تصور کنید: هفته گذشته، بریتانیا -که از میزان رنج در غزه شوکه شده بود- تصمیم گرفت هنجارها و نهادهای بین‌المللی را دور بزند و از نیروی دریایی خود برای رساندن مواد غذایی، شیرخشک و تجهیزات پزشکی مورد نیاز به نوار غزه استفاده کند.
البته این اتفاق نیفتاد. در عوض، این وظیفه به فعالان کشتی مادلین، از جمله گرتا تونبرگ، واگذار شد تا تلاشی نمادین برای شکستن محاصره کمک‌ها و افزایش آگاهی از «بحران گرسنگی» در غزه انجام دهند. در ساعات اولیه صبح دوشنبه، سربازان اسرائیلی کشتی را توقیف و فعالان و خدمه را به بنادر اسرائیل منتقل کردند. وکلای این فعالان اعلام کرده‌اند که این اقدام نیروهای مسلح اسرائیل، تجاوز به حقوق آنهاست. سال ۲۰۱۰، ارتش اسرائیل به یک ناوگان کمک‌رسانی دیگر حمله کرد و در جریان آن ۱۰ فعال را کشت!
از زمان انتشار این خبر، ماشین تبلیغاتی اسرائیل به شدت فعال شده و مادلین را در حد یک «قایق تفریحی سلفی» تقلیل داده است، خطی که توسط رسانه‌های غربی نیز تکرار می‌شود. وزارت امور خارجه بی‌شرم اسرائیل اعلام کرد: «راه‌هایی برای رساندن کمک به نوار غزه وجود دارد. این راه‌ها شامل سلفی‌های اینستاگرامی نمی‌شود.» اسرائیل همه این راه‌ها را می‌داند، زیرا به طور سیستماتیک آنها را مسدود کرده است.باید گفت که ائتلاف ناوگان آزادی -برگرفته از کشتی مادلین- سال ۲۰۱۰ میلادی، ۱۳ سال قبل از ۷ اکتبر، راه‌اندازی شد. ممنوعیت جابه‌جایی کالا و مردم به داخل و خارج از غزه تقریبا دو دهه است که برقرار است. همانطور که مشاور ایهود اولمرت، نخست وزیر سابق اسرائیل، گفت: «ایده این است که فلسطینی‌ها را در رژیم غذایی قرار دهیم، اما آنها را از گرسنگی نکشیم.»
سال ۲۰۱۲، روزنامه اسرائیلی هاآرتص یک سند رسمی فاش شده را منتشر کرد که در آن مقامات دولتی حداقل میزان کالری مورد نیاز برای جلوگیری از گرسنگی شدید یک انسان را محاسبه کرده بودند. نکته این بود: به فلاکت کشاندن زندگی برای مردم غزه بدون برانگیختن خشم جهانی از طریق گرسنگی گسترده. یک سال قبل از ۷ اکتبر ، برنامه جهانی غذا در مورد «وضعیت وخیم انسانی در غزه» هشدار داد و خاطرنشان کرد که حدود نیمی از جمعیت محصور غزه «به‌شدت دچار ناامنی غذایی» هستند.
