قانون منع طلاق که به زن و شوهرها اجازه نمی‌داد از یکدیگر جدا شوند و با شخص دیگری ازدواج کنند، در شیلی و آرژانتین تا همین چند سال پیش هم اجرا می‌شد.
در شیلی اتفاق تاریخی بررسی اصلاح قانون و اعطای اجازه طلاق به افراد در اکتبر سال ٢٠٠٣ روی داد، درحالی‌که در همین زمان نیز کلیسای محافظه‌کار کاتولیک شیلی تا جایی که توانست سعی کرد مانع تصویب این قانون شود. قانونی‌شدن طلاق در آرژانتین هم تنها در سال ١٩٨٧ تصویب شد. در یک‌دوره پنج‌ساله پس از تصویب قانون طلاق در آرژانتین، رشد چشمگیری در آمار طلاق و ازدواج و ازدواج مجدد در این کشور دیده شد.
در آمریکای‌جنوبی مانند بیشتر مناطق جهان از میانه قرن بیستم تاکنون شاهد افزایش آمار طلاق بوده‌ایم. درمجموع، جمعیت بالغ کل قاره آمریکای‌جنوبی از نظر وضع تأهل شامل ٥٢درصد متأهل، ٣درصد مطلقه، ٥درصد جداشده از یکدیگر اما به‌طور غیررسمی، ٢٦درصد مجرد، ٤درصد بیوه و ١٠درصد زندگی‌مشترک بدون ازدواج هستند.
در دهه‌های اخیر، تغییرات زیادی در الگوهای زندگی در آمریکای‌جنوبی روی داده است. کاهش آمار ازدواج و انتخاب زندگی‌مشترک بدون ازدواج در بیشتر کشورهای این منطقه مشاهده می‌شود و رشد آمار طلاق نیز واقعیت فعلی این جوامع است. زندگی مشترک بدون ازدواج در آرژانتین، که همانند شیلی طلاق در آن بسیار مشکل بود، از دهه ٦٠ به این طرف رشد عجیبی داشته و از دهه ٨٠ نیز سرعت بیشتری گرفته است. این شکل از زندگی در ١٩٦٠ شامل 7 درصد از زوج‌ها می‌شد، اما در ١٩٩١ این رقم به ١٨درصد رسیده بود. درحالی‌که آمار شهر بوینس‌آیرس، پایتخت این کشور، از این هم عجیب‌تر است؛ ٥١درصد در ١٩٦٠ و ٢١درصد در سال ٢٠٠١.
در برزیل هم اوضاع به همین شکل است و این آمار در کل کشور از ١٨درصد در سال ١٩٩١ به 8/32 درصد در سال ٢٠٠٠ رسیده است.
در‌سال ٢٠٠٢ و درمجموع، آمار طلاق در کل آمریکای‌جنوبی ٣٣درصد بود. در این سال آمار افرادی که از یکدیگر جداشده بودند، اما این کار را با انجام پروسه قانونی به انجام نرسانده بودند نیز ٩٤درصد بود. در میان کشورهای آمریکای‌جنوبی، ونزوئلا بیشترین آمار طلاق رسمی را به‌خود اختصاص می‌دهد، درحالی‌که شیلی با توجه به محدودیت‌های قانونی تا پیش از سال ٢٠٠٣ بیشترین آمار زوج‌هایی را که در عمل از یکدیگر جدا شده بودند، اما به‌طور قانونی طلاق نگرفته‌اند، دربرمی‌گرفت. ونزوئلا در سال ٢٠٠٢ آمار طلاق ٤٧درصدی داشت، درحالی‌که پس از این کشور، برزیل با ٧٣درصد قرار داشت. شیلی نیز با ٥٠درصد کمترین آمار طلاق رسمی و قانونی را داشت. در این میان، آمار طلاق در اکوادور ٥٢ و در پرو 14درصد بوده است. در این سال، آمار زوج‌های جداشده به‌طور غیررسمی در شیلی ١٨درصد بوده است، درحالی‌که پس از این کشور، پرو با ٥٦درصد و آرژانتین با ٩٥درصد قرار گرفته بودند. همچنین برزیل ٥٥درصد، اکوادور ٦٤درصد و ونزوئلا ٨٢ درصد افراد این شرایط خاص را دارند.
در میان این کشورها تنها ونزوئلا است که آمار طلاق رسمی در آن از آمار زوج‌های جدا شده غیررسمی بیشتر است که این می‌تواند نشان‌دهنده این واقعیت باشد که با وجود تغییر فرهنگ و شهرنشینی، افرادی که طلاق می‌گیرند، کماکان هم از نظر قانونی و هم از نظر عرف اجتماعی با مشکلاتی روبه‌رو می‌شوند.