اگر از همان ابتدا و سال‌های اولیه، تفاوت میان نیاز و خواسته را به کودک بیاموزید، در آینده هم می‌توانید با راحتی بیشتری زندگی کنید و کودک هرچه که دید را از شما طلب نمی‌کند. به‌طور مثال، می‌توانید وقتی کمی بزرگتر شد تخت بزرگسالی برای او تهیه کنید؛ به جای این‌که یک تخت خردسالی بخرید و دوباره چند‌سال دیگر تخت بزرگتر بخرید. اگر این کارها را انجام دهید او نیز متوجه می‌شود بعضی وسایل واقعا لازم نیستند و می‌تواند در هزینه پول صرفه‌جویی کند.
اگر کودک این مسائل را درک نکرد و مدام نق می‌زد که این را می‌خواهم یا آن را می‌خواهم، به او اجازه بدهید هر چه می‌خواهد بردارد اما به او گوشزد کنید باید با پول توجیبی خودش هزینه آنها را پرداخت کند. به این ترتیب، متوجه می‌شوند پول محدودیت دارد و همیشه و هر مقدار که می‌خواهند در دسترس نیست و باید خواسته‌های خود را اولویت‌بندی کنند.