متخصصان بیماری ریوی معتقدند کمبود اکسیژن به ارگانهای بدن آسیب میرساند و منجر به اختلالات مغزی و احساس سرگیجه
ميشود گیجی را در افراد افزایش میدهد.
زمانی که اکسیژن هوا به زیر ١٠درصد برسد مغز دچار تورم میشود. وقتی که میزان اکسیژن مصرفی به کمتر از ٦درصد میرسد حیات فرد در معرض خطر قرار میگیرد.
زمانی که برای فرد اکسیژن شروع میشود علایم شروع به بهبود میکند. اگر بهبود رخ ندهد باید به عوارض ناشی از کمبود اکسیژن فکر کرد و این به معنای پیش آگهی ناخوشایند است.
کمبود اکسیژن در بدن بهطورکلی هیپوکسی Hypoxia و کمبود آن در خون هیپوکسمی Hypoxemia نامیده میشود.
علامت بالینی مهمی که ایجاد میشود سیانوز است، کاهش اکسیژن رسانی به بافتها منجر به تورم و آسیب بافتها میشود که درنهایت در تبادل اکسیژن و دی اکسید کربن بین مویرگها و بافتها اختلال ایجاد میکند.
متخصصان بیماری ریوی تأکید میکنند که بکارگیری و استفاده از دستگاههای اکسیژنساز برای بیماران ریوی ضروری است بهطوری که ترخیص بیماران ریوی از بیمارستانها منوط بر استفاده از دستگاه اکسیژن ساز در محیط خانه است.
دستگاه اکسیژنساز یکی از ابزارهایی است که بیماران ریوی، پونومی، قلبی، آسمی و حتی افراد سالم جهت رفع خستگی روزانه میتوانند از آن استفاده کنند. این ابزار به روش جذب مولکولی اکسیژن خالص را از هوای ورودی جدا کرده و پس از مرطوب کردن آن توسط یک سوند در اختیار بیمار قرار میدهد.
دکترقمـرتاجخـانبابایـی، فوقتخصـــص بیماریهای ریوی در گفتوگو با ایرنا اظهار داشت: ٢١درصد از اتمسفر زمین را اکسیژن تشکیل داده است که نیاز همه ما انسانها را تأمین میکند.
به گفته وی ریه سالم و طبیعی که عاری از بیماری است میتواند اکسیژن موردنیاز خود را از این طریق تأمین کند.
خان بابایی ادامه داد: زمانی که بیماریهای تنفسی و ریوی چه در سن کودکی و بزرگسالی در افراد ایجاد شود، تبادل اکسیژن و دیاکسیدکربن به راحتی صورت نمیگیرد لذا فرد دچار کمبود اکسیژن (هیپوکسی) میشود.
دانشیار دانشگاه علومپزشکی شهید بهشتی به خطرات کمبود اکسیژن اشاره کرد و گفت: در صورتی که بیماران با کمبود اکسیژن مواجه شوند اکسیژن رسانی به مغز، قلب، کلیهها، دستگاه گوارش و پوست دچار اشکال میشود.
وی همچنین یادآور شد: با کمبود اکسیژن رنگ پوست تغییر خواهد کرد و به سمت کبودی و بنفش شدن رفته و اطراف لبها و نوک انگشتان دست و پاها این کمبود اکسیژن مشاهد میشود. فوقتخصص ریه کودکان افزود: کمبود اکسیژن بسیار خطرناک بوده و میتواند حیات بشریت را مختل کند و در این شرایط منطقی است که اکسیژنرسانی به بیمار در شرایط مطلوب ایجاد شود.
دانشیار دانشگاه علومپزشکی شهید بهشتی اضافه کرد: اکسیژنرسانی به دو روش مختلف در اختیار بیمارانی که مشکلات تنفسی و ریوی دارند قرار دارد یکی از طریق کپسول اکسیژن یا دستگاههایی که از شارژ الکترونیکی برخوردار است و از هوای اتاق تولید اکسیژن میکند.
خانبابایی افزود: دستگاه اکسیژنساز یکی از پیشرفتهترین دستگاهها در جهان است که بیماران ریوی، پونومی، قلبی، آسمی و حتی افراد سالم جهت رفع خستگی روزانه میتوانند از آن استفاده کنند.
به گفته وی کپسول اکسیژن قابلیت شارژ دارد و میتوان بعد از خالی شدن آن را پر کرد.
اما دستگاه اکسیژنساز نیازی به این شرایط ندارد و مادامی که جریان برق وجود دارد میتواند تولید اکسیژن کند.
خانبابایی ادامه داد: اکسیژن از طریق ماسک یا لوله که در سوراخ بینی قرار میگیرد به بیماران رسانده میشود.
فوقتخصص ریه کودکان گفت: در بیمارستانها استفاده از دستگاهای اکسیژنساز از نوع سانترال است اما نوع خانگی برای یک یا دو بیمار کفایت میکند. وی اظهار کرد: با فوقتخصصی شدن رشتههای مختلف پزشکی و بیماریهای کودکان و بزرگسالان بهالطبع بیمارانی که در گذشته سرنوشت مرگ را داشتهاند هماکنون از مرگ نجات پیدا کرده ولی برای زنده ماندن به تجهیزات نیاز دارند.
فوق تخصص ریه اضافه کرد: با دستگاههای اکسیژنساز یا کپسول اکسیژن به ترتیب تا زمان برطرفکردن بیماری زمینهای که باعث تخریب سیستم تنفسی شده باید از اکسیژن کمکی استفاده کرد و به همین جهت اکنون در منازل از این دستگاهها و تجهیزات برای سلامتی بیماران استفاده میشود.
وی در پایان اضافه کرد: فصل تابستان عفونتهای تنفسی در افراد کمتر مشاهده میشود ولی همچنان ریزگردها و آلودگی هوای شهرهای صنعتی باعث تشدید برخی بیماریهای آلرژیک فصلی، تب یونجه و حتی حملات آسم میشود.