۹۸ سال پیش، برابر با چهاردهم آوریل ۱۹۱۷ میلادی، دکتر لودویک لازاروس زامنهوف، مخترع زبان بین‌المللی «اسپرانتو»، در ورشو درگذشت. زامنهوف که یک پزشک لهستانی بود عقیده داشت وجود زبان‌های متعدد در جهان موجب جدایی مردم از یکدیگر و بروز اختلاف‌ها و جنگ‌هاست و اگر یک زبان ــ ولو به صورت زبان دوم و یا زبان رسانه‌ها به ویژه کتاب ــ میان مردم در سراسر جهان مشترک باشد، به دلیل بسط تفاهم و تبادل اندیشه، دانش، هنر و اطلاعات، بسیاری از مسائل و مشکلات به وجود نمی‌آید. زامنهوف برای ساختن «اسپرانتو» ساده‌ترین دستور زبان را برای آن تدوین کرد و دست به انتخاب واژه‌هایی زد که با پسوند و پیشوند‌ها و افزودن ریشه کلمات بشود با هر واژه ده‌ها کلمه ساخت. در آغاز کار توجه به زبان اسپرانتو سیر صعودی داشت و در بسیاری کشور‌ها آن را در آموزشگاه‌های غیردولتی تدریس می‌کردند تا به آنجا که زمانی بیش از ۵ میلیون نفر آن را می‌دانستند، اما این استقبال ادامه نیافت و امروز عده کسانی که در سراسر جهان به این زبان تسلط دارند ۲ تا ۳ میلیون برآورد شده است. یونسکو سال ۱۹۸۶ را به پاس خدمات زامنهوف به بشریت و به خاطر ابداع زبان اسپرانتو، سال «زامنهوف» اعلام کرد.