شهروند| دوسالانه نقاشى دامون‌فر ويژه جوانان زير ٢٥سال ايران در دهمين سال برپايى‌اش از سوى جشنواره تجسمى فجر، شايسته تجليل شناخته شده است؛ رويدادى ملى كه توانسته نسلى نوين از نقاشى ايران را به جامعه تجسمى‌مان معرفى کند؛ حضور نخبگانى مانند آيدين آغداشلو، سيدمحمد احصايى، فرح اصولى، حسين خسروجردى، فرشيد مثقالى، ابراهيم جعفرى و ... در شوراى داورى دوره‌هاى مختلف اين رويداد ملى متضمن كيفيت آثار و نيز اهميت برگزيدگان آن شده است؛ سيف‌الله پوياراد، مدير اين دوسالانه هنرى متولد ١٣٣١ همدان است، او تنديس طوبى زرين و لوح زرين هفتمين جشنواره تجسمى فجر را تقدير از جوانانى مى‌داند كه به‌رغم اينكه زير ٢٥سال دارند لحظه‌هاى زيبا مى آفرينند. او در اين‌باره مى‌گويد: «از لطف وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامى بسيار سپاسگزارم كه اين دوسالانه را ديدند و رويكردها و سياست‌هاى حمايتى آن را شايسته تجليل دانستند؛ من به‌عنوان نماينده ١٠هزار جوانى كه در اين دوسالانه حضور يافته‌اند در اين آيين شركت كردم تا درواقع همه آنها ديده شوند. دلم مى‌خواست در آيين اختتاميه جشن پايان سال تجسمى و پس از دريافت تنديس درباره 2نكته صحبت كنم كه فضايش مهيا نبود، دلم مى‌خواست از استاد پرويز كلانترى بگويم كه هزار افسوس اين روزها در بستر بيمارى است، ما هميشه در دامون‌فر ايشان را به‌عنوان بزرگ‌تر و مشاور عالى هميشه در كنارمان داشتيم و اميدوارم با بازيابى سلامت اين مهم بار ديگر محقق شود، ما به اخلاق والاى او و آرامش و هويتى كه يك عمر در آثارشان بازتاب داده‌اند واقعا نياز داريم. نكته دوم اين بود كه بايد قدر اين جوانان و استعدادهاى خدادادى ناياب‌شان را بدانيم، بايد همه امكانات تجميع شود و در اختيار اين نسل نوجوان قرار گيرد.» او كه از سال ١٣٥٤ به واسطه ارایه محصولات فابرکاستل آلمان همراه جامعه هنرى ایران بود در پاسخ به اين سوال كه چرا رويداد جوانانه، آن هم زير ٢٥ ساله‌ها؛ در حالى كه اگر روى طيف سنى بالاترى كار كنند، از منظر مالى و فروش آثار نفعى هم براى دامون‌فر حاصل مى‌شود، گفت: «خيلى‌ها اين را به من توصيه كرده‌اند اما قصد من، اداى دين به جامعه‌ام و سرزمين مادرى‌ام است؛ يك يك بزرگان هنر شاهدند اما در خلق اين رويداد آگاهانه با قصد حمايت ورود كرده‌ايم؛ حتى وقتى همه تلاش‌مان را مى‌كنيم آثار جوانان به فروش رود، درصدى برنمى‌داريم؛ در عين حال نفع‌مان در توسعه هنر و حضور پررنگ جوانان است، با جامعه هنرى زندگى زيباتر است.
پوياراد ١٠سال است آثار جوانان زير ٢٥سال را رصد مي‌کند و طبيعى است با ديدن آثار ١٠هزار جوان، دريافتى خاص از جهان‌بيني آنان دارد: پوياراد مى‌گويد: «از دو منظر اين مهم را بررسى مى‌كنم؛ نخست از نظر قدرت نقاشانه و تكنيك خلق اثر، بارها و بارها اساتيد برجسته‌مان يكى مثل استاد آغداشلو اعلام كردند جوانان امروز از جوانان هفتاد‌سال پيش نقاش‌ترند اما از منظر محتوا نقاشان جوان ايراني، نقاشاني دردمند و متعهد به جامعه و جهان خود هستند. در عصر هنر معاصر اين جوانان بي‌‌قيدى هنر براي هنر را نمي‌پسندند، نسبت به هر کنش پيراموني نظر و ايده دارند و بي‌پرواتر از همه هنرمندان نسل‌هاي گذشته در بوم‌هاي نقاشي‌شان اظهارنظر مي‌کنند. به نظر من در اين 10سال از اين منظر جوانان‌مان پيشرفت قابل ملاحظه‌اي داشتند. با مطالعه مضموني نقاشي‌هاي اين 5 دوره به روشني پيداست که آنها نسبت به جهان درون خود با چالش جدي به نام هويت دست به گريبانند و براي درک خويشتن خويش، بوم‌هاي نقاشي را مي‌تراشند. اين يک فرصت ذي‌قيمت براي همه آنهايي است که مي‌خواهند دغدغه‌هاي نسل جوان امروز را دريابند و شايد براي آن طرح و برنامه و راهکار ارايه دهند.
گفتنى است، پنجمين دوسالانه نقاشى دامون‌فر در دهمين سال برپايى‌اش، پاييز ١٣٩٣ برگزار شد و دور آينده آن در سال ١٣٩٥ برگزار خواهد شد.