د‌‌ن پچولک نایب‌رئیس د‌‌ارالتأد‌‌یب ایالتی واشنگتن

الان نمی‌توانم به شما بگویم که هیچ‌کدام از این کارها جواب نداد.  چیزی که می‌توانم بگویم، که با این‌حال درحال کار کردن است.  زندان‌ها برای خدمه و زندانی‌ها امن‌تر می‌شود، و وقتی زندان‌ها امن هستند، می‌توانیم انرژی‌مان را صرف چیزی بیشتر از مهارکردن کنیم. کاهش تکرار بزه شاید هدف نهایی ما باشد، اما تنها هدفمان نیست. صادقانه بگویم که پیشگیری از جرم دربرگیرنده خیلی چیزهای بیشتری از سوی نفرات و نهادهای بیشتری است.  اگر فقط بر زندان‌ها جهت کاستن جرم تکیه کنیم، متاسفانه هیچ‌گاه به آن نخواهیم رسید. اما زندان‌ها کارهایی را انجام می‌دهند که هرگز فکرش را نمی‌کردیم. زندان‌ها می‌توانند منبع نوآوری و تحمل‌پذیری، افزایش جمعیت گونه‌های به‌خطر افتاده و احیای محیط‌زیست باشند. زندانی‌ها می‌توانند دانشمند و زنبوربان و نجات‌دهنده سگ‌ها باشند.  زندان‌ها می‌توانند منبع کار معنی‌دار و فرصتی برای کارکنان و زندانی‌هایی باشند که در آن‌جا زندگی می‌کنند. می‌توانیم محیط‌های انسانی را اداره و مهار کنیم.  این ویژگی‌ها ضدیت‌برانگیز نیستند.
نمی‌توانیم ۱۰ تا ۲۰‌سال دیگر صبر کنیم تا بفهمیم آیا این کار ارزش انجام دادن را دارد. استراتژی ما تغییر سیستم انبوه نیست.  استراتژی ما صدها تغییرات کوچکی است که طی روزها یا ماه‌ها رخ می‌دهند و نه سال‌ها.  در این حینی که رو به جلو حرکت می‌کنیم نیاز به آزمایشات کوچک بیشتری برای یادگیری داریم، آزمایشاتی که بازه احتمالات را تغییر می‌دهند. احتیاج به روش‌های بهتر و تازه برای اندازه‌گیری تاثیرات در مشارکت‌ها و فعل و انفعالات در محیط‌های ایمن داریم. ما احتیاج به فرصت‌هایی برای مشارکت و همکاری با جوامع خودمان و جوامع خودتان دارید زندان‌ها لازم است که ایمن باشند، بله امنیت داشته باشند. می‌توانیم انجامش دهیم. زندان‌ها نیاز دارند محیط‌های انسانی را فراهم کنند جایی‌که آدم‌ها بتوانند مشارکت کرده، همکاری نموده و زندگی‌های هدفداری را یاد بگیرند. یاد می‌گیریم چطور انجامش دهیم.
به همین خاطرِ که امیدوارم. نباید توی باتلاق ایده‌های قدیمی درباره زندان بمانیم. می‌توانیم تعریفش کنیم. می‌توانیم آن را خلق کنیم و وقتی متفکرانه و با دیدی بشری این کار را انجام دهیم، زندان‌ها می‌توانند چیزی بیشتر از یک سیاست اجتماعی ناموفق باشند. شاید بالاخره، به حقمان برسیم:
 بخش اصلاحات.