در 20 ماه گذشته، اسرائیل محاصره غزه را تشدید کرده است. حتی اولمرت، نخست‌وزیر سابق، که برای دهه‌ها عضو حزب لیکود بنیامین نتانیاهو بود، دولت را به دلیل ارتکاب جنایات جنگی سنگین به عنوان یک سیاست رسمی محکوم کرد. به عنوان مثال، در 10 اکتبر 2023، ژنرال غسان علیان -که ریاست اداره نظامی اسرائیل را که ظاهراً مسئول کمک‌های بشردوستانه بود، بر عهده داشت - اعلام کرد که «شهروندان غزه گناه جمعی دارند و با حیوانات انسان‌نما بر این اساس برخورد می‌شود. اسرائیل محاصره کاملی را بر غزه اعمال کرده است. برق نیست، آب نیست، فقط خسارت است. شما جهنم می‌خواستید، جهنم نصیب‌تان خواهد شد.» این تنها یکی از اظهارات متعدد با نیت جنایتکارانه و نسل‌کشی بود که هیچ شکی در مورد جنایت پیش رو باقی نمی‌گذاشت.کشورهای غربی تصمیم گرفتند این هشدارها را نادیده بگیرند. طبق گزارش پروپابلیکا در سال ۲۰۲۴، مشخص شد که دو مقام ارشد آمریکایی در امور کمک‌های بشردوستانه به این نتیجه رسیدند که اسرائیل عمداً مانع از تحویل غذا و دارو به غزه شده است. طبق قوانین ایالات متحده، این امر باید فوراً باعث تعلیق ارسال سلاح به اسرائیل می‌شد، اما دولت بایدن این یافته‌ها را نپذیرفت. شما ممکن است از هیچ یک از این گزارش‌ها مطلع نباشید، زیرا از سوی رسانه‌های غربی بسیار کم پوشش داده شده‌اند. آنان مخاطبان خود را در مورد نیت و رفتار نسل‌کشی اسرائیل فریب داده‌اند.
یکی از تعاریف نسل‌کشی، طبق کنوانسیون ۱۹۴۸ سازمان ملل، «تحمیل عمدی شرایط زندگی بر یک گروه به گونه‌ای که منجر به نابودی فیزیکی کامل یا جزیی آن شود» است. این توصیف دقیقی از آن چیزی است که اسرائیل در غزه انجام می‌دهد. اسرائیل ۴۵۲ امدادگر را کشته ، افسران پلیس مسئول حفاظت از کمک‌ها را به طور سیستماتیک از بین برده، زیرساخت‌های لازم برای حمل کمک‌های بشردوستانه را نابود و سوخت و آب مورد نیاز برای پخت غذا را مسدود کرده است. بیش از ۹۵ درصد از زمین‌های کشاورزی بر اثر حملات اسرائیل غیرقابل استفاده و ۸۳ درصد از گیاهان نابود شده‌اند. تقریباً تمام دام‌ها و طیور از بین رفته‌اندو تولید شیر تقریباً متوقف شده است.
اسرائیل، آنروا، آژانس اصلی بشردوستانه غزه، را مجرم شناخته است و سه ماه پیش محاصره کامل غزه را اعمال کرد. سپس ساختارهای بشردوستانه موجود را با بنیاد بشردوستانه غزه (GHF) جایگزین کرد. هدف آن ، همانطور که بزالل اسموتریچ، وزیر دارایی اسرائیل، اعلام کرد، اجازه ورود «حداقل لازم» بود تا «جهان ما را متوقف و به جنایات جنگی متهم نکند». اسموتریچ آشکارا اعلام می‌کند که اسرائیل تمام فلسطینی‌های بازمانده را از غزه اخراج خواهد کرد. بنیاد بشردوستانه غزه نه تنها کمک‌های بسیار کم و اغلب غیرقابل استفاده‌ای ارائه می‌دهد، بلکه نقاط امدادی را در جنوب ایجاد کرده تا عمداً شمال غزه را خالی کند. سپس سربازان اسرائیلی بارها فلسطینی‌های گرسنه را قتل‌عام و ساختارهای بشردوستانه موجود را با چیزی جایگزین کردند که کیت مالتهاوس، نماینده محافظه‌کار مجلس انگلیس، آن را «یک میدان تیراندازی، یک کشتارگاه» نامید.کشتی مادلین به سواحل غزه نرسید. با این‌حال، سرنشینان آن وقاحتی را آشکار کردند که شهروندان غربی را هم منزجر کرده است، شهروندانی که روزی دولت‌های خود را مجبور به توقف همدستی با اسرائیل خواهند کرد و به همین دلیل است که در نهایت، اسرائیل شکست خواهد خورد.