پویش «نه به تصادف» با هدف آگاه‌سازی و هشدار عمومی در اسفند ۱۴۰۳ آغاز شد. وزارت بهداشت متولی آغاز این جریان شد و مرحله نخست آن در تعطیلات نوروز اجرایی شد؛ این پویش بیش از آنکه دنبال اصلاح جاده یا خودرو باشد، بر توجه دادن جامعه به نقش انسان در ایمنی سفر متمرکز بود. با این حال، مرگ‌ها ادامه یافت.معاون عملیات سازمان امدادونجات جمعیت هلال‌احمر با تأکید بر اینکه بروز حوادث رانندگی نتیجه هم‌افزایی سه عامل «خودرو»، «جاده» و «انسان» است، افزود: «کاهش پایدار تلفات جاده‌ای مستلزم تدوین برنامه‌های راهبردی، آموزش فراگیر و فرهنگ‌سازی مؤثر در لایه‌های مختلف جامعه است.»
محمد کبادی با اشاره به اینکه برای کاهش تصادفات، نمی‌توان صرفاً به یک عامل تمرکز کرد، گفت: «خودرو، انسان و جاده، سه عامل اصلی تأثیرگذار در حوادث جاده‌ای هستند که هر کدام به‌تنهایی و در تعامل با یکدیگر می‌توانند زمینه‌ساز بروز سانحه شوند. بنابراین برای هر سه باید برنامه‌ریزی راهبردی، مطالعات علمی و پایش مستمر آماری وجود داشته باشد.»وی با بیان اینکه عامل انسانی نقش پررنگی در بروز حوادث دارد، افزود: «حتی اگر خودرو در بالاترین سطح استاندارد باشد، استفاده ناصحیح از آن توسط راننده می‌تواند به فاجعه منتهی شود. راننده‌ای که در شرایط خستگی یا خواب‌آلودگی رانندگی می‌کند، صرف‌نظر از کیفیت خودرو یا وضعیت جاده، جان خود و سرنشینان را به خطر می‌اندازد.»معاون عملیات سازمان امدادونجات جمعیت هلال‌احمر ادامه داد: «در دنیا تمرکز آموزش‌ها به‌سمت ارتقای مسئولیت اجتماعی رانندگان رفته است. یعنی آگاهی‌بخشی نه فقط به راننده، بلکه به خانواده و سرنشینان خودرو نیز صورت می‌گیرد. اگر کودکی که در خودرو نشسته است، آموزش دیده باشد، ممکن است با یک تذکر ساده مانع از ادامه رانندگی پرخطر والدین خود شود.»
کبادی با اشاره به اینکه صرف افزایش جرایم رانندگی اثرگذاری محدودی دارد، افزود: «اعمال جریمه ممکن است در کاهش سرعت مؤثر باشد اما در حوزه‌هایی مانند نقص فنی خودرو، خستگی راننده یا بی‌توجهی به هشدارهای هواشناسی، کارایی چندانی ندارد. بنابراین نیاز به بازنگری ریشه‌ای در شیوه‌های پیشگیری داریم. پیش از شروع تعطیلات شاهد وقوع حادثه‌ای تلخ در استان کرمان بودیم که به جان‌باختن شماری از دانش‌آموزان استعدادهای درخشان انجامید. اینکه عامل حادثه بی‌دقتی بود یا نقص فنی، نمی دانم اما نکته مهم این است که چنین اتفاقاتی باید به‌صورت دقیق تحلیل و برای پیشگیری از تکرار آن، بازخورد مناسب گرفته شود.»کبادی با تأکید بر اینکه آموزش، رسانه و فضای مجازی سه بازوی اصلی در فرهنگ‌سازی هستند، افزود: «باید با تولید محتوای آموزشی اثربخش، قابل فهم و ملموس برای جامعه چه برای راننده، چه برای کودک و چه برای خانواده در این زمینه فرهنگ سازی شود تا هر فردی که به‌نوعی در حمل‌ونقل جاده‌ای نقش دارد، آموزش ببیند. تدوین برنامه‌های راهبردی منسجم برای ارتقای رفتار ترافیکی، نیازمند مشارکت متخصصان، دستگاه‌های اجرایی، رسانه‌ها و جامعه مدنی است. تا زمانی که آموزش و مسئولیت‌پذیری اجتماعی در اولویت نباشد، نمی‌توان انتظار کاهش معنادار در آمار حوادث رانندگی داشت. جان انسان، مهم‌تر از سرعت و آسفالت نوروز ۱۴۰۴ گذشت، اما بحران جاده‌ای همچنان در کمین است.»