[ فرشته کیانی] پنج سال پیش، در ۲۵ می ۲۰۲۰، درک شووین، افسر پلیس سفیدپوست در مینیاپولیس، ایالت مینه‌سوتا آمریکا زانوی خود را روی گردن جورج فلوید، مرد سیاهپوست غیرمسلح، گذاشت و تقریبا 9 دقیقه آن را نگه داشت تا او خفه شد. از این حادثه دارنلا فریزر ۱۷ ساله فیلمبرداری کرد و به سرعت در فضای مجازی پخش شد. شووین سرانجام به جرم قتل غیرعمد مجرم شناخته و به بیش از ۲۰ سال زندان محکوم شد.
قتل فلوید، فقط چند ماه پس از مرگ احمد آربری (جوان سیاهپوست ۲۵ ساله که به دلیل نژاد به دست سه مرد سفیدپوست کشته شد) و برونا تیلور (دختر ۲۶ ساله سیاهپوست آمریکایی که هدف گلوله پلیس قرار گرفت) اعتراضات سراسری و درخواست برای مقابله با نژادپرستی سیستماتیک را برانگیخت. میلیون‌ها آمریکایی در سراسر کشور راهپیمایی و توجه جهان را به مسائل نابرابری نژادی، از جمله رفتار پلیس آمریکا با سیاهپوستان جلب کردند. مرگ فلوید، جنبش مردمی «جان سیاهپوستان مهم است» را که از سال 2013 خواستار چاره‌جویی برای تاریخ دردناک عدالت برای سیاهپوستان در آمریکا بود، بیش از پیش تقویت کرد، اما پنج سال بعد، به گزارش رسانه‌های آمریکایی، به نظر می‌رسد که این حرکت تقریبا از بین رفته و فقط پوسته‌ای از آن باقی است. حتی طرح اصلاح پلیس نیز که پس از قتل فلوید پیشنهاد شد، اکنون مسکوت است!
بر اساس نظرسنجی مرکز تحقیقات «پیو» مستقر در واشنگتن، ژوئن ۲۰۲۰، بیش از 8 نفر از هر 10 بزرگسال آمریکایی گفتند که اخبار مربوط به تظاهرات را «خیلی» (۴۲ درصد) یا «نسبتا» (۴۲درصد) از نزدیک دنبال می‌کنند. این مشابه سطح بالای توجه آمریکایی‌ها به اخبار مربوط به کووید-۱۹ بود.
جنبش «جان سیاهپوستان مهم است» که اولین‌بار سال ۲۰۱۳ و پس از تبرئه جورج زیمرمن در قتل تریوان مارتین (نوجوان ۱۷ ساله آمریکایی - آفریقایی‌تبار که با شلیک گلوله جان باخت) شهرت یافت، در اعتراضات ۲۰۲۰ به اوج محبوبیت خود رسید و ۶۷ درصد از بزرگسالان آمریکایی از آن حمایت کردند. تحلیل مرکز تحقیقات پیو نشان می‌دهد که استفاده از هشتگ #جان_سیاهپوستان_مهم_است، پس از قتل فلوید به اوج خود رسید.
برخی تابستان ۲۰۲۰ را زمان تسویه‌حساب نژادی در آمریکا نامیدند، اما در سال‌های پس از آن، آمریکایی‌ها به شدت درباره اینکه رویدادهای سال ۲۰۲۰ تغییر چشمگیری ایجاد کرده باشد، ابراز تردیدکرده‌اند.
سپتامبر ۲۰۲۰ میلادی، ۵۲ درصد از بزرگسالان آمریکایی گفتند که افزایش تمرکز بر مسائل نژاد و نابرابری نژادی منجر به تغییراتی خواهد شد که زندگی سیاهپوستان را بهبود می‌بخشد؛ ۴۶ درصد گفتند که این اتفاق نخواهد افتاد.
پنج سال بعد، ۷۲ درصد می‌گویند که افزایش تمرکز بر نژاد و نابرابری نژادی پس از قتل فلوید منجر به تغییراتی که زندگی سیاهپوستان را بهبود بخشد، نشده است .سهم آمریکایی‌هایی که از جنبش «جان سیاهپوستان مهم است» حمایت می‌کنند، امروز به ۵۲ درصد رسیده که در مقایسه با ژوئن ۲۰۲۰ میلادی، ۱۵ درصد کاهش نشان می‌دهد.
