دانش اقباشاوی کارگردان

فیلم اولم، «تاج محل» قرار است به‌زودی در گروه «هنر و تجربه» بعد از  3‌سال به نمایش در بیاید. البته شورای سیاست‌گذاری این گروه خودشان فیلم را انتخاب کردند و بعد به ما و حوزه هنری، تهیه‌کننده کار اعلام کردند. با این حال در خبرها به اشتباه درج شده بود که گروه «هنر و تجربه» باید نامه‌ای به حوزه هنری بزند، در صورتی که حوزه هنری به‌عنوان تهیه‌کننده باید نامه‌ای درخصوص صدور اجازه نمایش فیلم برای گروه هنر و تجربه صادر کند. من به صورت کلی اتفاق حضور گروه «هنر و تجربه» را مثبت می‌دانم. چون شرایطی ایجاد می‌کند تا فیلم‌های متفاوت‌تر سینمای ایران هم به نمایش در بیایند. فیلم‌هایی که شاید در حوزه اکران عمومی باید مدت‌ها در انتظار بمانند تا یک اکران کوتاه نصیب‌شان شود. اتفاقی که در گروه هنر و تجربه به صورت بهتر و متفاوت‌تری می‌افتد.
البته من عضو سینمای حرفه‌ای ایران هستم و مدت‌ها در سینمای بدنه دستیاری کرده‌ام. اما همیشه معتقد بودم دولت جمهوری اسلامی باید سوبسید‌هایی به فرهنگ بپردازد تا اندکی کمبود‌های این بخش جبران شود و به همین دلیل به نظرم ایجاد گروه هنر و تجربه‌ می‌تواند همین سوبسید باشد. این گروه نقطه امیدی را در دل فیلمسازانی که می‌خواهند نگاه متفاوت‌تری به سینما داشته باشند یا نه اصلا به هر دلیل دیگری فیلم‌هایشان متفاوت‌ از سینمای بدنه است، ایجاد کرده.
فیلم«تاج محل» اتفاقا فیلم قصه‌گو و سرراستی است. یعنی این فیلم به لحاظ فرمی عجیب یا متفاوت نیست. اما شورای سیاست‌گذاری گروه هنر و تجربه این فیلم را به این دلیل مناسب نمایش در این گروه می‌‌دانند که هم خارج از تهران در شهرستان آبادان ساخته شده و هم در آن از نابازیگران و آدم‌های معمولی استفاده شده است. داستان آن درباره حسين مرادي، کارگر 60ساله‌ آباداني است که بارها مجبور بوده تعدادي از همکارانش در شرکت کشتي‌سازي را بنابر خواست کارفرما اخراج کند. ولي اين بار تصميم گرفته که با قرعه‌کشي، بختي براي برخي از کارگرها قایل شود. در اين ميان يکي از کارگرها به اخراج خود اعتراض مي‌کند و با حسين گلاويز مي‌شود.
من از فردای روزی که فیلم «تاج محل»
ساخته‌شد به دنبال نوشتن فیلمنامه جدیدی بودم؛ اما درباره این‌که چرا سه‌سال از ساخته شدن فیلم اولم می‌گذرد و هنوز فیلم دومم را نساخته‌ام تنها می‌توانم بگویم که پیش نیامده است. با این حال به تازگی مجوز ساخت فیلم جدیدم را به نام
« پنجاه‌ و هفت» گرفته‌ام. فیلمنامه این فیلمم را مانند کار قبلی‌ام کریم نیکو‌نظر نوشته است و تم و موضوع آن با فیلم قبلی‌ام از این نظر که بازهم قصه آن در آبادان روایت می‌شود ارتباط دارد. اما فرم آن به کلی با فیلم قبلی‌ام متفاوت است.
شهر آبادان را برای ساخت فیلم‌هایم مناسب می‌دانم، ‌نه تنها به خاطر این‌که خودم متولد آبادان هستم و در این شهر زندگی کرده‌ام بلکه فکر می‌کنم آبادان شهر دراماتیک و جذابی برای ساخت فیلم‌های سینمایی است.