احمدرضا دالوند
كلمه Universe (به معنای جهان) كه در زبان انگلیسی برای توصیف بینهایت و فضای لایتناهی به كار میرود از دو جزء UNI به معنی یك و Verseبه معنی آواز ساخته شده است؛ جهان یعنی «یك آواز».
به تازگی دانشمندان علم ستارهشناسی، بعد از تحقیقات وسیع و طولانی، به این نتیجه رسیدهاند كه آفرینش نه با یك انفجار عظیم (بیگ بنگ) كه با نوایی آرام آغاز شده است. نوایی كه به تدریج منتشر شده و اكنون در تمام فضا جریان دارد. دراین میان، اما تنها انسان است که گویی زبان هارمونی را فراموش کرده است. درحالیکه، ذره ذره عالم هستی با تمام کهکشانها و سیارات تا ریز مولکولها؛ همه در یک وضعیت هارمونیک قرار دارند.
به زبان علمی میتوان گفت: اساس خلقت بر پایه ریاضی، هندسه تحلیلی و فضایی، جبر خطی و موسیقی بنا نهاده شده است. بشر طی قرنها، با کشف علوم مختلف بهخصوص علم زیباشناختی و علم ریاضی تاحدودی اسرار کائنات را کشف کرده است. فیزیکدانان برای کشف هر مادهای ابتدا از ضد ماده شروع میکنند تا ماده دلخواه را به دست آورند، میخواهم بگویم، ما انسانها چه بخواهیم و چه نخواهیم همواره افکاری در ذهنمان به صورت منفی در جریان است. اگر نتوانیم بر افکار مزاحم منفی غلبه کنیم، این افکار معطل ما نخواهند بود و جسم و جان و روانمان را تسخیر و زندگی بدی برایمان رقم خواهند زد. پس در این هارمونی جهانی نمیتوان و نباید به اصطلاح ساز مخالف با سرشت حیات کوک کرد. عالم هستی به وجود آمده با تمام زیبايیها و جذابیتها و نعمتهای بیشمارش برای ما که از آنها استفاده کرده و لذت غایی ببریم. هیچ انسانی برای زجر کشیدن به دنیا نیامده است و اصولا زندگی به تعبیری: «برپا داشتن جشن زنده بودن است.» و راستی در كنسرت بزرگ جهان، ما آهنگ خود را چقدر همآهنگ با این هارمونی کائنات مینوازیم؟ آیا، همآواز با موسیقی کائنات مینوازیم؟ آیا با هر حركت آرام او، آرام و با هر اشاره سریع، تند میزنیم؟ شاید هم فقط ساز خودمان را میزنیم؟
محققان در دانشگاه كمبریج دریافتهاند كه خورشید «كهكشان پرسیوس» * آوازی خاص و ریتمیك میخواند. اصوات و نواها نهتنها در اعماق فضا، بلكه در مولكولها و اتمها نیز یافت شدهاند. دكتر «دیوید دیمر»* زیستشناس و «برخی از موسیقیدانان، سراغ شگفتانگیزترین مولكول حیات یعنی* DNA رفتهاند. این ایده كهDNA و موسیقی ممكن است با یكدیگر مرتبط باشند برای اولینبار توسط دكتر «سوسومواوهنو» * مطرح شد. DNA زبان رمز مشترك بین تمامی موجودات زنده روی كره زمین است، در آغاز حیات تاكنون، به راستی این زبان مشترك چه میگوید؟ دكتر «دیمر» و شماری از موسیقیدانان، طی آزمایشات علمی و با ثبت ارتعاشات مولكول DNA به وسیله اسپكترومتر و تبدیل فركانسها به نت موسیقی، سعی كردند این زبان مشترك را به «صدا» ترجمه كنند. حالا سوال این است: آیا این اصوات و نتها، ملودیك و آهنگین هستند یا DNA تنها مجموعهای نامنظم و تصادفی از صدا و فركانسهاست؟ آنها فركانسهای DNA یك سلول را به نت ترجمه كرده و شروع به نواختن كردند. نتیجه شگفتانگیز بود، یك: موسیقی بسیار زیبا!
موسیقیدانان در این رابطه میگویند: «برخی از این تركیبات فركانسها، بسیار حیرتانگیز بودند. با شنیدن آنها انسان به موسیقی زندگی خود گوش میدهد.» بسیاری از افرادی كه به موسیقی DNA گوش دادند، كاملا هیپنوتیزم و مسحور شدهاند و بسیاری دیگر نیز ساعتها گریستهاند. برخی دیگر اذعان كردهاند كه این موسیقی نوایی از درون آنهاست و آنهایی كه با موسیقی كلاسیك آشنایی داشتند به شباهت موسیقی DNA با آثار نوابغی چون باخ، برامز، شوپن و... اشاره كردهاند. دكتر اوهنو دراینباره مینویسد: ملودیهای DNA با عظمت و الهامبخش هستند. بسیاری از افرادی كه برای اولینبار این موسیقی را میشنوند، شروع به گریه میكنند. آنها نمیتوانند باور كنند كه بدنشان - كه تا حالا اعتقاد داشتند فقط تجمعی از مواد شیمیایی است - شامل چنین هارمونیهای معنوی و الهامبخشی باشد.
* پرسیوس یا برساووش: Perseus یکی از بازوهای کهکشان راهشیری است. یونانیان باستان، فرزند پرسیوس به نام پرسس را نیاکان «پارسها» میدانستند. هرودوت در کتاب هفتم خود به این موضوع اشاره کرده است.
DNA* نردبانی مارپیچ است كه از یك سری رمز تكرار شونده تشكیل شده است. رمزهایی كه با ترجمه بخش اندكی از آن، پروتيینها و درنهایت موجودات زنده شكل میگیرند.
* David dimmer
* Susumu Ohno