علاوه بر این، ۴۹ درصد شک دارند که سیاهپوستان آمریکایی هرگز از حقوق برابر با سفیدپوستان آمریکایی برخوردار شوند، که این رقم نسبت به 39 درصد سال ۲۰۲۰ افزایش یافته است. بیش از نیمی از بزرگسالان آمریکایی (۵۴ درصد) می‌گویند رابطه بین سیاهپوستان و پلیس تقریبا مانند قبل از کشته شدن فلوید است. یک سوم می‌گویند اوضاع اکنون بدتر شده، در حالی که فقط ۱1 درصد می‌گویند اوضاع بهتر شده است.
به گزارش «آکسیوس»،در میان دموکرات‌ها، جنبش «جان سیاهپوستان مهم است» ۸۴ درصد حمایت را به خود جلب کرده، در حالی که این رقم در میان جمهوری‌خواهان ۲۲ درصد است. اکنون فقط پوسته‌ای از جنبش «جان سیاهپوستان مهم است» نسبت به پنج سال پیش باقی است. رهبران به مشاغل یا اهداف دیگری روی آورده‌اند و چهره‌های کمی جایگزین آنها شده‌اند. در واشنگتن دی‌سی، میدان «جان سیاهپوستان مهم است» در نزدیکی کاخ سفید، پس از تهدیدهای مالی جمهوری‌خواهان، در ماه مارس بی‌سروصدا برچیده شد، یک عقب‌نشینی نمادین در جایی که زمانی مرکز تسویه حساب نژادی در سال ۲۰۲۰ بود. تقریبا هیچ اعتراضی به این اقدام صورت نگرفته است.
روزنامه «لس‌آنجلس‌تایمز»، در مطلبی با عنوان «رسانه‌ها در بزرگداشت پنجمین سالگرد قتل جورج فلوید، محتاط هستند»، نوشت: «در حالی که سالگرد سایر رویدادهای مهم اغلب الهام‌بخش مستندها و برنامه‌های ویژه در ساعات پربیننده با اجرای شخصیت‌های خبری برتر بوده‌اند، نحوه پرداختن بسیاری از رسانه‌های خبری تلویزیونی به سالگرد فلوید ضعیف و کمرنگ است.»
به گزارش نشریه «پولتیکو»، امروز، اعتراضات از بین رفته و محافظه‌کاران حتی از دونالد ترامپ، رئیس‌جمهوری، می‌خواهند که درک شووین ، افسر سفیدپوست محکوم به قتل فلوید، را عفو کند. به گزارش روزنامه مینه‌سوتا استار تریبون، در حالی که مشخص نیست آیا ترامپ عفو را پیش خواهد برد یا خیر، تیم والز، فرماندار دموکرات مینه‌سوتا، به خبرنگاران گفت: «ما باید برای آن آماده باشیم.» در همین‌حال، مذاکرات دو حزبی پیرامون قوانین فدرال برای اصلاح پلیس با شکست مواجه شده است. دونالد ترامپ روند پایان‌دادن به دخالت دولت فدرال در اصلاح ادارات پلیس محلی را آغاز کرده است، آنچه تلاشی برای حقوق مدنی بود که پس از مرگ سیاهپوستان غیرمسلح مانند جورج فلوید و برونا تیلور قوت گرفت. چهارشنبه، وزارت دادگستری آمریکا اعلام کرد که دو توافق پیشنهادی را که منجر به موافقت شهرهای لو‌یی‌ویل، در ایالت کنتاکی و مینیاپولیس در ایالت مینه‌سوتا با نظارت فدرال بر ادارات پلیس خود می‌شد، لغو خواهد کرد.بر اساس گزارش‌ها، سال ۲۰۲۴ شاهد کشته‌شدن افراد بیشتری به دست پلیس نسبت به هر سال دیگری در دهه گذشته بودیم. ایلهان عمر، نماینده مسلمان کنگره آمریکا از ایالت مینه‌سوتا در سالگرد قتل فلوید به پولتیکو گفت: «پس از اینکه جورج فلوید در روز روشن به قتل رسید و همه ما در آمریکا و جهان شاهد آن بودیم، به نظر می‌رسید امیدی ایجاد شده است. این اتفاق باعث گفت‌وگوهای بسیاری درباره وضعیت ملت ما، پلیس و سیستم قضایی و اینکه چه کسی مستحق عدالت است، شد. متأسفانه، همان‌طور که هر بار دیده‌ایم وقتی جنبشی برای آزادی سیاهپوستان، برابری و عدالت به وجود می‌آید، شاهد عقبگرد هستیم و نه تنها پیشرفت امور متوقف می‌شود، بلکه افراد بیشتری در نژادپرستی خود جسورتر می‌شوند. ما شاهد درخواست‌های ناعادلانه‌ای برای عفو شووین هستیم، که خود گویای این واقعیات است و ریشه در برتری‌طلبی سفیدپوستان دارد.»
