[گاردین] در آن صبح اکتبر ۲۰۲۲،  «ادل زنپ والتون» با حقیقت وحشتناکی رو‌به‌رو شد: خواهرش «ایمی» در اتاق هتلی در شهر بارکشر انگلیس مرده پیدا شده بود. به نظر می‌رسید که او خودکشی کرده است. در روزها، هفته‌ها و ماه‌های بعد، والتون و خانواده‌اش فهمیدند که مسیر ایمی به سوی آن هتل با کمک شبکه‌ای پیچیده از ارتباطات آنلاین هموار شده بود. والتون، ۲۵ساله، روزنامه‌نگار، با کنار هم گذاشتن شواهد متوجه شد که ایمی مدتی را در سایت یک انجمن طرفدار خودکشی گذرانده است. این سایت با حداقل ۵۰ مورد مرگ در بریتانیا مرتبط بوده و اکنون توسط نهاد ناظر بر ارتباطات اینترنتی، آفکام، (Ofcom) تحت قانون ایمنی آنلاین در حال بررسی است. به گفته پلیسی که در حال تحقیق درباره مرگ ایمی است، در این انجمن بود که او یاد گرفت چگونه ماده‌ای را که باعث مرگش شد، تهیه کند. در این سایت او با مردی آشنا شد که از آمریکا به فرودگاه هیترو لندن پرواز کرد تا هنگام مرگ او را همراهی کند. این مرد ابتدا به کمک به خودکشی متهم شد، اما بعد هیچ اقدام دیگری صورت نگرفت. کتاب والتون، «خروج از اینترنت: هزینه انسانی دنیای دیجیتال ما»، تا حدودی داستان خواهرش است و تا حدودی فراخوانی بسیار گسترده‌تر برای مقابله با وبگردی متداول، شوم‌گردی (خواندن اخبار منفی و جست‌وجوی بیهوده اینترنت) و ارسال پست‌های مخرب در شبکه‌های اجتماعی است تا مردم از آسیب‌هایی که دنیای دیجیتال عمدتا بی‌قاعده وارد می‌کند، آگاه شوند.

چرا عموم مردم از آسیب‌های مداوم آنلاین آگاه نیستند؟
والتون گفت: «با خودم فکر کردم که باید تمام تلاشم را صرف کندوکاو عمیق‌تر در این موضوع کنم. چرا عموم مردم از این آسیب‌های مداوم که اتفاق می‌افتد، آگاه نیستند؟ چون مداوم است. تقریبا هر ماه از وقوع این اتفاق در یک خانواده جدید خبردار می‌شوم. این موضوع را با نمایندگان مجلس انگلیس در میان گذاشته‌ایم. چرا هنوز هم این اتفاق می‌افتد؟» او به ولاد نیکولین-کیزلی، اهل ساوت‌همپتون، اشاره می‌کند که طبق گزارش‌ها پس از عضویت در سایت همان انجمن خودکشی که ایمی از آن استفاده کرده بود، جان خود را گرفت.

دلیل مرگ: آسیب‌های آنلاین
والتون امیدوار است وقتی بررسی‌های پیش از تحقیقات درباره مرگ ایمی در ژوئن (ماه جاری میلادی) انجام شود، عوامل آنلاین نیز در محدوده تحقیقات قرار گیرند و در خود تحقیقات در ماه سپتامبر، «آسیب‌های آنلاین» به‌عنوان علت یا عامل موثر در مرگ خواهرش ذکر شود. این، عبارتی است که او اخیرا یاد گرفته است: «تا زمانی که ایمی را از دست ندادیم، نمی‌دانستم آسیب آنلاین به چه معناست.» او اولین‌بار این اصطلاح را از ایان راسل، پدر «مالی» و فعال امنیت آنلاین، شنید. «مالی راسل» ۱۴ساله بود که پس از مشاهده تصاویر و ویدیوهای خودآزاری، به زندگی خود پایان داد و به طور غیرمعمول، پزشک قانونی گزارش داد که نقش فعالیت آنلاین در مرگ او کم نبوده است. والتون امیدوار است که پزشک قانونی که در حال بررسی مرگ ایمی است، دیدگاه مشابهی داشته باشد، زیرا او معتقد است که کلمه «خودکشی» به تنهایی، تمام مسئولیت این مرگ را بر دوش ایمی می‌گذارد، در حالی که دنیای دیجیتال را مسئولیت‌ناپذیر و بی‌نظم رها می‌کند.
او ابتدا مرگ خواهرش را «خودکشی» توصیف کرد، اما می‌گوید: «دیگر به نظر نمی‌رسد این توصیف، بازنمایی دقیقی از فوت ایمی باشد. زیرا اگر خودکشی یک رفتار خودخواسته و آسیب‌رسان باشد، تا چه حد می‌توان فردی را که تحت تأثیر یک جامعه آنلاینِ هدفمند عمل می‌کند، مشمول آن دانست؟ اینجاست که در نامیدن آن به عنوان خودکشی مشکل دارم. احساسم این است که ایمی برای گرفتن این تصمیم تربیت شده بود.»

