| محسن بیگلری | نماینده مردم کردستان در مجلس شورای اسلامی |
استان کردستان مشکلات زیادی دارد که تقریبا برای همه مردم ایران ملموس است. استان ما، هم از لحاظ زیرساخت‌ها مشکل دارد و هم از لحاظ اشتغال و دیگر مسائل؛ منظور از زیرساخت‌ها سه حوزه است که راهسازی و شهرسازی مهم‌ترین آنهاست. در این زمینه وزارت راه و شهرسازی با کردستان به بی‌مهری کامل برخورد کرده است. از لحاظ خطوط ریلی کردستان صفر است؛ از لحاظ خطوط هوایی هم این استان تقریبا هیچ ارتباطی با مراکز استان‌ها و خارج از کشور ندارد. ما در هفته فقط چند پرواز به‌تهران داریم. وضع بزرگراه‌ها، جاده‌ها و راه‌های روستایی استان بسیار بد است. مسکن‌مهر که در شهرهای استان ساخته شده، از نظر زیرساختی مشکل دارند و در کل راه و شهرسازی نسبت به استان کردستان بی‌توجه بوده است.
بحث دیگری که لازم است مورد توجه قرار گیرد، وضع اشتغال استان کردستان است. آمارها نشان می‌دهد، این استان در زمره استان‌هایی با بالاترین آمار بیکاری در کشور است. اکثر مشکلات اجتماعی از بیکاری نشأت می‌گیرد. بیکاری در کردستان بیداد می‌کند؛ بیشتر جوانان استان بیکارند. سرمایه‌گذاری در زمینه‌های صنعتی و عمرانی در استان مرزی کردستان صورت نمی‌گیرد. خود من در روز شاید بیش از
200 تماس از مردم استان دارم که بیشتر آن در زمینه اشتغال است و من با شرمندگی پاسخی ندارم که به آنها بدهم. سرمایه‌گذاری در استان‌های مرزی بسیار ضعیف است؛ اکـثر کـارخانـجات تـولیدی و صنـعتی بـه‌سمت استـان‌های مـرکزی، اصفـهان، تـهران و آذربایجان سوق پیدا کرده است؛ سرمایه‌گذاری در مناطق محروم بسیار کم است و دولت‌ها هم برای حل این مشکل در طول چند دهه گذشته اقدام موثری انجام نداده‌اند. درحالی‌که به خوبی می‌توان از موقعیت استراتژیک مرزی ایران و عراق برای احداث کارخانه‌های مشترکی مثل کارخانه‌مونتاژ استفاده کرد.
ما در طول سال‌های اخیر بحث ساماندهی بازارچه‌ها و بازارهای مرزی مثل بانه و سیران‌بند را خیلی پیگیری کرده‌ایم اما نتیجه قابل‌توجهی نداشته است. بازارچه‌مرزی سیران‌بند که از ظرفیت‌های بسیار خوبی برخوردار است، عزم‌جدی دولت را برای ساماندهی، بهره‌برداری و اشتغالزایی در استان می‌طلبد که متاسفانه هر وزارتخانه‌ای ما را به وزارتخانه دیگری پاس می‌دهد.
وقتی جوان بیکار است به طرف قلیان و سیگار و موادمخدر و ناهنجاری‌های اجتماعی دیگر می‌رود و مشکلات زیادی را به‌خانواده‌ها تحمیل می‌کند. مردم از من می‌پرسند آیا نمایندگی لذت‌بخش است؟ که من می‌گویم نه. چون شاهد مشکلات و دردهای مردم استان کردستان هستم و کار زیادی نمی‌توانم برایشان انجام دهم. به‌طور متوسط می‌توان گفت امروز در هر خانواده‌ای 2 یا 3 تحصیلکرده بیکار وجود دارد که نمایندگی من و دیگر همکارانم هم نمی‌تواند کاری برایشان انجام دهد.
دغدغه‌های مرز هم جای خود را دارد که به‌خوبی ساماندهی نشده و خود، مولد مشاغل کاذب مثل قاچاق کالا است. شهرهای استان اعتبارات ویژه و جهشی نیاز دارد تا بتوانیم عقب‌ماندگی‌های دوران جنگ را جبران کنیم. وضع آب و سهمیه آب استان بد است، در شهرهای سقز و بانه با مشکل آب شرب و کمبود آب کشاورزی مواجه هستیم. طرح‌های نیمه‌کاره استان به اعتبارات ویژه نیاز دارند تا تکمیل شوند. بیش از 70درصد روستاهای استان هنوز جاده‌های خاکی دارند. ما انتظار داریم این کمبودها مرتفع شود و دست‌کم به میانگین کل استانی و نه کشوری نزدیک شود. من در طول سال‌هایی که افتخار نمایندگی مردم کردستان را داشته‌ام، تلاش کردم تا در زمینه اشتغالزایی اقداماتی را صورت دهم. کارخانه دخانیات کردستان پیش از انقلاب 600 کارگر داشت ولی در سال‌های اخیر با 100 نفر کار می‌کرد. ما توانستیم یک خط تولید مستقل از تهران منتقل کنیم و با سرمایه‌گذاران ترکیه‌ای صحبت‌هایی کرده‌ایم تا خطوط بیشتر ایجاد شود و به اشتغال جوانان استان کمک شود. برای ساماندهی منطقه اقتصادی بانه هم رایزنی‌هایی با وزارت صنعت داشته‌ایم که قرار است ظرف یک‌سال آینده کارهای عملیاتی‌اش انجام شود. ما همچنین توانستیم نسبت به راه‌های روستایی و گازرسانی به روستاهای استان اقدامات خوبی انجام دهیم و امروز ظرفیت گاز روستایی دوبرابر شده است. زمانی که مجلس این دوره شروع به‌کار کرد، جاده سقز- بانه، جاده بانه- مریوان، فرودگاه سقز و بیمارستان‌های بانه و سقز و کنارگذر سقز همه تعطیل بود و امروز خوشبختانه همه این پروژه‌ها یا به بهره‌برداری رسیده یا تا پایان امسال به بهره‌برداری می‌رسد. با این حال هنوز هم کردستان با محرومیت‌های زیادی مواجه است که کمک و همکاری همه دستگاه‌های اجرایی را می‌طلبد.