شبکه «ان‌پی‌آر» آمریکا در مطلبی با عنوان «جورج فلوید که بود و چگونه نژادپرستی سیستماتیک زندگی او را شکل داد»، نوشت: «او در فقر بزرگ شد، در مدرسه با مشکلات بسیاری دست‌وپنجه نرم کرد و در نهایت به سوءمصرف مواد مخدر روی آورد. بیشتر افرادی که با او برخورد داشتند، او را به عنوان مردی باایمان و خوش‌مشرب به یاد می‌آورند. اما مانند بسیاری دیگر از مردان سیاهپوست، سر و کار فلوید با سیستم عدالت کیفری افتاد و هدف حمله قرار گرفت که منجر به مرگ او شد. او می‌توانست فقط یک آمار دیگر باشد؛ یکی از آمریکایی‌های سیاهپوست که به‌طور نامتناسبی در برخوردی مشکوک با پلیس گرفتار شد، اما مرگ او یکی از تظاهرات‌های بزرگ ثبت‌شده تاکنون را شعله‌ور کرد.»
رابرت ساموئلز و تولوز اولورونیپا، دو روزنامه‌نگار واشنگتن‌پست و نویسندگان کتاب «نام او جورج فلوید است» که داستان این مرد سیاهپوست را در پس‌زمینه نژادپرستی نهادینه‌شده ترسیم می‌کند و برنده جایزه پولیتزر شد، در گفت‌وگو با «ان‌پی‌آر» گفتند که فلوید در اوایل زندگی، نهادهایی را که تحت سیاست‌های نژادپرستانه شکل گرفته بودند، تجربه کرد. او در یک مجتمع مسکونی تفکیک‌شده زندگی می‌کرد، به یک مدرسه تفکیک‌شده می‌رفت و دائما خود را درگیر سیستم عدالت کیفری می‌دید.
اولورونیپا گفت: «ما می‌توانیم از جد بزرگ جورج فلوید، که سال ۱۸۲۰ به عنوان برده به دنیا آمد، تا جورج فلوید که ۲۰۰ سال بعد در سال ۲۰۲۰، زیر زانوی یک افسر پلیس جان داد، یک خط مستقیم بکشیم و ببینیم که چگونه آثار واقعی و شدید برده‌داری حتی در آمریکای معاصر نیز همچنان ادامه دارد.» با وجود چالش‌ها، فلوید زندگی بهتری می‌خواست. او در مقاطع مختلف رویای قاضی دیوان عالی، بازیکن فوتبال، بازیکن بسکتبال یا راننده کامیون شدن را در سر می‌پروراند. فلوید یک ورزشکار ستاره در تیم فوتبال دبیرستانش بود، اما در درس‌هایش مشکل داشت و ترک تحصیل کرد.
ساموئلز گفت: «او برای درمان سوء مصرف خودش به مینیاپولیس آمده و به دنبال شروع زندگی جدیدی بود، اما اغلب برای دریافت کمک، مشکل داشت؛ اگرچه اعتیاد خود را به مقامات گزارش کرده بود، اما به ندرت به درمان دسترسی داشت. فلوید سال ۲۰۱۷ به مینیاپولیس نقل مکان کرد. او به یک مرکز بازپروری رفت، شروع به یادگیری رانندگی کامیون کرد و درآمد قابل قبولی کسب کرد.
