[شهروند]   شعارها و سیاست‌های دونالد ترامپ رئیس‌جمهوری کنونی ایالات متحده آمریکا، برای بسیاری از تاریخ‌پژوهان و محققان علوم سیاسی، یادآور دوران سیطره فاشیست‌ها بر ایتالیاست. شعارهایی چون «اول آمریکا»، «دوباره آمریکا را بزرگ کنیم»، اصرار بر اخراج مهاجران، وارد آوردن فشارهای اقتصادی به کشورهای عمدتاً دوست، همچنین تلاش برای الحاق سرزمین‌های مستقل مانند کانادا و گرینلند به خاک آمریکا، نشانه‌هایی است که باعث شده اندیشمندان و جامعه‌شناسان نسبت به ظهور نوعی از تمایلات فاشیستی در دولت جدید ایالات متحده تحت راهبری ترامپ هشدار بدهند. اما امروز سالروز پایان کار و خاتمه افسانه نماد و بنیان‌گذار فاشیسم در ایتالیا یعنی بنیتو موسولینی است. روزنامه‌نگار پرشور و سیاستمدار متفکری که همه توان سیاسی، اقتصادی، نظامی و فرهنگی ایتالیا را مصروف سرابی بزرگ یعنی احیای امپراتوری روم باستان کرد و در نهایت توسط مردم کشورش مجازات شد. 

انتقام فجیع مردم ایتالیا از موسولینی و فاشیست‌ها
80 سال پیش در چنین روزی، برابر 27 آوریل ١٩٤٥ میلادی، بنیتو موسولینی رهبر ایتالیا، حین فرار به سمت مرز سوییس توسط شبه‌نظامیان کمونیست و مسلح ایتالیایی دستگیر شد. نامزد موسولینی و برخی مقامات دولتی حزب فاشیست که در بین بازداشت‌شدگان بودند، در کنار رئیس فراری خود بلافاصله در دادگاهی صحرایی حاضر شدند و قضات پس از چند سوال و جواب ساده همگی آن‌ها را به اعدام محکوم کردند. صبح روز بعد یعنی 28 آوریل، قبل از اجرای حکم دادگاه، چند فرد مسلح به کارد و چاقو، با حمله به موسولینی کارش را تمام کردند و اجازه ندادند مراسم رسمی اعدام برای او برگزار شود. پس از قتل موسولینی، نامزد و همراهان او که جزو سران حزب فاشیست بودند، توسط پارتیزان‌ها تیرباران شدند. اجساد این افراد و موسولینی از سقف پمپ بنزینی در شهر میلان به شکل وارونه آویزان شد تا فاشیست‌ها با دیدن آن‌ها دست از مقاومت مسلحانه بردارند.  
الهام‌بخش هیتلر و عامل فروپاشی همه‌جانبه ایتالیا
در تاریخ جنگ جهانی دوم از بنیتو موسولینی به‌عنوان نزدیکترین متحد آدولف هیتلر و نازی‌ها یاد شده است، اما جالب است بدانید او مدت‌ها قبل از پیشوای آلمان نازی، با راه‌اندازی حزب فاشیست، ترویج افکار و سیاست‌های نژادپرستانه را در دستور کار خود قرار داده بود، تا جایی که حتی شاید بتوان رهبر ایتالیا را الهام‌بخش آدولف هیتلر برای تآسیس حزب نازی قلمداد کرد. موسولینی در اوایل به قدرت رسیدن هیتلر از مخالفان سرسخت او به شمار می‌آمد، اما رفته رفته این دو به یکدیگر نزدیک و نزدیکتر شدند. ایتالیا در جریان جنگ بین‌الملل دوم، متحد سیاسی و نظامی آلمان نازی بود، اما به دلیل ضعف بنیه اقتصادی و دفاعی نتوانست نیروی قابل اتکایی برای متحدین باشد. ارتش ایتالیا فاقد بضاعت انسانی و لجستیکی ارتش آلمان نازی بود و دخالت آن در جنگ جهانی دوم، رهاوردی جز مرگ و فروپاشی همه جانبه برای مردم ایتالیا به همراه نداشت.