مرتضی یاسری‌نیا روزنامه نگار
در جامعه‌ای که تنها قاعده رعایت شده‌اش، تناسب فراخی دهان با عمق شخصیت است، انسان‌های دارای تبحر در خوب حرف‌زدن و شلوغ‌کردن، بسیار باشخصیت و کاربلد تلقی می‌شوند. هرکه بیشتر حرف می‌زند، بیشتر نصیب می‌برد و این، حکایت سرمربی شاید ناموفق تیم‌ملی و خالق یکی از سیاه‌ترین رئال‌مادریدهای تاریخ است.
سرمربی پرتغالی به ملت کاشف رازهای در گور رفته و علاقه‌مند به تلخ‌ترین گذشته‌ها، خوراکی را که می‌خواستند، داد؛ به زبان آوردن حرف‌های زیبا، تهییج احساسات از طریق اقداماتی مانند گفتن از تاریخ ایران، حمایت از موسسه‌های خیریه و نام بردن از خبرنگار متوفی با صفت «عزیز».
از حمایت‌های عجیب و غریب و یکجانبه صداوسیما و برخی رسانه‌های مکتوب (التماس عجیب مجری برنامه ویژه تحویل سال به کی‌روش و کف زدن هماهنگ عوامل پشت صحنه پس از گرفتن بله از استاد را به یاد بیاورید!) که بگذریم به عملکرد فنی او می‌رسیم. مهم‌ترین نقطه قوت تیم مرد پرتغالی، هماهنگی و همدلی قبلا دیده نشده در اردوی تیم بود. کی‌روش به لطف تجربه کار در تیم‌های بزرگی مانند رئال‌مادرید و منچستریونایتد، نحوه کار کردن و قرار دادن بازیکنان تحت‌تأثیر اتوریته خودش را آموخته بود اما درست مانند مورینیو و رونالدو، علاقه به خودنمایی گاهی بدجور کار دستش می‌دهد. در حالت عادی او نیازی به جلوه‌فروشی برای جماعت ایرانی ندارد چون به‌هرحال کارنامه‌ای با اسم‌های بزرگ را یدک می‌کشد. نمی‌توان دلایل این رفتار که ریشه‌های روانشناختی دارد را به راحتی حدس زد اما انگار تحت‌تأثیر میهمان‌نوازی ما، احساس برتر بودن نسبت به تیم ملی (احساسی متاسفانه کاملا درست) را دارد. به همین دلیل هرازگاهی از رفتن می‌گوید و درباره کوچکترین مسائل موجود و بی‌ارتباط با خودش اظهارنظر می‌کند. گلیم آقای کی‌روش البته معتبر و نامدار بیش از پاهایش درازشده و به همین دلیل می‌تازد وگرنه چه دلیلی دارد که با وجود توافق با تیم‌ملی از گروگان گرفته شدن خودش درایران حرف بزند؟ موج نو راه افتاده در حمایت از او درچند سو درجریان است؛ عده‌ای به قصد کوبیدن فرد دیگری و گروهی دیگر در اعتراض به آنچه قبلا بوده و حالا نمی‌خواهند باشد! در تعریف گروگان از کسی گفته شده که برخلاف میل خود در اختیار گروه و افرادی خاص جهت برآورده شدن مقاصد خاص گروگانگیرها قرار می‌گیرد اما کی‌روش هر وقت اراده کرده، درست یا غلط فرمان تعطیلی لیگ را صادر کرده و در ایران هرآنچه می‌خواسته اعم از مادی(منظور نیازهای مالی شخص خودش است و نه تیم ملی) و معنوی به‌دست آورده. پس بیشتر از این‌که گروگان باشد با این حرف‌ها، بیشتر گروگانگیر به نظر می‌رسد!