هادی کیادلیری رئیس انجمن جنگلبانی ایران
متاسفانه در سال 93 روند همانند گذشته بود. توان اکولوژیک سرزمین کاهش پیدا کرده است. محیطزیست ما احتیاج به یکسری منابع مالی، انسانی و تکنولوژیکی دارد. مملکت ما محکوم به تغییر اقلیم است. مدیریت غلط گذشته خشکسالی و کاهش توان سرزمین را تشدید کرده است. 25تن در هکتار فرسایش یک فاجعه است که نشان از کاهش توان اکولوژیکی این سرزمین میدهد. ما در منابع انسانی به شدت دچار مشکل هستیم. نهتنها این معضل حل نشد بلکه بدتر هم شده است. نهتنها در سطح محیطبانان ما کمبود داریم بلکه در سطح افراد متخصص در دستگاه و ادارات دولتی متولی منابع طبیعی و محیطزیست دچار کمبود شدید هستیم. به رشتههای تحصیلی مربوط به محیطزیست و منابع طبیعی مثل جنگلشناسی توجه نمیشود، دیگر در دانشگاهها این رشتهها دانشجو نمیپذیرند. سیاست ما بیشتر به سمت رشتههای فنی سوق پیدا کرده است و این نشان از جایگاه ضعیف محیطزیست در جامعه و دانشگاه میدهد. اگر این روند ادامه یابد در 10سال آینده باید از هند و کشورهای دیگر متخصص بیاوریم. باید منابع مالی حفاظت از محیطزیست بیشتر تأمین شود تا مسئولان بتوانند به وعدههای خود در امر حفاظت جنگل و محیطزیست عمل کنند. باید رفتار ادارات و برخی از مسئولان عوض شود اگرچه همیشه دولت حرفهای خوبی میزند ولی تا زمانی که منابع مالی لازم محقق نشود کاری از پیش صورت نخواهد گرفت. بهطور کلی مسائل زیستمحیطی بهخصوص در حوزه جنگل دارد بدتر میشود. درحقیقت نمیتوان مشکلات را اولویتبندی کرد. آلودگی هوا، تخریب وسیع جنگلها و نابودی تالابها همه در یک رده قرار دارند. اما امسال نقاط مثبتی هم داشت. برای اینکه این مشکلات حل شود ابتدا باید یک نگاه اکوسیستمی در بین مسئولان و جامعه رواج پیدا کند که خوشبختانه این اتفاق بیش از گذشته افتاده است. همین نگاه اکوسیستمی بود که باعث شد امسال ما به جنگل استراحت دهیم. این یک نگاه مثبت است قبل از این خیلیها مخالفت میکردند. در مصوبه جدیدی که مطرح شد بر بهرهبرداری بهینه خیلی پافشاری شده بود. یعنی بهرهبرداری که بدون تخریب باشد. اگر به این پکیج حفاظتی نگاه کنید مشاهده خواهید کرد که این یک پکیج بسیار عالی و مترقی است هرچند که در برخی از بندها احتیاج به اصلاح جدی است. سازمان جنگلها در مقابل وزارتخانههای دیگر جثه بسیار کوچکی دارد. با این مصوبه وظایف دیگر ارگانهای دولتی به خوبی در زمینه صیانت و حفاظت از جنگل و محیطزیست مشخص شده است.
اما برجستهترین نکته امسال صحبتهای مقام معظم رهبری بود. درواقع ایشان آب پاکی را ریختند و فرمودند که به هیچ بهانهای نباید محیطزیست و جنگل تخریب شود. وقتی جنگلکاری صورت میگیرد باید نگهداری و حفاظت هم از این درختهای کاشتهشده صورت گیرد. این سخن خیلی مهمی است چون همیشه این مشکل در طرحهای جنگلکاری وجود داشت که درختهایی که کاشته میشدند به مرور زمان نگهداری از آنها به بوته فراموشی سپرده میشد.
پیشبینی من از سال 94 این است که بحث حفاظت محیطزیست و جنگلها جدیتر پیگیری میشود. سازمان جنگلها و محیطزیست حکم ماشینی را دارد که خودش راننده نیست بلکه سرنشین است. یعنی در تمام این سالها ادارات یا دستگاههای دیگری بودند که بر محیطزیست تأثیر میگذاشتند. ولی نکات رهبری مشخص کرد که کارها باید درست انجام شود و همه دستگاههای دولتی در امر حفاظت از محیطزیست و جنگل وظیفه دارند و باید نسبت به هرگونه تخریبی پاسخگو باشند. سخنان رهبری باعث میشود که دیگر مخفیکاری در ادارات به پایان برسد. یعنی امیدوارم این مخفیکاری که همیشه از شفافیت اطلاعرسانی کم میکرد به پایان برسد. بهعنوان مثال وقتی آتشسوزی در جنگل صورت میگرفت مسئولان به جای 500هکتار میگفتند 50 هکتار از جنگل آتش گرفت. این خودسانسوری در سال 94 کاهش پیدا میکند و فرصت برای انتقاد بیشتر میشود. من فکر میکنم در سال 94 فرصت بسیار خوبی برای کمک به حفظ جنگل مهیا خواهد شد.