۲۵ مه ۲۰۲۰، فلوید به همراه یکی از دوستانش به فروشگاهی در جنوب مینیاپولیس رفت. او با یک اسکناس ۲۰ دلاری که فروشنده مشکوک بود تقلبی است، هزینه سیگار را پرداخت کرد. فروشنده با پلیس تماس گرفت. ساموئلز و اولورونیپا دریافتند که قبل از آن روز شوم، فلوید بیش از ۲۰ بار با پلیس روبه‌رو شده بود.
اولورونیپا گفت: «تجربه او به‌عنوان یک آمریکایی، حتی قبل از اینکه زیر زانوی یک افسر پلیس به قتل برسد، نمونه‌ای از چگونگی عملکرد بی‌عدالتی نژادی در دوران معاصر است. نه اینکه بگوییم او انتخاب‌های خودش را نکرده، نه اینکه بگوییم با شیاطین درونش دست‌وپنجه نرم نکرده، اما متوجه شدیم که هر بار که اشتباه می‌کرد، عواقب آن به دلیل رنگ پوستش بسیار شدیدتر بود.»
صلیب سرخ جهانی: مردم غزه کابوس را زندگی می‌کنند
[شهروند]غزه همچنان آماج حملات رژیم صهیونیستی است و این در حالی است که مردم با کمبود اقلام ضروری حیات دست به گریبانند.
به گزارش الجزیره، دیروز در حمله هوایی اسرائیل به ساختمانی مسکونی در شمال غزه، بیش از ۵۰ فلسطینی کشته یا مفقود شدند. وزارت بهداشت غزه می‌گوید ۲۹ کودک و سالمند که در روزهای اخیر در غزه جان باخته‌اند، به عنوان «مرگ ناشی از گرسنگی» ثبت شده‌اند و هزاران نفر دیگر در معرض خطر گرسنگی قرار دارند. وزارت بهداشت غزه دیروز بعد از ظهر اعلام کرد که در ۲۴ ساعت گذشته بر اثر حملات اسرائیل حداقل ۶۰ فلسطینی جان باختند و ۱۸۵ نفر زخمی شدند.
توماسو دلا لونگا، سخنگوی اتحادیه بین‌المللی جمعیت‌های صلیب سرخ و هلال احمر، می‌گوید این وضعیت برای مردم غزه یک کابوس است. خبر ورود کمک به نوار غزه خبر خوبی است، اما کمتر از قطره‌ای در برابر اقیانوس است. حتی اگر اخیراً تعدادی کامیون امدادی وارد این منطقه محصور شده باشند، به این معنی نیست که کمک‌ها به دست مردم رسیده است. تاکنون، مردم چیزی دریافت نکرده‌اند و ما باید یک عملیات بشردوستانه داشته باشیم که با نیازهای مردم هماهنگ باشد. اگر قبل از شروع جنگ، روزانه به ۵۰۰ تا ۶۰۰ کامیون در غزه نیاز داشتیم، این بدان معناست که این تعداد اکنون با توجه به نیازها بسیار زیاد، باید دو برابر شود.» سخنگوی دولت آلمان نیز اعلام کرد تعداد کامیون‌های حامل کمک‌های بشردوستانه، کافی نیست و باید افزایش یابد. این خیلی کم، خیلی دیر و خیلی کند است.
طبق اعلام سازمان بهداشت جهانی، حداقل ۹۴ درصد از کل بیمارستان‌های غزه آسیب دیده یا ویران شده‌اند. فقط ۱۹ بیمارستان از ۳۶ بیمارستان همچنان فعال هستند، هرچند فقط تا حدی.
همزمان با برگزاری جشنواره سینمایی کن، نزدیک به 1000 چهره سینمایی نامه‌ای سرگشاده را امضا کردند که در آن نسل‌کشی در غزه و کوتاهی صنعت سینما در ابراز آن را محکوم کردند. رالف فاینز، ستاره فیلم «فهرست شیندلر»، ژولیت بینوش، رئیس هیأت داوران جشنواره کن، جیم جارموش، کارگردان مستقل آمریکایی و ... از جمله امضاکنندگان هستند. این ابتکار که «هنرمندان برای فاطمه» نام دارد، با قتل فاطمه حسونا، عکاس خبری فلسطینی، در حملات اسرائیل، که سوژه یک مستند بود و برای اولین‌بار در جشنواره کن به نمایش درآمد، آغاز شد.