‌شود. سر‌ها به چپ و راست تکان می‌خورد. عده‌ای دم و بازدم عمیقی می‌کنند که نشان‌دهنده ناراحتی عمیق است. برخی انگار که اتفاق خاصی نیفتاده، همچنان‌‌ همان نقطه قبلی را نگاه می‌کنند و یا به‌‌ همان مشغولیت قبلی ادامه می‌دهند. بعضی‌ها هم با لب‌های برچیده دست در کیف می‌کنند و چیزی می‌خرند و نگاه از سر ترحم می‌کنند و خرید را در کیف می‌اندازند و چین لب‌ها را باز می‌کنند چون کار خوبی کرده‌اند. بعضی‌ها چین لب‌ها را که باز کردند، سوال وحشتناک «آخی عزیزم، چرا مدرسه نرفتی؟» یا «مدرسه نمی‌ری گلم» یا «کلاس چندمی؟» را هم به برنامه اضافه می‌کنند. سوال ترسناکی است چون بچه موردنظر جوابی نمی‌دهد. انگار چیزی نمی‌شنود. فقط نگاه می‌کند و رد می‌شود. تعدادی‌شان خیلی یِلخی‌وار رد می‌شوند و مقابل نفر بعد قرار می‌گیرند و می‌دانند که الان، همین الان بهترین وقت برای فروش بعدی است. کدام بزرگواری حاضر است در برابر اتمسفر غالب دوام بیاورد و کمکی نکند؟ پس نفس مدرسه و آموزش که باید برای فروشنده یا‌‌ همان کودک مهم باشد، در مراتب بعدی جای می‌گیرد. اما همچنان خانم‌ها ادامه می‌دهند و در باب اهمیت آموزش و پرورش و مدرسه حرف می‌زنند. بچه عزیز کجاست؟ بی‌توجه به تمام حرف‌ها پیاده شده و یا خاله‌ای را در مقابل در پیدا کرده که بیا و چیزی بخر.
تجربه محدود اتوبوس سواری‌ام یاری‌ام نمی‌کند که بچه‌ها چشم امید به عمو‌ها هم دارند یا خیر که البته اگر هم داشته باشند به گمانم با این شرایط مواجه نمی‌شوند. اما عمو‌ها و خاله‌های گرام، اگر دیدن کودکان از تحصیل جا مانده یکی از دغدغه‌های مهم زندگی‌تان است، اگر لب‌های برچیده شده‌تان از فراهم نبودن فرصت‌های تحصیل برای همه باز نمی‌شود، اگر فراگیری آموزش را یکی ازمعیارهای مهم تغییر زندگی می‌دانید و اگر فکر می‌کنید «هیچ دانش‌آموز با استعدادی نباید به دلیل فقر، از تحصیل و تلاش بازبماند» سَری به بنیاد کودک بزنید و از «جودی آبوت‌»های مستعد نیازمند حمایت کنید.
برای انتخاب جودی موردنظر کافی است به قسمت «جست‌وجوی مددجو» در صفحه اصلی سایت مراجعه کرده و شرایط موردنظر خود را جست‌وجو کنید. از ویژگی‌های خوب بنیاد آن است که پس از تکمیل فرم همیاری، به منظور اطلاع‌رسانی پیرامون پیشرفت تحصیلی مددجویان و نیز وضع عمومی زندگی آنان، 2بار در‌ سال گزارشی از وضع تحصیلی، معدل، نیاز‌ها، شرایط و موقعیت خانواده هر مددجو تهیه و برای تمامی همیاران ارسال می‌شود. هرچند پیش از انتخاب، بخشی از اطلاعات در اختیارتان قرار می‌‌گیرد تا حق انتخاب برایتان محفوظ باشد. به این ترتیب، عزیزانی که حمایت از مددجو یا مددجویانی را پذیرفته باشند، در جریان روندِ تحصیلی و شرایط زندگی مددجوی تحت حمایت خود قرار می‌گیرند.
در اتوبوس کذایی من جزو همان‌هایی هستم که همچنان‌‌ همان مشغولیت قبلی را ادامه می‌دهم و فکر این‌که الف این‌جا نیست، خوشحالم می‌کند. الف آن ساعت در مدرسه است و من حس بابالنگ‌درازی را دارم که باید برای علاقه جودی‌اش به موسیقی کار خاصی بکند.
[email protected]