«سین هشتم سرپناه» همان جریان چالشبرانگیزی است که از اکران خیریه فیلم«کاغذ بیخط» با اهدای جایزه فیلم«قصهها»ی رخشان بنیاعتماد به نفع مادران و کودکان کارتنخواب آغاز شد و سپس با حمایت و پشتیبانی رضا کیانیان، پرویز پرستویی، حسین پاکدل، عاطفه رضوی و علیرضا خمسه ادامه پیدا کرد. حالا فاطمه معتمدآریا، هنرمند سینما و تئاتر به این کار خیرخواهانه پیوسته است. او به ایسکانیوز دراینباره میگوید: «با جریان محترمی که هفته گذشته توسط خانم بنیاعتماد آغاز شد و آقای کیانیان هم آن را پی گرفت، من هم همراه خواهم شد و عزیزترین جایزهای که تا امروز گرفتهام را به زنان و مردان سرزمینم که از محلی برای سکونت محرومند و تنها سقف و سرپناهشان آسمان است، پیشکش میکنم؛ و جایزه جشنواره فیلم دفاع مقدس برای بازی در فیلم «گیلانه» که برایم تا امروز ارزشمندترین جایزهای است که گرفتهام تقدیم میکنم. باز تأکید میکنم که این جایزه برای من باارزشترین جایزهای است که گرفتهام، و آن را صمیمانه به این جریان اجتماعی میدهم.»
او این حرکت را امری صلحطلبانه و بشردوستانه تلقی میکند و توضیح میدهد: «جایزهام را به این جریان پیشکش میکنم چون فکر میکنم این حرکت اجتماعی، مثل هر حرکت اجتماعی دیگری که در جای جای جهان رواج دارد، منشأ بشردوستانه دارد و سبب میشود آدمهای مختلف، با عقاید متفاوت و امکانات اجتماعی و مالی مختلف، برای یک هدف والای اجتماعی همسو شوند و یک اتفاق اجتماعی را رقم بزنند. در همه جای دنیا، در کشاکش خشونتها، جنگها و منفعتطلبیها، هستند دلهای مهربانی که بیتوقع، برای کمک به ارتقای بشریت، کمپینهایی تشکیل میدهند و برای راحتتر زیستن انسان تلاش میکنند، بهطور مثال به کودکان سرطانی کمک میکنند یا مثل همین حالا به فکر ساختن سرپناه برای بیخانمانها میافتند و موجی از انسانیت را با خود همراه میکنند.»
معتمدآریا در پایان به دوجانبه بودن وظیفه مردم و مسئولان در بهبود اوضاع جامعه و چنین حرکتهایی اشاره میکند و تأکید دارد: «ساختن سرپناه برای بیخانمانها، اتفاقی نیست که صرفا توسط مردم یا مسئولان رقم بخورد، بلکه باید با همبستگی دوجانبه مردم و مسئولان و عزمشان برای رقم خوردن یک اتفاق اجتماعی شکل بگیرد. «سین هشتم سرپناه» درواقع تجلی یک اتفاق جمعی است که طی آن مسئولان از پتانسیلهای مردمی و ارادهشان برای بهبود اوضاع کمک میگیرند که میتواند منجر به استمرار این همبستگی شود. چنین حرکتی باعث میشود شرایط و استانداردهای زندگی در جامعه ارتقا پیدا کند. وقتی همه مردم کشور از ابتداییترین امکانشان برای یک زندگی یعنی داشتن یک سرپناه بهرهمند باشند، مسلما شرایط اجتماعی روند رو به رشدی خواهد داشت.»