حفظ امنیت آنلاین مسئولیتی فردی نیست
آگاهی در این‌باره، والتون را به یک فعال تبدیل کرده است. او با گروه «خانواده‌های داغدار در پی ایمنی آنلاین» همکاری می‌کند و سفیر جوانان در جنبش «مردم در برابر شرکت‌های بزرگ فناوری» است. او می‌گوید: «ما باید مشکل را شناسایی و با آن مبارزه کنیم. زیرا در غیر این صورت، این احساس تقویت می‌شود که حفظ امنیت آنلاین خودمان، مسئولیتی فردی است.» والتون خودش از سایت انجمنی که ایمی عضو آن بود، بازدید کرد: «بسیاری از پست‌ها اساسا می‌گویند «خانواده‌ات به تو اهمیتی نمی‌دهند»، «تو باید این کار را بکنی». عبارتی که آنها استفاده می‌کنند، این است: کی سوار اتوبوس می‌شوی؟»

دنیای دیجیتال خطرات دنیای واقعی را به حداکثر می‌رساند
والتون پیش از مرگ ایمی، نسبت به فناوری بی‌طرف بود. اما او اکنون معتقد است که «دنیای دیجیتال، تحریفی ناخوشایند از دنیای آفلاین ماست، دنیایی که مشکلات آن را تشدید و خطراتش را به حداکثر می‌رساند». والتون گفت: «برای مدت طولانی این ظاهرسازی وجود داشت که فناوری برابر با پیشرفت و نوآوری است. این چیزی است که واقعا می‌خواهم کتابم به چالش بکشد.» او امیدوار است که مراسم تحلیف ترامپ، «جایی که فعالان حوزه فناوری [مارک زاکربرگ، تیم کوک، ساندار پیچای، جف بزوس و ایلان ماسک] در یک صف قرار گرفتند، تغییری برای مردم باشد تا متوجه شوند که این شبکه‌های قدرت چقدر به هم مرتبط هستند.» والتون معتقد است به یک معنا، او «زندگی دوگانه‌ای» دارد. کتابش به وضوح باعث شده عاداتش را زیر سوال ببرد، هرچند تبلیغ این کتاب، آفلاین‌ماندن را سخت‌تر کرده است: «نمی‌خواهم خودم را بی‌نقص نشان دهم، مثلا بگویم همه چیز را تحت کنترل دارم، بچه‌ها! هر روز دوباره تلاش می‌کنم. در مقابل سیستمی هستیم که برای جلب توجه ما مجهز و تنظیم شده است.» 

اگر زاکربرگ فرزندش را به دلیل صدمات آنلاین از دست بدهد...
والتون در این کتاب نوشت که «مبارزه به بازماندگان این امکان را می‌دهد که کنترل اوضاع را در جایی که از آنها گرفته شده است، دوباره به دست بگیرند.» او گفت: «وقتی در مورد ایمنی آنلاین صحبت می‌کنیم، اغلب منظور ایمنی کودکان است. به عنوان نماینده ایمی، گفتن این نکته را بسیار مهم می‌دانم که فقط کودکان نیستند. ممکن است ما در هر نقطه‌ای از زندگی خود آسیب‌پذیر شویم. افراد صاحب قدرت فقط در صورتی دست به اقدام می‌زنند که این غم و اندوه را حس کنند. من چنین چیزی را برای هیچ‌کس آرزو نمی‌کنم. اما اگر مثلا مارک زاکربرگ فرزندی را به دلیل آسیب‌های آنلاین از دست بدهد، آنگاه می‌گوید خدای من! باید از خواب بیدار شوم.»