شهروند- کمیته بینالمللی صلیب سرخ اعلام کرده است که در ۱۸ ماه گذشته، نزدیک به یک میلیون مهاجر افغان از پاکستان اخراج شدهاند.این کمیته روز جمعه گزارش داده که تنها در ماه اپریل، ۱۴۵ هزار مهاجر از پاکستان اخراج شدهاند که این رقم 6 برابر تعدادی است که در ماه فوریه وارد خاک افغانستان شدند. به گفته این کمیته، مهاجران پس از بازگشت، در کمپها با چالشهای جدی مواجه میشوند؛ بهگونهای که حتی تا چهار خانواده در یک چادر اسکان داده میشوند.
بر اساس اعلام کمیته بینالمللی صلیب سرخ، روزانه چهار تا شش هزار نفر وارد کشور میشوند و این موج بازگشت، فشار زیادی بر خدمات بهداشتی و منابع غذایی وارد کرده است. حکومت سرپرست افغانستان خواستار افزایش کمک های سازمان ملل برای رسیدگی به وضعیت مهاجران بازگشته است. زیرا طالبان آمادگی لازم برای پذیرش مهاجران بازگشته را ندارند.
در ابتدا، فدراسیون بینالمللی صلیب سرخ و هلال احمر (IFRC) مبلغ 750 هزار فرانک سوئیس از صندوق اضطراری واکنش به بلایا (DREF) را برای حمایت از جمعیت هلال احمر افغانستان (ARCS)با هدف ارائه سرپناه، مراقبتهای بهداشتی اضطراری، غذا و آب مورد نیاز فوری - منابع اساسی که اکنون کمبود آنها احساس میشود - اختصاص داد.
از سوی صلیب سرخ جهانی مطرح شد:درخواست کمک ۲۵ میلیون فرانکی برای مهاجران بازگشته افغان
با توجه به مقیاس و شدت این بحران رو به افزایش و تشدید نیازها، فدراسیون بینالمللی صلیب سرخ و هلال احمر (IFRC) اکنون یک درخواست اضطراری جامع را با هدف جمعآوری ۲۵ میلیون فرانک سوئیس برای ارائه کمکهای حیاتی نجاتبخش در طول دو سال آینده، شامل حمایت از بهبودی و ادغام مجدد، از جمله فعالیتهای درآمدزایی، آموزشهای حرفهای و فرصتهای پرداخت نقدی در ازای کار، آغاز کرده است.
بودجه درخواستی به افراد در معرض خطر و آسیبپذیرتر ، از جمله زنان باردار، کودکان بدون همراه، سالمندان، افراد دارای معلولیت و خانوادههای فاقد سرپناه، اختصاص داده خواهد شد و هدف، کاهش تهدیداتی مانند خشونت جنسیتی، سوء تغذیه و حاشیهنشینی اجتماعی و اطمینان از رسیدن کمکهای حیاتی به نیازمندترین افراد است.
چالشهای بشردوستانه پیش روی بازگشتگان عمیق و دلخراش است
به نوشته پایگاه رصد اقدامات بشردوستانه ریلایف، چالشهای بشردوستانه پیش روی بازگشتگان عمیق و دلخراش است. بسیاری از آنها معیشت، دارایی و ثبات خود را در پاکستان فدا کردهاند، اما پس از بازگشت به افغانستان با مشکلات طاقتفرسایی روبرو شدهاند. کودکان، که از قبل بیشتر در معرض خطر هستند، از سوء تغذیه رنج میبرند و به مراقبتهای تخصصی و حمایتهای تغذیهای نیاز مبرم دارند. در بسیاری از موارد، خانوادهها در طول مهاجرت از هم پاشیدهاند و افراد سرگردان و ناامید از برقراری مجدد ارتباط به خانه بازگشته اند.
فرزندانم در پاکستان متولد شده اند و دیگر در افغانستان سرپناهی نداریم
سلیمه*، مادری که نوزاد خود را در گذرگاه اسپین بولدک در قندهار در حین حرکت به دنیا آورد، به ریلایف می گوید:«فرزندان من در پاکستان متولد شدهاند و هیچ نوع مدرک شناسایی ندارند. من نمیدانم چگونه یا از کجا میتوانم برای آنها کارت شناسایی تهیه کنم. آموزش آنها به طور قابل توجهی به تأخیر افتاده است و نمیدانم چگونه آنها را در مدارس اینجا در افغانستان ثبت نام کنم. ما در کابل یا بغلان سرپناهی نداریم. نمیدانیم کجا برویم یا چگونه نیازهای روزانه خود را برآورده کنیم.»
سرپرست جمعیت هلال احمر افغانستان :تضمین امنیت و عزت بازگشته ها باید بالاترین اولویت ما باشد
مولوی شیخ شهابالدین دلاور، سرپرست جمعیت هلال احمر افغانستان (ARCS)، با درخواستی صمیمانه برای اقدام سریع میگوید: «فراتر از کمکهای فوری، ما باید قاطعانه برای ارائه پشتیبانی بلندمدت که مردم را قادر میسازد زندگی خود را بازسازی کنند، به آموزش دسترسی پیدا کنند، معیشت خود را تأمین کنند و دوباره در جوامع خود در افغانستان ادغام شوند، اقدام کنیم. بازگشتکنندگان با چالشهای غیرقابل تصوری روبرو هستند - بسیاری از آنها خانه، معیشت و عزیزان خود را در طول سفر از دست دادهاند. زنان، کودکان، سالمندان و افراد دارای معلولیت به ویژه آسیبپذیر هستند و تضمین امنیت و عزت آنها باید بالاترین اولویت ما باشد. از طریق واکنش اضطراری، ما متعهد به ارائه کمکهای نجاتبخش فعلی و ارائه پشتیبانی پایدار هستیم که به عزت آنها در تلاش برای بازسازی زندگیشان احترام بگذارد.»
بحران با سرعت نگرانکنندهای آسیب به جا می گذارد
احمد سلیمان، رئیس موقت هیئت نمایندگی IFRC در افغانستان، بر فوریت اوضاع تأکید کرد: «این بحران با سرعت نگرانکنندهای در حال تحول است و تأثیر زیادی بر میلیونها نفر از افراد آسیبپذیر خواهد گذاشت. تمرکز فوری ما بر ارائه کمکهای ضروری - غذا، مراقبتهای بهداشتی و سرپناه - به افراد نیازمند است. همزمان، ما متعهد به همکاری نزدیک با شرکای ARCS، صلیب سرخ و هلال احمر و سایر ذینفعان برای ایجاد راهحلهای بلندمدت هستیم که به مهاجران بازکشته به افغانستان امکان میدهد زندگی خود را بازیابند و از این بحران التیام یابند.»